Skocz do zawartości

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Merlot – dziękuję za fantastyczny post.:icon_smile: Podaj wymiary akwa.

Telegraficzny skrót powyższyj obsady dla mniej zorientowanych czytelników:

Zachowania w kolejności: wyjadacz (raczej bliżej dna) + grzebacz + toniowec (typowy, torpedowaty) + skalniak + „coś ekstra” (wybór padł na toniowca (w zasadzie a’la toniowca, karpiowatego));  toniowców nigdy dosyć!:icon_smile:

Kolory bez kolejności: dużo niebieskiego i żółtego, trochę tęczy, granatu i czerwieni; jedyne brzydkie samice u C.chrysonotus.

Teoretyczne zagrożenia (brak ryzyka to tylko obligacje amerykańskie) dla pełnego wybarwienia: dla B ze strony A  i dla C ze strony E

Merlot – koniecznie zdaj relację za pół roku. Bardzo liczę na C.chrysonotus jako przyszłego ....

Opublikowano
  W dniu 29.03.2017 o 14:44, Merlot napisał(a):

@pozner coraz bardziej jestem zdania, że agresywność Mdok jest spowodowana agresywnością pozostałej obsady :)

Rozwiń  

Całkiem możliwe. Z tego mogą wynikać różnice w opisach ich zachowania. Ale poczekajmy z tą oceną na ich dojrzałość. Często wtedy zmieniały się ich zachowania.

Gratuluję fajnej obsady :).

Opublikowano (edytowane)

@tom77 wymiary akwa 225x60x70.

C.chrysonotus mam już pół roku :) Samce zaczynają w końcu solidnie wybrawiać :) A płetwa grzbietowa coraz bielsza :)

DSC_0526.JPG

 

@pozner oczywiście, ze poczekam, ale już są ponad rok u mnie dlatego, wspominam ;)

Edytowane przez Merlot
Opublikowano
  W dniu 29.03.2017 o 17:44, Merlot napisał(a):

ale już są ponad rok u mnie dlatego, wspominam ;)

Rozwiń  

Aaa, to co innego. Najwidoczniej jest tak, jak napisałeś. Mdoki po prostu są asertywne, jeśli muszą...i wchodzi im to w krew :). U mnie Stefan ukształtował ich zachowania. Ty nie masz takiego łobuza.

Opublikowano

A i jeszcze jedna sprawa odnośnie C.chrysonotus. Wielosamcowość po półrocznych obserwacjach jak najbardziej wskzana.

U mnie przez długi okres czasu był układ 2+1 samce co jakiś czas ganiały się, jednak większość czasu mimo to pływały razem

Opublikowano
  W dniu 30.03.2017 o 10:05, Merlot napisał(a):

Wielosamcowość po półrocznych obserwacjach jak najbardziej wskzana.

Rozwiń  

Jak napiszesz to samo po dwóch latach to będzie można powiedzieć że wielosamcowość wskazana, na razie to gimnazjaliści ;) 

Opublikowano
  W dniu 30.03.2017 o 12:36, eljot napisał(a):

Jak napiszesz to samo po dwóch latach to będzie można powiedzieć że wielosamcowość wskazana, na razie to gimnazjaliści ;) 

Rozwiń  

Fakt może to źle ująłem :-) wielosamcowość w dużym stopniu możliwa :-)

  • Dziękuję 1
  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano (edytowane)

Przykład wykorzystania algorytmu wyboru obsady u toma77 w akwa 200x80x60.

Odcinek nr 2 (grudzień 2016 – marzec 2017)

Odcinek nr 1 był w poście nr 27

Plan docelowy

A1/  Placidochromis phenochilus Mdoka („white lips”)  - wyjadacz (raczej bliżej dna)

B5/  Taeniolethrinops praeorbitalis - kopacz wyczynowy

C5/  Copadichromis parvus  - typowy „torpedowaty” toniowiec

D1/  Labidochromis caeruleus („yellow”)  - skalniak

E (B?)/   drugi gatunek Taeniolethrinopsów – jako coś ekstra drugi gatunek kopaczy (? - bo jeszcze nieobecnych na liście)           

Dlaczego

Cały czas miałem w głowie niebieskie stado wyjadaczy z kopiącymi słodkimi gigantami. Do tego żółte skalniaki + „torpedowate” typowo toniowe Copadichromisy. Cały czas pamiętałem zdjęcia jjacka z zakopującymi się w piasku C.parvus, ale nadal były niedostępne.  Pierwotny zamysł, by rybą ekstra był a’la skalniak Protomelas sp. „steveni imperial” został zweryfikowany (patrz wnioski w odcinku nr 1). Zdjęcie pożegnalne

1df2aaec5d842c9f.jpg

Dla czytelników którzy dokonaliby wyboru odwrotnego niż ja (Imperator zamiast Taeniolethrinopsów i torpedowatych Copadichromisów) jest „Deser dla amatorów mniej spokojnej obsady Non-mbuna z roślinolubnymi Protomelasami (poza głównym nurtem i założeniami artykułu)” na końcu artykułu w pierwszym poście.

Wracając do mojego wyboru, po „zapoznaniu” się z Taeniolethrinopsami, chcę jako coś ekstra ……. drugi gatunek tych wyczynowych kopaczy.   

Życie w moim akwarium

Co fizycznie pływało (zostało zakupione ze grudniu 2016r, z pierwszego odcinka w 200cm zostały tylko mniejsze T.praeorbitalis), a co chwilowo nie zostało jeszcze wpuszczone (mniejszą czcionką):

A1/  Placidochromis phenochilus Mdoka („white lips”)  - wyjadacz (raczej bliżej dna)

         Moje kilkuletnie ryby nadal pływały w zbiorniku 160cm, by w 200cm Taeniolethrinopsy spokojnie mogły „obwąchiwać kąty”.

         Zacząłem się zastanawiać czy ich tam nie zostawić, a do nowego zbiornika nie kupić nowych. W sumie w każdym zbiorniku chciałbym mieć Mdoki.  

B5/  Taeniolethrinops praeorbitalis - kopacz wyczynowy

       3 rybki 6-8cm – „starzy bywalcy”

       3 rybki 10-12cm – dokupione  w grudniu 2016r; w zastępstwie, tych którym nie posłużyło towarzystwo agresywnego Protomelasa sp. „steveni imperial”.

C?/  Copadichromis sp.freewater (mloto reef) – typowy „torpedowaty” toniowiec

       3 rybki 7-9cm – dokupione  w grudniu 2016r (realnie trochę mniejsze, muszę dokładnie zmierzyć)

       „?” bo nie ma ich jeszcze na liście, ryba trudno dostępna, kupiłem wszystko co było możliwe. C5/ Copadichromis parvus  na razie nadal niedostępne.

       Jeśli to się nie zmieni, to C. mloto reef (po liczbowym wzmocnieniu) na stałe zagoszczą w 200cm.

D1/  Labidochromis caeruleus („yellow”)  - skalniak,

         Uznałem, że yellowki zakupię później, jak non-mbuna jeszcze podrośnie, i tak nawet mniejsze poradzą sobie

E (B?)/  Taeniolethrinops furcicauda yellow  - jako coś ekstra drugi kopacz wyczynowy  

       3 ryby WF  12-15cm  – dokupione  w grudniu 2016r (realnie trochę mniejsze, muszę dokładnie zmierzyć)

 

Gościnnie pływało jeszcze  9 sztuk Copadichromis borleyi red fin  4-5 cm

 

Wnioski.

Taeniolethrinops furcicauda – kupiłem te ryby już dość duże z odłowu. Gatunek trudnodostępny, mniej „jednorodny” niż T.praeorbitalis, mający wiele bardzo różniących się wyglądem odmian. I mówimy tylko o furcicauda, a nie o sp.”furcicauda (liuli lub ntekete)”. Skutek jest taki, że moim zdaniem jest to kupowanie przysłowiowego kota w worku. Generalnie jest to gatunek o bardziej krępym kształcie niż T. praeorbitalis. Ja mam chyba trzy samice (czarna ukośna pręga na górze tułowia i przyżółcony spód ciała), ale jest też teoretycznie wariant tej ryby (T.furcicauda) którego samce też wyglądają podobnie. Obserwuję.

Copadichromis borleyi red fin (na występach gościnnych) – „karpiowate”, mniej toniowe niż Copadi „torpedowate”, dużym atutem samice, rosną najszybciej z obsady, żarłoczne to mało powiedziane (trzeba karmić rzadko, dużymi porcjami, by sporo spadło na dno, gdzie przewagę mają Taenio (w toni C.borleyi „łapią co popadnie)

KONIEC AKTU DRUGIEGO …. ciąg dalszy nastąpi.

Edytowane przez tom77
zielone kolorki
  • Dziękuję 2
Opublikowano (edytowane)

Przykład wykorzystania algorytmu wyboru obsady u toma77 w akwa 200x80x60.

Odcinek nr 3 (marzec 2017 – maj (a może czerwiec) 2017)

Odcinek nr 2 był w poście nr 98

 

Plan docelowy (bez zmian)

A1/  Placidochromis phenochilus Mdoka („white lips”)  - wyjadacz (raczej bliżej dna)

B5/  Taeniolethrinops praeorbitalis - kopacz wyczynowy

C5/  Copadichromis parvus  - typowy „torpedowaty” toniowiec

D1/  Labidochromis caeruleus („yellow”)  - skalniak

E (B?)/   drugi gatunek Taeniolethrinopsów – jako coś ekstra drugi gatunek kopaczy (? - bo jeszcze nieobecnych na liście)           

 

Życie w moim akwarium

Pływające poprzednio na występach gościnnych, Copadichromis borleyi Kadango red fin już nie pływają.

Jak wygląda sytuacja w akwarium (z poprzedniego odcinka w 200cm zostały oba gatunki Taeniolethrinopsów oraz Copadichromis mloto reef, co zostało zakupione ze marcu 2017r,, a co chwilowo nie zostało jeszcze wpuszczone (mniejszą czcionką):

A1/  Placidochromis phenochilus Mdoka („white lips”)  - wyjadacz (raczej bliżej dna)

         Moje kilkuletnie ryby zostaną w swoim domku (zbiorniku 160cm). Do 200cm akwa zakupię młode. Będą na pewno, bo jestem od nich uzależniony, ale na razie wstrzymuje się z ich zakupem. Chcę najpierw uporządkować pozostałą obsadę.

B5/  Taeniolethrinops praeorbitalis - kopacz wyczynowy

       3 rybki 6-8cm – „starzy bywalcy”

       3 rybki 10-12cm – „starzy bywalcy”

       Z gatunku jestem bardzo zadowolony. Zostanie na 100%.

C5/  Copadichromis parvus – typowy „torpedowaty” toniowiec

       3+6 ryb 9-11cm – kupione w marcu 2017r (realnie trochę mniejsze, muszę sam zmierzyć)

       Nareszcie dostałem moje długo wyczekiwane toniowce!

       Myślę, że założę dla ich temat oddzielny wątek w dziale „Chów pyszczaków”.

D1/  Labidochromis caeruleus („yellow”)  - skalniak,

         Bez zmian, yellowki zakupię później, jak non-mbuna jeszcze podrośnie, one nawet mniejsze sobie poradzą.

E (B?)/  Taeniolethrinops furcicauda yellow  - jako coś ekstra drugi kopacz wyczynowy  

       2 ryby WF  12-15cm  – „starzy bywalcy”

       Jedną z trzech ryb (najmniejszą) przeniosłem do innego zbiornika.

       Jeszcze nie wiem, czy ten gatunek zostanie w docelowej obsadzie zbiornika 200cm.

       Dlaczego nie wiem? Bo upatrzyłem sobie jeszcze inne Taeniolethrinopsy.

       A może zostawię te, … sam nie wiem.

Gościnnie pływały jeszcze:  

2 samice Copadichromis sp.freewater (mloto reef)  7-9 cm - „stare bywalczynie”

gościna tymczasowa, bo przeniosę je do innego zbiornika, jedna sztuka niestety padła

1 samiec Aulonocara ethelwynnae – kupiony w marcu 2017r

jeszcze nie mam sprecyzowanych planów co do tego gatunku (raczej w akwa 160cm, ale nie wiem ile), IMHO potencjalnie najładniejsza aulonka

1 samiec Aulonocara fire-fish – kupiony w marcu 2017r

gatunek sztuczny, ale jest to ryba mojej żony

 

Refleksje nt. kolejności wpuszczania ryb.

