tom77

Bo każdy je kocha.

Też miałem taką sytuację. W okresie gdy królem zbiornika był Copadichromis sp. "virginalis gold". W dzień po tarle z jedyną samicą (układ w akwa 2+1), w okresie znacznego pobudzenia samca alfa, odbyło się niby tarło między dwoma samcami. Pobudzony alfa był zupełnie czarny, a beta był bledszy (ale nie tak jak samica) i to on "był tak jakby samicą". Topy oczywiście żółte. Oba były i są 100-stu procentowymi samcami. Później zachowanie takie się nie powtórzyło. Może dlatego, że Taeniolethrinops podrósł i zainteresował się swoimi samicami. Siłą rzeczy studzi to trochę zapał Copadichromisów, ograniczając go do zainteresowania samicą.

Sciaenochromis fryeri są bardzo dobrymi mamusiami. Nie widząc dogodnych warunków dla przeżycia narybku, bardzo odwlekają moment jego wypuszczenia. Odbywa się to ze szkodą dla ich zdrowia - jak je miałem to z upływem czasu, liczba samic malała. Na szczęście był to proces rozciągnięty w czasie. Przynajmniej u mnie tak było.

bo go wymieniłaś, bo ma dużo czerwonego ( a tutaj prawie każdy chce mieć "czerwoną rybkę"), bo jest typowym Protomelasem, który lubi roślinki i da sobie radę z mbuną Red Empres to nazwa handlowa (obecnie rzadziej już stosowana) = P. taeniolatus Namalenje = P. taeniolatus Boadzulu Red Acei dałbym nawet 12 sztuk, szansa na zgraną grupę z ładnymi samicami. Dodałbym: Metriaclima sp. "msobo" (skalniak, samiec granatowo-błękitny, samice żółte) Gephyrochromis lawsi (nietypowa, piaskowa mbuna)

Dla mnie podstawą obsady mieszanej w 300x60x60 dosyć zagruzowanym, byłby Protomelas i duża grupa Pseudotropheus sp. "acei" (której nie wymieniłaś). Wśród mbuny nie brałbym gatunków stricte roślinożernych (i agresywnych, np "Metriaclima zebra chilumba "Maisoni Reef" ( musi być )") oraz mięsożernych (yellow).

Przeniosłem wątek do właściwego działu.

Doczekałem się pierwszego tarła Taeniolethrinops praeorbitalis (ryby około dwuletnie). Było bardzo widowiskowe. Płetwa grzbietowa zamieniła się w istny żagiel. Samiec zajął 80% zbiornika 200x80cm. Pozostałe ryby skupiły się z lewej strony. Nie żeby były jakoś „maltretowane”. Same miały "należyty szacunek” dla wielkości, dynamiki i determinacji, na co dzień spokojnego, wyczynowego kopacza. Ganiany był głównie kuzyn, tj. samiec Taeniolethrinops furcicauda, ale też bez jakiegoś znęcania się. Pierwsza część tarła odbyła się na największej plaży w centrum zbiornika, praktycznie bez jakiegoś specjalnego dołka. Potem ryby przemieściły się na prawą stronę akwarium, wykorzystując duże łagodne zagłębienie w piasku między głazem a narożnikiem zbiornika. Było to tuż obok kryjówki jednego z Synodontisów njassae, który bardzo interesował się ikrą. Ale tarłu nie przeszkodził. [niektóre z tanganickich Synonodontisów, np. multipunctatus są „kukułkami”]. Obawiałem się, że przeszkodą dla tarła Taeniolethrinopsów może być towarzystwo kieszonkowych, ale bardzo dynamicznych Copadichromis sp.”virginalis gold”. Cieszę się, że obawy te się nie potwierdziły . PS. Poszedłem nakarmić rybki. Jedna z samic Taeniolethrinopsa nie pobiera pokarmu…. Nie mogłem się doliczyć pozostałych. Niestety jedna z nich zaklinowała się w wąskiej szparze między przyciętą gąbką a modułem (niestety trupek). Była zdrowa, najprawdopodobniej uciekała przed zalotami samca. Jeszcze się z czymś takim nie spotkałem.

+ = Protomelas sp. ” steveni taiwan” Taiwan Reef - harem Cyrtocara moori lub Placidochromis phenochilus Mdoka - duża grupa Labidochromis caeruleus Lion’s Cove -np 5szt Gephyrochromis lawsi - np 3 samcowo dieta wszystkożerna (kompromisowa) ciut w stronę mięsa albo remis Ale to tylko moje zdanie

Obchodzą mnie wszystkie rybki. Podzielam Twój pogląd, że teoretycznie najbliższe zachowań naturalnych są ryby z odłowu. W tym przypadku jednak zarówno ryby Jjacka, jak i moje były z pokolenia F1. Nie odkrywam Ameryki, że obserwacja ryb w jeziorze i w akwarium znacząco się różni. Np.: 1/ Geometrycznie. