Artykuł „Wybór obsady non-mbuna do akwarium 200cm”

[tom77]

Artykuł jest w trakcie redagowania –  28.01.2017 - zmiany opisane w poście nr 88, 23.01.2017 - dodanie ostatniego rozdziału (Deser z Protomelasami....), 22.01.2017 - korekty dotyczące diety (na żółto),  20.10.2016 - dodanie punktu E 10   oraz  8.10.2016 - dwa nowe rozdziały (o diecie i o temperamencie)

Artykuł jest subiektywną propozycją toma77, udoskonalaną przez dyskusję w tym wątku.

Tytuł artykułu miał być inny:

„Akwarium 200-250cm + Placidochromis (ryba „A”) + grzebacz (ryba „B”) + toniowiec (ryba „C”) + skalniak (ryba „D”) + coś ekstra (ryba „E”)  -  czyli komponowanie obsady non-mbuna zróżnicowanej zachowaniowo i kolorystycznie, z minimalną liczbą brzydkich samic, z co najmniej jednym gatunkiem „kilkusamcowo”.

Wtedy tytuł sam w sobie ujmowałby główne założenia ……. ale byłby zbyt długi.

Można wybierać obsadę na różne sposoby. Proponowany tutaj, algorytm wyboru obsady przewiduje roboczy podział gatunków wg zachowań: na ryby od „A” do „E”. Z każdej z tych grup wybierzemy po jednym gatunku. Służy to celowi, by akwarium było ciekawe dla obserwatora. I nie chodzi tu tylko, by nie było zatłoczone w jednym miejscu, a puste w drugim i by ryby miały różne kolory. Chodzi o maksymalne zróżnicowanie zachowaniowe (bardzo duży atut non-mbuny). Temu też służy założenie, by co najmniej jeden gatunek pływał kilkusamcowo oraz adoptowanie do „wachlarza naszej oferty” najmniejszego drapieżnika Sciaenochromis fryeri (E1) i przedstawicieli mbuna – nieagresywnego Labidochromis caeruleus („yellow”) (D1). Zachowania ryb w akwarium są oczywiście skorygowane w stosunku do warunków naturalnych m.in. przez ograniczoną objętość, narzucone towarzystwo i przede wszystkim sposób karmienia. Nie da się ukryć, że nawet notoryczny grzebacz nie będzie czekał, aż pojedynczy płatek pływającego, a potem wolno opadającego jedzonka, niezjedzony przez inne ryby dotrze na dno. Jednak naturalne inklinacje całkowicie nie zanikają.  

Inna ważna sprawa przy wyborze obsady - kryterium żywieniowe - w zasadzie nie występuje, gdyż wszystkie proponowane gatunki są mięsożerne (bądź wszystkożerne z przewagą mięsa). Z wyjątkiem części spośród Protomelasów (E2, E3 i E4), które są wszystkożerne, a nawet bardziej gustują w roślinkach niż w mięsku – przy wyborze tych rybek, trzeba to uwzględnić w diecie.

Zanim przejdę do konkretów , chciałbym podziękować autorom zdjęć, dzięki którym artykuł jest kolorowy. 

 

Dla trochę bardziej leniwych czytelników, przy wyborze gatunków „A” i „D” – pierwszych ze swoich list – otrzymalibyśmy obsadę gwarantującą ładne samice i szybkie satysfakcjonujące wybarwienie co najmniej dwóch gatunków (stanowiących około połowy ryb w zbiorniku) w obsadzie:

A/ stado Placidochromis phenochilus Mdoka (white lips)

B/ grzebacz (ewentualnie kopacz)

C/ toniowiec

D/ Labidochromis caeruleus (yellow)

E/ coś ekstra

Po uwzględnieniu samców z gatunków „B”, „C” i „E” (trzeba będzie jednak poczekać na ich wybarwienie)  – udział brzydkich samic docelowo wyniesie maksimum 1/3 ogólnej liczby rybek. Maksimum, bo wśród gatunków z grup „B”, „C” i „D” można też wyszukać średnioładne, a nawet ładne samice.

Zachęcam jednak do szerszego zapoznania się z możliwościami wyboru obsady A+B+C+D+E spośród najładniejszych i nadających się do zbiorników 200-250cm rybek non-mbuna.

W sytuacji, gdy dysponujemy zbiornikiem z dolnej granicy przedziału np.200x50x50 lub chcemy by w akwarium było „luźno” – można w gatunkach „B”, „C”, „D” i „E” szybko przejść do docelowego układu haremowego, można też zmniejszyć liczbę gatunków. Jednakże układ: grupa ryb „A” + haremy w gatunkach „B” i „C” wydaje się nieodzowną podstawą obsady. No może jeszcze A+C+D, ale nigdy, zwłaszcza przy akwariach o wysokości 60cm i wyższych, nie rezygnowałbym z toniowców „C”. Myślę, że wystarczy wstępu

 

Ryby „A” – grupa 6-10 Placidochromisów – „wyjadacze” w akwarium trzymają się raczej dolnej połowy zbiornika, ale nie tylko.

 

A1/  Placidochromis phenochilus Mdoka („white lips”)  wyjadacz (raczej bliżej dna), mięsożerny (w zasadzie wszystkożerny z przewagą mięsa), samice ładne, samiec 17cm) – grupa 8-10 sztuk

   autor zdjęcia - jjacek

w trochę nietypowym oświetleniu

   autor zdjęcia - RAI3

jedna Mdoka

   autor zdjęcia - RAI3

dwie Mdoki

   autor zdjęcia - ari1988

trzy i pół Mdoki

Wybór obsady non-mbuna proponuję rozpocząć od stada (8-10 rybek) Placidochromisów, a w zasadzie P.phenocholus Mdoka (white lips). Dlaczego? Większość z nas kupuje ryby w tzw. wielkości handlowej czyli około 3-6cm. Gro non-mbuny jest wtedy niewybarwiona. Uważam, że zakładając akwarium, trzeba dać sobie na starcie choć trochę kolorów. Ten warunek spełniają Mdoki, które nie dość, że wybarwiają się wcześnie, to jeszcze samice nie ustępują samcom oraz możliwe jest trzymanie grupy kilkusamcowej. Ciekawe jest też obserwowanie jak więzy rybek w młodości pływających w stadzie z wiekiem powoli się rozluźniają, choć nie do końca. Dla czytelników chcących zgłębić temat Mdok polecam wątek  http://forum.klub-malawi.pl/topic/11758-placidochromis-phenochilus-mdoka-i-p-spphenochilus-gissel-opis-i-spostrze%C5%BCenia/,

a zwłaszcza post nr 171 zbierający (w formie ankiety) doświadczenia posiadaczy tych rybek.

Wróćmy jeszcze na chwilę do ogółu Placidochromisów. Ad Konings nazywa je „wyjadaczami”. Nieprzypadkowo, bo w kilku-osobnikowych, niekoniecznie jedno-gatunkowych grupach towarzyszą dużemu kopaczowi (najczęściej Taeniolethrinopsowi), wyjadając resztki w z chmurek osadów wydobywanych przez niego z głębszych warstw piasku. Tymczasem skonkretyzujmy nasze propozycje gatunków „A”, przecież mimo wielu zalet, Mdoki wśród Placidochromisów nie mają przecież monopolu:

 

A2/  Placidochromis sp. „phenochilus tanzania”  wyjadacz (raczej bliżej dna), mięsożerny (w zasadzie wszystkożerny z przewagą mięsa) , samice raczej brzydkie, samiec 19cm – grupa 6-8 sztuk

Samce długo osiągają pełne wybarwienie, ale warto czekać! Ryby trochę większe (więc mniejsza grupa), silniejsze, ale spokojniejsze od Mdok. Niestety samice (w przeciwieństwie do A1) odstają urodą od samców.

   autor zdjęcia - mars

   autor zdjęcia - mars

 

Posiadacze innych Placidochromisów: A3 (do których sam należę),  A4 i A5 – najczęściej są z nich zadowoleni. Ale gatunki te są nieco mniej „komercyjne”.

A3/  Placidochromis sp. „phenochilus gissel” wyjadacz (raczej bliżej dna), mięsożerny (w zasadzie wszystkożerny z przewagą mięsa), samice średnioładne, 17cm – grupa 8-10 sztuk

     autor zdjęcia -  seba8989

A4/  Placidochromis electra (wyjadacz (raczej bliżej dna), mięsożerny (w zasadzie wszystkożerny z przewagą mięsa), samice średnioładne, 17cm – grupa 8-10 sztuk

A5/  Placidochromis sp. "blue otter" (wyjadacz (raczej bliżej dna), mięsożerny (w zasadzie wszystkożerny z przewagą mięsa), samice średnioładne, 15cm – grupa np.3+7

Propozycja harisimie'go opisana przez niego w poście nr 31

    autor zdjęcia  - harisimi

 

 

Ryby „B” – harem „grzebaczy” (ewentualnie „kopaczy”).

 

Wśród ryb lubiących grzebać w piasku lub w nim wręcz wyczynowo kopać, warto zainteresować się Aulonocarami z żółtymi (propozycje B1, B2 i B3) lub granatowymi (propozycja B4) samcami. Oba te kolory są bardzo pożądane. Żółty zwłaszcza jeśli nie przewidujemy skalniaka D1 (yellow), a ciemnogranatowy (prawie czarny) jeśli wśród toniowych Copadichromisów nie będzie C4, C5 lub C6 ani też nie wybierzemy skalniaka D2, czyli „neon spota”. Samce Aulonocar są super piękne, niestety samice już nie.

 

B1/  Aulonocara sp. stuartgranti Usisya  (grzebacz, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 12cm) – 1+3

   autor zdjęcia - marakkato

Na pierwszym miejscu jest A. Usisya, bo daje największą ewentualną (jakbyśmy chcieli więcej żółtego koloru) szansę utrzymania więcej niż jednego dobrze wybarwionego samca. Poza tym w wątku o stopniu agresji  Aulonek, była uznana za gatunek wśród tej grupy najspokojniejszy. Samiec żółty z czarną płetwą grzbietową.

 

B2/  Aulonocara baenschi  (grzebacz, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 12cm) – 1+3

   autor zdjęcia - Maciej

 

B3/  Aulonocara sp. „stuartgranti maleri” (grzebacz, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 13cm) – 1+3

   autor zdjęcia - jjacek

 

B4/  Aulonocara kandeense (grzebacz, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 12cm) – 1+3

          lub Aulonocara maylandi (grzebacz, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 12cm) – 1+3

 

 

B5/  Taeniolethrinops praeorbitalis (kopacz wyczynowy, mięsożerny, samice średnioładne, samiec nawet 30cm) – 1+3

   autor zdjęcia - jjacek

   

Dla spragnionych wyczynowego „ kopacza” w naturze obsługującego grupkę „wyjadaczy” – najlepszym wyborem będzie Taeniolethrinops praeorbitalis (B5). Pamiętać przy tym należy, że akwarium 200cm jest dla tej ryby absolutnym minimum … i to raczej nie o standardowym dnie, lecz szerszym np.200x80cm. B5 to naprawdę wyczynowi „kopacze”.

 

B6/  Lethrinops albus  (grzebacz, mięsożerny, samice średnioładne gładkosrebrzyste, samiec 14cm) – 1+3

   autor zdjęcia - jjacek

   

   

Natomiast zakochani w garbatych mordkach Lethrinopsów, powinni rozważyć wybór L.albus (B6) – gatunku (wśród raczej strachliwych Lethrinopsów) na tyle dużego, że samiec ma duże szanse na prawidłowe wybarwienie, no może z wyjątkiem towarzystwa proponowanych wśród rybek „E” Protomelasów.

 

B7/  Lethrinops lethrinus  (grzebacz, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 18cm) – 1+3

Propozycja harisimie'go opisana przez niego w poście nr 36. Jeśli ktoś chce lethrinopsa w towarzystkie silniejszych gatunków Non-mbuna - to jest to dobry wybór.

    autor zdjęcia - harisimi

 

 

Ryby „C” – harem „toniowców”.

 

Bardzo często zdarza się, że obsady non-mbuna pozbawione są gatunku pływającego w toni. Myślę, że głównym powodem jest to, że Copadichromisy (ryby ewidentnie najbardziej toniowe) mają najczęściej brzydkie samice w czarne kropki. Dlatego na pierwszych pozycjach listy rybek „C” umieściłem gatunki z co najmniej  średnioładnymi samicami (bez czarnych kropek lub z kolorowymi akcentami). Od miejsca C4 warunek „średnioładności” samic nie obowiązuje. Zastępuje go inny – „dostarczenie” przez samca deficytowego koloru granatowego. Toniowość - najmniej toniowe są "karpiowate" C1, najbardziej (co jest pożądane) "torpedowate" C3, C4 i C5. Wielosamcowość - C1 niepewna, przy pozostałych gatunkach nawet wskazana - jednak wówczas przy zbiorniku z dolnej granicy przedziału (200cm) raczej bez ryby "E" (aby w akwa nie było tłoku).

C1/  Copadichromis borleyi  (toniowiec, mięsożerny, samice średnioładne, samiec 19cm) – 1+3

   autor zdjęcia - jjacek

   autor zdjęcia - harisimi

Na pierwszym miejscu (C1) jest Copadichromis Borleyi  , a konkretnie jego najbardziej czerwony wariant. Jest to bardzo nieliczna w Malawi szansa na czerwoną rybkę. Niebrzydkie samice z żółtymi płetwami bocznymi.

 

C2/  Copadichromis borleyi „Mbenji” (toniowiec, mięsożerny, samice średnioładne, samiec 17cm) – 1+3

   autor zdjęcia - mars

   autor zdjęcia - harisimi

Samce mniej intensywnie żółte niż u Aulonek lub yellow, ale za to z okazałymi, długimi płetwami brzusznymi, sięgającymi aż do płetwy ogonowej. Samice niebrzydkie.

 

C3/  Copadichromis sp. „virginalis gold”  (toniowiec, mięsożerny, samice średnioładne, samiec 12cm) – 1+3

   autor zdjęcia - mars

Mój osobisty faworyt. Samiec z czołem kłującym intensywną żółcią. Samice gładko srebrzyste bez kropek. Ponadto jest to gatunek dający największe szanse na ewentualne utrzymanie więcej niż jednego dobrze wybarwionego samca. Warto skorzystać z tej możliwości, zwłaszcza że to najmniejszy z proponowanych toniowców.

 

C4/  Copadichromis trewavasae  (toniowiec, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 12(do16)cm) – 1+3

   autor zdjęcia - jjacek

Cudowny samiec w deficytowym ciemnogranatowym kolorze. Nic nie jest jednak bez wad – samice mają kropki. Ściąga http://forum.klub-malawi.pl/topic/15620-copadichromis-trewavasae-cmloto-ivorycivory-undu-reef-opis-i-spostrze%C5%BCenia-hod/

 

C5/  Copadichromis parvus  (toniowiec, mięsożerny, samice średnioładne, samiec 12cm) – 1+3

   autor zdjęcia - jjacek

   autor zdjęcia - jjacek

    
Na pozycji C5 mimo trudnej dostępności umieściłem Copadichromis parvus. Samce granatowe,  samice w kropki ale nie zawsze, ale ….  rybki te potrafią się zakopywać!!! Liczę też, że wystąpi mechanizm odwrotny niż zwykle, czyli „od poznania do dostępności”.

 

C6/  Copadichromis geertsi Gome  (toniowiec, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 17cm) – 1+3

    autor zdjęcia - pozner

Najpiękniejsze są osobniki z intensywnie żółtą płetwą grzbietową. Gatunek "wprowadzony" na forum przez poznera.

 

C7/  Copadichromis sp."fire-crest mloto" (toniowiec, mięsożerny, samice średnioładne jednolicie srebrzyste, samiec 14cm) – 1+3 (w tym przypadku, aż prosi się jednak o stadko)

   autor zdjęcia - jjacek

samiec w bąbelkach

 

Ryby „D” – harem „skalniaków”.

 

Przyszła kolej na ryby najbardziej zainteresowane skałami. Generalnie w non-mbunowym akwarium nie musi być tak dużo głazów (bo jaki jest sens małych kamyków?) jak w mbunowym. Jednak w wystroju skały się przydają. Nie tylko skalnikom, ale i pozostałym rybom będącym niżej w hierarchii, ale też inkubującym samicom. I przede wszystkim obserwatorowi. Głęboko wyrzeźbione tło strukturalne też by nie zaszkodziło, choć nie jest niezbędne.

D1/  Labidochromis caeruleus („yellow”)  (skalniak, mięsożerny, samice ładne, samiec 10cm, wyjątek od „non-mbunowości") – 1+3

   autor zdjęcia - marcin1ja1

   autor zdjęcia - eljot

Tutaj ewidentnym liderem jest adoptowany z mbuna relatywnie nieterytorialny i nieagresywny Labidochromis caeruleus („yellow”). Rozjaśniający zbiornik żółty kolor zarówno samców jak i samic. Sprawdzony w wielu obsadach non-mbunowych. Możliwa (jakby ktoś miał taką ochotę) wielosamcowość.

 

D2/  na razie wśród skalniaków na naszej liście yellow jest samotnikiem, ale jeśli ktoś nie widziałby go w swojej obsadzie - wśród gatunków "E" przeważają a'la skalniaki.

 

 

Ryby „E” – harem „czegoś ekstra”.

 

Po „podstawowym” wypełnieniu akwarium stadem Placidochromisów, haremami grzebacza (lub kopacza), toniowca i skalniaka, możemy wybrać do obsady „coś ekstra”. Większość z tych ryb będzie trochę związana z pograniczem skał z piaskiem i nie jest przesadnie związana z dnem ani tonią. Protomelasy, Otopharynxy i Sciaenochromis są „a’la-skalniakami”, a Cyrtocara - lubiącym piasek, całkiem typowym „wyjadaczem” (tak jak większość Placidochromisów).

E1/  Sciaenochromis fryeri (a’la skalniak, mięsożerny-rybki, samice brzydkie, samiec 16cm, wyjątek od „non-mbunowości") – 1+3/5

   autor zdjęcia - stan

   autor zdjęcia - stan

autor zdjęcia - eljot

Na pierwszym miejscu specjalnie adoptowany od drapieżników  Sciaenochromis fryeri. Ten mały drapieżnik może być ciekawym urozmaiceniem. Uroda samic co prawda nie zwala z nóg, ale samiec jest cudowny!!! Muszę przyznać, że od ponad siedmiu lat zawsze mam go w którymś ze swoich zbiorników. Teraz to już trzecie pokolenie. Niebieski, „nasycony” kolorem, trochę metaliczny samiec. Koniecznie nie przypudrowany mąką sztuczny „iceberg”. Najlepiej wariant z czerwoną płetwą odbytową.

 

E2/  Protomelas sp. „steveni imperial” (a’la skalniak, wszystkożerny i to raczej w stronę roślinek, samice średnioładne, samiec 17cm) – 1+4

"Uwaga dotycząca wszystkich roślinolubnych Protomelasów (na pewno E2, często E3, czasami E4):
Zapewne z powodu diety („może pilnowanie pola”) ryby te bywają dość agresywne (nie tylko w okresie tarła). Dlatego dla tych, którzy nie potrafią oprzeć się urodzie ich supersamców, a jednocześnie by nie wprowadzać do akwarium niepotrzebnego ryzyka - proponuję zapoznać się ze znajdującą się na końcu artykułu propozycją „deseru”"

    autor zdjęcia - tom77

 

E3/  Protomelas sp. „steveni taiwan” (a’la skalniak, wszystkożerny i to raczej w stronę roślinek, samice średnioładne, samiec 16cm) – 1+4

   autor zdjęcia - mars

 

E4/  Protomelas taeniolatus Boadzulu "Red"  (a’la skalniak, wszystkożerny (peryfiton) i to raczej w stronę roślinek, samice brzydkie, samiec 19cm) – 1+4

 autor zdjęcia - piotriola

samiec dorosły

   autor zdjęcia - mars

samiec wybarwiający się

   autor zdjęcia - harisimi

para

 

E5/  Protomelas (dawniej Placidochromis) sp.”johnstoni solo”  (a’la skalniak, mięsożerny, samice ładne (najładniejsze w Malawi pasy pionowe biało-czarne), samiec 14cm) – 1+4

   autor zdjęcia - jjacek

 

E6/  Protomelas fenestratus  (a’la skalniak, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 15cm) – 1+4

 

E7/  Otopharynx tetrastigma  (a’la skalniak, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 16cm) – 1+4

   autor zdjęcia - pozner

samiec w mikrobąbelkach

   autor zdjęcia - pozner

widowiskowa walka samców (możliwa wielosamcowość)

 

E8/  Otopharynx lithobates  (a’la skalniak, wszystkożerny, samice brzydkie, samiec 16cm) – 1+4

   autor zdjęcia - piotriola

 

E9/  Cyrtocara moorii  wyjadacz, mięsożerny (w zasadzie wszystkożerny z przewagą mięsa), samice średnioładne , samiec 20cm – 1+2

    autor zdjęcia - mars

 

E10/   Dla niepoprawnych Pawiolubów, chcących w ramach rybki "E" (coś extra) przemycić następnego grzebacza amatora, a których i tak nic przed tym nie powstrzyma  -  tabelka krzyżowania się Aulonek:

http://www.malawicichlids.dk/html/aulomix.html

  I nie chodzi tu tylko o to, że rybki z tej samej grupy produkowały by bastardy.  Jest więcej różnic, a przecież o to nam chodzi. Większość Aulonek proponowanych  w naszym artykule (wśród rybek „B”), jest z grupy Stuartgranti, z wyjątkiem B4 (z grupy Chitande). Grupa Jacobfribergi, to statystycznie rybki trochę większe i trochę bardziej agresywne. Grupa Aulonek piaskowych to statystycznie ryby już znacznie większe. Jeszcze jeden szczegół – po wpuszczeniu do akwarium różnych gatunków pawi, można mieć problem z identyfikacją, które samice są które. 

 

Czy wybrane gatunki pasują do siebie dietetycznie ?

Nie ma większych problemów z dopasowaniem żywieniowym wśród proponowanych gatunków. Prawie wszystkie są bardziej mięsożerne niż roślinożerne. Albo „99%-owo” jak Copadichromisy lub Sciaenochromis. Albo „80%-owo” jak większość pozostałej non-mbuny. Na naszej liście są jednak cztery wyjątki – ryby wszystkożerne, a nawet bardziej w stronę roślinożerności. Są to:

E2/  Protomelas sp. „steveni imperial”

E3/  Protomelas sp. „steveni taiwan”

E4/  Protomelas taeniolatus Boadzulu "Red"

W przypadku wyboru tych gatunków, należy zróżnicować dietę w stronę roślinek, by nie dopuścić do otłuszczenia „roślinolubów”. Problemem jest połączenie powyższych "roślinolubów" z zagorzałymi "mięsojadami" jak Copadichromisy czy Sciaenochromis. Dla czytelników chcących poszerzyć swoją wiedzę o diecie Non-mbuny polecam posty nr 30 i 50 w tym wątku oraz lekturę bardzo ciekawego wątku http://forum.klub-malawi.pl/topic/15344-czy-wszystko%C5%BCerno%C5%9B%C4%87-protomelas-sp%E2%80%9Dsteveni-taiwan%E2%80%9D-ogranicza-wyb%C3%B3r-pozosta%C5%82ej-obsady/

 

A co z dopasowaniem temperamentów ?

Mamy już wybranych 5 gatunków, po jednym z każdej grupy zachowaniowej. Dietę ogarnęliśmy.  Ale czy te klocki na pewno do siebie pasują ? Dla „kontaktów” międzygatunkowych wyodrębniłbym dwie cechy:

1/ agresjo-asertywność międzygatunkowa - „Ag” w skali od 1 do 4  

2/ potencjalną siłę - „Si” w skali od 1 do 4

 

Wszystko oczywiście w zbiorze naszych ryb non-mbuna:

Ag = 3      Si = 3      A1/  Placidochromis phenochilus Mdoka

Ag = 2      Si = 4      A2/  Placidochromis sp. „phenochilus tanzania”

Ag = 2,5   Si = 2,5   A3/  Placidochromis sp. „phenochilus gissel”

Ag = 2,5   Si = 2,5   A4/  Placidochromis electra

 

Ag = 1,5   Si = 1,5   B1/  Aulonocara sp. stuartgranti Usisya

Ag = 2      Si = 1,5   B2/  Aulonocara baenschi

Ag = 2      Si = 1,5   B3/  Aulonocara sp. „stuartgranti maleri”

Ag = 2      Si = 1,5   B4a/  Aulonocara kandeense

Ag = 1,5   Si = 1,5   B4b/  Aulonocara maylandi

Ag = 1      Si = 4      B5/  Taeniolethrinops praeorbitalis

Ag = 2      Si = 2,5   B6/  Lethrinops albus

 

Ag = 3,5   Si = 3,5   C1/  Copadichromis borleyi

Ag = 1,5   Si = 2,5   C2/  Copadichromis borleyi „Mbenji”

Ag = 2,5   Si = 1,5   C3/  Copadichromis sp. „virginalis gold”

Ag = 1,5   Si = 2      C4/  Copadichromis trewavasae

Ag = 1,5   Si = 2      C5/  Copadichromis parvus

Ag = 1      Si = 2,5   C6/  Copadichromis geertsi Gome

Ag = 1,5   Si = 2      C7/  Copadichromis sp."fire-crest mloto"

 

Ag = 2      Si = 2      D1/  Labidochromis caeruleus („yellow”)

 

Ag = 2      Si = 3      E1/  Sciaenochromis fryeri

Ag = 4,5    Si = 4     E2/  Protomelas sp. „steveni imperial”

Ag = 4      Si = 3,5   E3/  Protomelas sp. „steveni taiwan”

Ag = 4      Si = 3,5   E4/  Protomelas taeniolatus Boadzulu "Red"

Ag = 2,5   Si = 3      E5/  Protomelas (dawniej Placidochromis) sp.”johnstoni solo”

Ag = 3      Si = 3      E6/  Protomelas fenestratus

Ag = 1,5   Si = 3      E7/  Otopharynx tetrastigma

Ag = 2      Si = 2,5   E8/  Otopharynx lithobates

Ag = 2,5   Si = 4      E9/  Cyrtocara moori

 

Po co ta tabelka ?  Każdy uczy się na błędach, ale można zmniejszyć prawdopodobieństwo ich popełnienia.

Na pewno nie powinno się zestawiać gatunków z przeciwnych biegunów temperamentu (różniących się na skali agresjo-asertywności o 2,5 lub 3 stopnie). Lethrinops [Ag=1] z „roślinolubnymi” Protomelasami (E2, E3 i E4) [Ag=4] to zły pomysł.

Jeśli w skali „Ag” gatunki różnią się o 1,5 lub 2 stopnie, to połączenie wydaje się możliwe (ale ryzykowne), tylko gdy rybki z gatunku mniej asertywnego będą „na starcie” znacznie większe od agresywniejszych „kolegów”. Mniejsze różnice temperamentu nie powinny mieć dużego znaczenia.

Dla wyobrażenia sobie funkcjonowania obsady można posiłkować się parametrem potencjalnej siły „Si”. Siła jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Wśród ryb również. Warto to wziąć pod uwagę zwłaszcza, gdy „Ag” wybranych gatunków różni się o 2 stopnie.

 

Deser dla amatorów mniej spokojnej obsady Non-mbuna z roślinolubnymi Protomelasami (poza głównym nurtem i założeniami artykułu)
Koncepcja eksperymentalna  X + Y + Z + coś? czyli
roślinolubny Protomelas + silny „wyjadacz” + „adoptowana” piaskowa mbuna + (coś?)
1/  ryba „X” to harem któregoś z potencjalnie agresywnych, wszystkożernych (z przewagą roślin) Protomelasów:
……. E2/  Protomelas sp. „steveni imperial”
……. E3/  Protomelas sp. „steveni taiwan”
……. E4/  Protomelas taeniolatus Boadzulu "Red"
2/  ryba „Y” to grupa silnych i asertywnych, niekoniecznie agresywnych, wszystkożernych (z przewagą mięsa) „wyjadaczy”, spośród:
……. E9/  Cyrtocara moorii

    autor zdjęcia (grupa C.moorii) - bartleo

……. A1/  Placidochromis phenochilus Mdoka („white lips”)
……. A2/  Placidochromis sp. „phenochilus tanzania”
3/  ryba „Z” to układ kilkusamcowy niewielkiej ale asertywnej, wszystkożernej (z przewagą roślin), nietypowej bo piaskowej mbuny, nazwanej przez Ada Koningsa „przesiewaczem”- w roli „grzebacza”
....... Gephyrochromis lawsi  („przesiewacz piasku”, wszystkożerny i to raczej w stronę roślinek, samice średnioładne, samiec 11cm) – 3+6

 zdjęcie toma77
 Patrz wątek  http://forum.klub-malawi.pl/topic/15588-gephyrochromis-lawsi-opis-i-spostrze%C5%BCenia-hodowcy/

4/  ryba („coś?”)  to na przykład drugi gatunek Protomelasa „X”, lub wielosamcowość „X” lub nic? lub .....

 

Deser poznera i harisimi'ego dla amatorów Fossorochromis rostatus (poza głównym nurtem i założeniami artykułu)
dla zainteresowanych posty nr 58, 59, 62, 63, 74, 75, 76, 80, 81 i 86 (było tego)
wielki grzebiący Fossorochromis + najsilniejszy „wyjadacz” + najsilniejszy "toniowiec" (w akwa z naszego górnego przedziału tj. 250cm i solidnej szerokości)
1/  harem  Fossorochromis rostatus  (wielki grzebacz, mięsożerny (głównie skorupiaki), samice brzydkie, samiec 30cm) – 1+4

2/  grupa najsilniejszych i asertywnych "wyjadaczy", niezbyt agresywnych, wszystkożernych (z przewagą mięsa):
……. E9/  Cyrtocara moorii

3/  grupa (ewentualnie harem) najsilniejszych i asertywnych "toniowców", mięsożernych:
……. C1/  Copadichromis borleyi (nie Copadichromis borleyi Mbenji)

PS

1/ Brudnopis pierwszej  wersji artykułu napisałem nad naszym morzem, słysząc szum i gapiąc się na tuptające mewy.……

2/ Teraz mam mało czasu, dopieszczanie trwałoby długo – postanowiłem wstawić to co jest i sukcesywnie udoskonalać (głównie chodzi o zdjęcia, ale nie tylko).

Edited August 22, 2018 by tom77
nowości w kolorze żółtym

[Mortis]

Tomku pięknie to wszystko zobrazowałeś. Chociaż narazie nie skłaniam się do NON-Mbuny jednak takie tematy czyta się wyśmienicie.

[michal_j]

moim zdaniem też rewelacja  super się czyta, wielkie dzięki za artykuł

[eljot]

9 godzin temu, tom77 napisał:

D2/  Pseudotropheus  sp.”elongatus spot” („neon spot”) (skalniak, mięsożerny, samice brzydkie, samiec 9cm, wyjątek od „non-mbunowości") – 1+3

Tu się Tomku chyba pomyliłeś to ryba roślinożerna.