Według uproszczonej skali przyjętej w artykule (post nr 1), współczynniki agresjo-asertywności międzygatunkowej i potencjalnej siły (w skalach rosnących od 1 do 4) dla mojej docelowej obsady wynoszą odpowiednio:

A1/ Placidochromis phenochilus Mdoka Ag=3, Si=3

B5/ Taeniolethrinops praeorbitalis Ag=1, Si=4

C5/ Copadichromis parvus Ag=1,5, Si=2

D1/ Labidochromis caeruleus Ag=3, Si=2

Skala jest oczywiście non-mbunowa (np.agresja auratusów byłaby poza skalą).

Nie przez przypadek, w pierwszej kolejności, wpuściłem do nowego akwarium gatunki relatywnie mniej asertywne: Taeniolethrinopsy i „torpedowate” Copadichromisy (dużo mniej przebojowe międzygatunkowo niż np. „karpiowate” C.borleyi Kadango).

Taki scenariusz ma pewną wadę. Ryby najbardziej atrakcyjne kolorystycznie (z samicami nie odstającymi od samców) czyli Mdoki i yellow, na razie są w zbiorniku nieobecne. Dla „uspokojenia” żony musiałem wpuścić czerwoną rybkę. By skrócić fazę mniej kolorowego zbiornika, kupiłem Taeniolethrinopsy i Copadichromisy już trochę podrośnięte. Taenio, jako ryby silne ale nieagresywne, najlepiej by na starcie były większe od reszty obsady. W towarzystwie ryb podobnej (w danym momencie) wielkości, ale agresywnych (np. Protomelas sp. „steveni imperial” w pierwszym odcinku), są bardzo nieśmiałe i mogą „źle skończyć”. W przypadku „torpedowatych” Copadichromisów, dodatkowym argumentem przemawiającym za kupnem już trochę podrośniętych ryb, jest fakt ich długiego okresu wybarwiania.

Na czym polega tytułowa refleksja? … Ile to można wyczytać z cyferek przy literkach Ag i Si :icon_smile: (pod koniec artykułu).

KONIEC AKTU TRZECIEGO …. nie będzie to nigdy nie kończąca się telenowela, ...ale ciąg dalszy nastąpi.:icon_smile:

 

PS1. Dziękuję Koledze bartleo za zgodę na wstawienie zdjęcia stadka Cyrtocar moorii do artykułu w poście nr 1, w ramach „Deseru dla amatorów mniej spokojnej obsady Non-mbuna z roślinolubnymi Protomelasami (poza głównym nurtem artykułu)”

PS2. Zapraszam do opisywania własnych procesów decyzyjnych dotyczących obsad non-mbunowych w zbiornikach 200cm lub większych.

 

Edytowane przez tom77
  • Dziękuję 2
  • 2 miesiące temu...
Opublikowano

Jest duże prawdopodobieństwo, że w drugiej połowie sierpnia przypłyną do mnie trzy różne gatunki Copadichromis virginalis i Copadichromis sp. „virginalis…”. :smile:  :icon_smile:  :icon_smile: 

Copadichromisy to bardzo deficytowe ryby toniowe „C”, w dodatku virginalisy mają samice bez kropek :icon_smile:

Ale to już będzie następny następny odcinek wyboru obsady w 200cm akwa  toma77. W najbliższym (jeszcze nie napisanym) też są nowości, częściowo na występach gościnnych w drodze do mniejszego zbiornika 160x60x60, częściowo docelowe.

Pozdrowienia dla tych, których nie wykończyły tasiemcowe posty i którzy jeszcze zaglądają do wątku. :)

  • Lubię to 1
  • Dziękuję 3

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.


  • Posty

    • Na chwilę obecną wszystkie 3 buccochromisy wyglądają na potencjalne samice i obecnie nic nie wskazuje aby był wśród nich samiec. Świadczy o tym m.in. brak nawet zalążków atrap jajowych, charakterystycznego wydłużania i zaostrzania się płetw, brak zmian w ubarwieniu szczególnie w okolicy pyska, roznica między największym, a najmniejszym to maksymalnie 2cm (na starcie były tej samej wielkości), do tego co równie ważne ich zachowiania nie świadczą o tym, że jest wśród nich potencjalny samiec lub np więcej niż jeden samiec. Widziałem też sporo zdjęć Buccochromisów i przy tej wielkości bardzo często samiec jest  już częściowo wybarwiony + dodatkowo dość wyraźnie odbiega wielkością swoim samicom. Reasumując jeszcze chwilę zaczekam, a później będę rozglądał się za samcem ewentualnie może trafi się ktoś, kto też kupował młode ryby z dobrego źródła i trafiło mi się więcej samców itp. Przy okazji jakby ktoś kto czyta miał na zbyciu samca lub potrzebował jednej samicy (planuje zostawić dwie) to można dać znać na priv. 
    • Ślicznego masz champso 🙂. Bucco ze zdjęcia to raczej samica, mam 4 mlode sztuki samca i trzy samice, różnica w wygladzie (wielkosc i budowa) diametralne. https://youtu.be/LoE0Isqv5Kg?feature=shared
    • Aktualizacja po 12 miesiącach od zalania zbiornika (10 m-cy od wpuszczenia obsady) Dziesięć miesięcy zrobiło swoje i widać po rybach, że trochę podrosły. Najważniejsze, że nadal ,,pływamy" w tym samym składzie i okres dojrzewania zbiornika nie wpłynął na obsadę. Pozostając przy temacie obecnej wielkości moich podopiecznych to wiadomo, że obserwując ryby każdego dnia, realny przyrost w ciągu jednego czy dwóch miesięcy nie jest aż tak zauważalny. Jednak niewątpliwie samiec Nimbochromis Livingstoni rośnie jak na drożdżach (w jego przypadku raczej bardziej na stynkach i krewetkach). W ostatnich miesiącach mocno wystrzeliły też moje 3 Buccochromisy. U pozostałych ryb biorąc pod uwagę wielkość początkową trzeba przyznać, że z perspektywy 8 miesięcy widać, że to już większe sztuki, ale nie ma aż tak spektakularnych przerostów jak np u amerykańskich pielegnic, które trzymałem u siebie lata temu. Dodam tylko, że w przypadku gatunków (Nimbo, Champso, Dimidio, Fosso) gdzie bazowo miałem określoną płeć nie było żadnych niespodzianek. Jeśli chodzi o pozostałe dwa gatunki, to na chwilę obecną u Tyrano chyba potwierdza się, iż będzie to samiec, zaś u Buccochromisów określenie płci (bez zaglądania pod ogonek) nadal nie jest możliwe. Pomijając fakt, iż w ostatnich miesiącach cała trójka wyraźnie złapała centymetrów, to jeden z osobników wystrzelił trochę bardziej i w nim upatruje samca, choć  może to być bardzo złudne i nie jest to poparte zmianami w ubarwieniu lub zachowaniami wskazującymi, że może być to młody samiec. Po cichu mam nadzieję, że wśród 3 osobników trafi się chociaż jeden samiec i samica, bo wtedy odbyłoby się bez ingegrencji w obsadę (no chyba, że byłoby 2+1 to pozbędę się jednego samca). Na chwilę obecną trochę wróżenie z fusów więc zbytnio się tym nie przejmuje, niech rosną, czas pokaże co dalej, a myślę, że te najbliższe miesiące ostatecznie potwierdzą czy samotny Tyrannochromis to samiec i czy u Bucco jest jakiś samiec (oby nie trzy). W tym wszystkim bardzo ważne jest to że mimo upływu czasu mogę przyznać, ze agresja między rybami jest co najwyżej ma minimalnym poziomie. W akwarium panuje ład i harmonia, do tej pory nie było