[pozner]

Bardzo dobry pomysł. Coraz więcej takich akwariów powstaje i ich właściciele powinni mieć tutaj wszestronną propozycję obsady non-mbuna dla takiego akwarium.

Mam oczywiście swoje uwagi Moim zdaniem powinny być uwzględnione w większej skali drapieżniki. Poniekąd to też non-mbuną i o ile do akwariów 150-160cm. nie nadawały się, to do 200-250 jak najbardziej. Oczywiście mam na myśli te mniejsze gatunki (Dimidiochromisy, Nimbochromisy, Exochochromis anagenys yellow)

Druga uwaga wiąże się z pierwszą. Przy układaniu obsady powinien być wzięty pod uwagę temperament ryb. Nie wiem, czy nie ważniejsze jest to, niż kolorystyka, czy zachowania. Gatunki spokojniejsze (np. Lethrinopsy, tetrastigmy, C. geertsi gome, domyślam się, że Taeniolethrinopsy) umieszczone z Protomelasami, mdokami, drapieżnikami i stłamszone przez nie, nie pokażą swoich zachowań, a na pewno pełni ubarwienia.

Zapropoponowałeś Taeniolethrinopsa praeorbitalis, ja zaproponuję T. furcicauda. Co prawda, póki co, jest problem z dostępnością (odłów), ale za jakiś czas może się to zmienić. Jest mniejszy i przez to bardziej "uniwersalny" ...to tyle na razie ode mnie.

[suricade]

Dużym plusem artykułu są fotki. Przy propozycjach obsad bardzo ich brakuje, a szukając w google można oszaleć od nieprawidłowych zdjęć.

[MarcinKoz]

Super post na pewno skorzystam z tych rat przy non-mbuna.

[tom77]

Bardzo dziękuję za miłe słowa i za pierwsze głosy w dyskusji.

Jeszcze raz dziękuję autorom zdjęć za zgodę na ich zamieszczenie.

A'propos neon spota (D2)

Dnia 11.09.2016 o 09:41, eljot napisał:

Tu się Tomku chyba pomyliłeś to ryba roślinożerna.

Dzięki, poprawiłem, w innym miejscu udało mi się nie pomylić:

Dnia 11.09.2016 o 00:38, tom77 napisał:

kryterium żywieniowe - w zasadzie nie występuje, gdyż wszystkie proponowane gatunki są mięsożerne. Z wyjątkiem części spośród Protomelasów (E2, E3 i E4) oraz wspomnianego wyżej neon spota, które są wszystkożerne, a nawet bardziej gustują w roślinkach niż w mięsku – przy wyborze tych rybek, trzeba to uwzględnić w diecie.

 

Pozner nr 1

Dnia 11.09.2016 o 13:27, pozner napisał:

Moim zdaniem powinny być uwzględnione w większej skali drapieżniki. Poniekąd to też non-mbuną i o ile do akwariów 150-160cm. nie nadawały się, to do 200-250 jak najbardziej. Oczywiście mam na myśli te mniejsze gatunki (Dimidiochromisy, Nimbochromisy, Exochochromis anagenys yellow)

W medycynie są różne przypadki. U mnie występuje zespół „niedorośnięcia do predatorków”. Prywatnie dzielę nasze rybki na mbunę, non-mbunę i drapieżniki.

Stan jest zdania, że charakterem do non-mbuny pasowałaby „holotaenia”. Ale tak czy inaczej potrzebny byłby proces „adopcji”. Być może obwarowany warunkiem, że np. w akwariach z górnego przedziału długości (250cm)? Jemioloseba obecnie zaczyna kombinować na pograniczu „właściwej” non-mbuny z drapieżnikami. Zobaczymy.

 

Pozner nr 2

Dnia 11.09.2016 o 13:27, pozner napisał:

Druga uwaga wiąże się z pierwszą. Przy układaniu obsady powinien być wzięty pod uwagę temperament ryb. Nie wiem, czy nie ważniejsze jest to, niż kolorystyka, czy zachowania. Gatunki spokojniejsze (np. Lethrinopsy, tetrastigmy, C. geertsi gome, domyślam się, że Taeniolethrinopsy) umieszczone z Protomelasami, mdokami, drapieżnikami i stłamszone przez nie, nie pokażą swoich zachowań, a na pewno pełni ubarwienia.

Wszystko jest brane pod uwagę. Nie wiem czy prawidłowo, bo nikt nie jest nieomylny, ale jest.

Zacznijmy od ryb będących zagrożeniem dla spokojniejszych gatunków:

1/ drapieżniki – pozwoliłem sobie adoptować jedynie najmniejszego – Sciaenochromis fryeri (E1); obserwuję ten gatunek wiele lat, jest to ryba międzygatunkowo nie męcząca słabszych, w czasie tarła nie zamęczająca intruzów lecz przeganiająca.