sytuacji kiedy, któraś z ryb miałaby wyraźniejsze obrażenia walk/przepychanek (mam tu na myśli mocno postrzępione płetwy, ubytki w łuskach lub nawet zachowania sugerujące totalne zdominowanie). Jedynie na linii Champso-Nimbo od czasu do czasu trochę zaiskrzy. Raczej zdarza się to jednak tylko w okresie tarła Chmpsochromisa. Chłopaki najwyraźniej nadal widzą w sobie jedynych konkurentów do bycia ,,władcą zbiornika" i dlatego od czasu do czasu, Champso zaczepi samca Nimbochromisa (który jest drugą siłą w hierarchii mojej zbieraniny drapieznikow). Choć nie jest to wojna na całego i nie porównywalnym tego do licznych spin obserwowanych u mbuny. W okresach kiedy ww. dwa gatunki nie mają tarła samce starają się nie wchodzić sobie często w drogę. Pozycja Nimbo nie jest jednak na tyle silna aby mocniej odgryzać się Champsochormisowi (nawet w okresie swojego tarła). W tym czasie nimbochromis czuje się dużo pewniej ale nie na tyle aby powodować starcia z troche większym (albo raczej jedynie dłuższym) Champso. Jak jestem przy masie Nimbochromisa to muszę podkreślić, iż jest to mój największy łasuch i przypomina mi nabitego gościa z siłowni. Absolutnie nie przekarmiam swoich podopiecznych ale Nimbo to faktycznie kawał prosiaka, mimo, iż widząc spadającą (pokrojoną) stynkę tafla, aż się gotuje, wszyscy rzucają się aby wyrwać jak najwięcej łakomych kasków ale to Nimbo praktycznie zawsze wciąga najwięcej. Przy korycie jest bezwzględny i nawet Champso nie ma do niego podjazdu. Myślę, że to wszystko z czasem lekko się wyrówna bo na chwilę obecną Nimbo względem większości obsady nadrabia gabarytami (a tym samym również pojemnością pyska i brzucha), poza tym stynka i krewetki są na chwilę obecną z reguły krojone na trochę mniejsze kawałki, tak aby nie narobić problemu mniejszym mieszkańcom - szczególnie samicom Nimbo oraz Dimidio, których pojemność pyska znacznie odbiega od moich największych predatorów. Jeśli nie podzielę stynki to zdarza się że najmniejsze osobniki złapią stosunkowo dużą rybę i kończy się to pływaniem przez kilka h z wystającą z pyska stynką. Na obecną chwilę bardzo często do tarła podchodzą Nimbochromisy i Champsochromisy. Trochę rzadziej za miłosne igraszki zabierają się Dimidochormisy i Fossorochormisy. Oczywiście z uwagi na ograniczoną ilości kryjówek wyjątkowo rzadko udaje się spotkać ,,coś małego". Realnie patrząc to w całym akwarium jakiś pojedynczy maluch moze do pewnych gabarytów wytrwać jedynie gdzieś w blokach tła strukturalnego, a w sumie to mam jedno może dwa takie miejsca. Do tej pory miałem jednego ,,zawodnika", który wytrwał dłużej i regularnie widziałem jak się chowa w swojej kryjówce, miał już z 1,5-2cm, ale w pewnym momencie i jego przestałem widywać. Wiadomo, że to nic odkrywczego ale np. przy mbunie 1,5-3cm maluch przy dobrej znajomości zakamarków zbiornika i przy większym zagruzowaniu jest już niemal bezpieczny, to tutaj przy rosnącej obsadzie nie ma najmniejszych szans bo nawet jakby malych uchował się do tych 3 czy 4cm to w pewnym momencie będzie musiał wypłynąć na ,,pełne wody" a wielkie pyski będą wtedy tylko czekać na dodatkowy posiłek. Należy nadmienić, iz na obecną chwilę nie mogę narzekać na jakieś niebezpieczne obrazki w trakcie tarła. Jedynie samiec Champsochromis chwilowo zmniejsza przestrzeń życiową pozostałych mieszkańców, jednak nie są stłamszeni jak sardynki tylko mają dla siebie dobrze ponad połowę akwarium (akurat