2/ mdoki – wiem (a ty wiesz, że ja wiem), że Twoje Placidochromisy (A1) były przeszkodą w wybarwiani O.tetrastigma (E7) i C. geertsi Gome (C6). By odpowiedzialnie polecać tą rybę przeprowadziłem ankietę wśród 20 Mdokomaniaków (byłeś jednym z nich) (przy okazji jeszcze raz wszystkim dziękuję) - wyniki są w poście nr 171 wątku http://forum.klub-malawi.pl/topic/11758-placidochromis-phenochilus-mdoka-i-p-spphenochilus-gissel-opis-i-spostrze%C5%BCenia/?page=18. Wykazała ona zależność agresji wewnątrzgatunkowej od wielkości stada i zbiornika. Najmniejsza jest przy liczebności stada ponad 8sztuk i wielkości akwa ponad 180cm (czyli 200cm i większych - a takie szkiełko mamy). Agresja międzygatunkowa raczej nie bywa większa od tej wewnętrznej. Co nie znaczy, że nie zdarzają się przypadki agresywnych osobników (był kiedyś opisywany agresywny Lethrinops marginatus).

3/ Protomelasy –

_____ a/ styczność z Lethrinopsami odradziłem: 

Dnia 11.09.2016 o 00:38, tom77 napisał:

zakochani w garbatych mordkach Lethrinopsów, powinni rozważyć wybór L.albus (B6) – gatunku (wśród raczej strachliwych Lethrinopsów) na tyle dużego, że samiec ma duże szanse na prawidłowe wybarwienie, no może z wyjątkiem towarzystwa proponowanych wśród rybek „E” Protomelasów.

_____b/ styczność z Taeniolethrinops praeorbitalis, które są znacznie większe, wydaje mi się bezpieczna,  sprawdzam ją też w swoim nowym akwarium do którego wpuściłem Taenio znacznie mniejsze od największego samca Protka.

_____c/ jeśli będą napływały sygnały o agresywności Protomelasów niszczącej sensowność obsady – lista będzie korygowana. Z ostrożności nie ma np. na liście Protomelasa sp. „spilonotus  tanzania”, bo były sygnały o jego brutalności.

 

Pozner nr 3

Dnia 11.09.2016 o 13:27, pozner napisał:

Zapropoponowałeś Taeniolethrinopsa praeorbitalis, ja zaproponuję T. furcicauda. Co prawda, póki co, jest problem z dostępnością (odłów), ale za jakiś czas może się to zmienić. Jest mniejszy i przez to bardziej "uniwersalny"

Zobaczymy co się fizycznie pojawi. To co miałem możliwość kupić, mnie nie zachwyciło. Stąd wybrałem większe T. praerbitalis (B5)

 

A teraz ogólnie:

Zachęcam wszystkich Non-mbunowców do dzielenia się swoimi obserwacjami. Nie ma jednej racji. Niech czytelnik wątku sam wyrobi sobie zdanie czytając różne relacje.

Chyba tym postem wszystkich wykończyłem, siebie na pewno - idę spać.

Edited January 20, 2017 by tom77
likwidacja żółtego koloru

[pozner]

Wiem, że nie dorosłeś do ,,predatorków" , ale może inni uważają, że dorośli i będą chcieli takowe do swojego baniaka dokupić. Warto by to uwzględnić i dla dobra ryb i ich właścicieli zaproponować te gatunki z non-mbuny, które nadają się do trzymania z predatorami i odwrotnie. Chyba, że takich nie ma. Tu powinni wypowiedzieć się Ci, którzy mają doświadczenie w chowaniu drapieżników. Wiem, że mieszam Ci w temacie tymi predatorami, ale wydaje mi się, że to jest dobre miejsce, żeby to uwzględnić (wszystko w jednym miejscu). A od tego tematu się nie ucieknie, gdyż akwaria z roku na rok rosną i coraz więcej ludzi będzie korciło dokupić do obsady drapieżniki. Dobrze by było, żeby mieli świadomość tego co robią i robili to z głową.

Mam jeszcze jedną uwagę. Może powinieneś (dotyczy to tych największych gatunków... również ew. predatorów), przy opisie ryby, dopisywać minimalną wielkość akwarium. Zrobiłeś to przy Taeniolethrinopsie, ale dotyczy to, moim zdaniem, też C. moorii i P. phenochilus Tanzania. Akwarium 200cm. może mieć 500l. i 1200l. Wydaje mi się, że do takiej 500-tki te ryby są trochę za duże.

[tom77]

Pozner nr 1

Muszę przyznać, że masz dar przekonywania. Mnie nie korci, ale może rzeczywiście sensowne byłoby zaproponowanie czytelnikom jednego lub dwóch drapieżników (pełnoprawnie - bez żadnego „adoptowania”) najpełniej spełniających następujące warunki: 

1/  możliwość trzymania w 250cm (a może nawet w 200cm o większej szerokości ?) 

2/  nie ograniczanie wyboru w dwóch nieodzownych grupach „typowej non-mbuny”: „A”(grupa Placidochromisów) i „C”(toniowe Copadichromisy) 

3/  samice co najmniej średnioładne

Formułę wpasowania do listy znajdę. Byłaby też przy wybranym drapieżniku informacja, o tym jakie ograniczenia wyboru pozostałych rybek (z naszej listy) będą związane z jego obecnością w akwarium oraz jaki minimalny zbiornik należałoby mu zapewnić. Wiedzy na temat drapieżników nie mam – musiałbym zdać się na Forumowiczów trzymających te ryby….

PS. Uwielbiam zielony kolorek

 

Edited September 12, 2016 by tom77