właśnie dziś jest ten dzień). Jako miejsce do tarła wybrał sobie pustą przestrzeń po lewej stronie akwarium, pod samą taflą (pod warunkiem, że to nie samiec Nimbo) oraz z tyłu za dwoma większymi modułami, na środku ryby mogą swobodnie plywac (przydaje się tu 80cm głębi). Na szczęście takie sytuacje nie wiążą się z przesadna agresja i inne gatunki schodzą z drogi nabuzowanemu samcowi Champso więc nie spotkałem się z jakimiś niebezpiecznymi sytuacjami. Pozostałe gatunki podchodzą do tarła to tu to tam i nie wiąże się to z przejmowaniem jakieś większej części akwarium. Ponad 2,5 m i 80cm głębi/szerokości przy niezbyt licznej obsadzie na chwilę obecną pozwala na jednoczesne tarło dwóch gatunków, które nie odbija się na jakości życia innych  mieszkańców. Wiem, że ryby są jeszcze młode i możliwe, że z czasem będzie trudniej o taki ład i harmonie, ale na tą chwilę jestem optymistą (tym bardziej, że 4 z 5 gatunków, ktore będą podchodzić do tarła to już całkiem spore osobniki i na tą chwilę wszystko dobrze się kręci) i mam nadzieję, że przy takiej obsadzie te 1400l im wystarczy. Z takich końcowych refleksji dodam tylko, że jak na tą chwilę jestem zadowolony, że zdecydowałem się na stosunkowo małą ilość ryb (5 gatunków z 1/2 samicami + pojedynczy Tyranochromis). 14 drapieżników zadowalająco wypełnia ten baniak, a jednocześnie nadal mam wrażenie, że ryby mają wystarczająco miejsca dla siebie.  
    • Przypadkiem trafiłem na Twoje pytanie, więc pewnie już jest nieaktualne, ale dla porządku odpowiadam. To prawdopodobnie krasnorosty. Zmora w akwariach roślinnych, w Malawi nawet mogłyby nieźle wyglądać. Nie jestem jednak pewien, czy ryby to jedzą, bo jak nie to pewnie zarosną wszystko. Na wszelki wypadek staram się więc, żeby się u mnie nie pojawiły, bo trudno z nimi walczyć.
    • Ja zaproponuję metriaclima estherae red blue, niebieskie samce i pomarańczowe samiczki.  
    • Witaj. Pewnie część odpowiedzi będzie już nieaktualna, ale odpowiem. 1) w takiej sytuacji możesz od razu wpuszczać ryby. Tak na marginesie, nawet gdyby to było zupełnie świeże akwarium, to przy planach jednogatunkowego akwarium mógłbyś spokojnie wpuścić do tego litrażu te kilkanaście sztuk maluchów. Nie byłoby z tym żadnego problemu. 2) testy kropelkowe JBL są chyba najbardziej miarodajne. 3) nochal w takim litrażu mógłby być ok, gdyby nie długość tego akwarium. Tu mam wątpliwości. To mbuna zaliczana do tych większych, a do tego lubiąca sobie popływać. Potrzebuje przestrzeni. Nie jest ścisłym terytorialistą, przywiązanym do jakiejś groty. Nie chcesz saulosi, więc może Pseudotropheus interruptus lub Pseudotropheus sp. "membe deep" lub Pseudotropheus johani. Myślę, że mógłbyś dać do tego akwarium  dwa gatunki. Np. któryś z wymienionych i Labidochromis chisumulae lub Labidochromis sp."perlmut" lub Iodotropheus sprengerae.  Aranżacja super.  
    • Te brązowe to okrzemki. Te zielone to zielenice, które zaczynają przykrywać okrzemki. Okrzemki w końcu przestaną być widoczne,co nie znaczy, że ich nie będzie. Zaczną po prostu dominować inne glony. 
    • Sprzedam w bardzo dobrym stanie dwa filtry AQUAEL ULTRAMAX 1500 wraz z pudełkami i akcesoriami.  Cena za oba to 500 zł. Przesyłka w cenie. Oferta tylko tutaj i tylko dla osób z forum.   🍻  
    • @Duckdub coś nie działa  
  • Tematy

  • Grafiki

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

By using this site, you agree to our Warunki użytkowania.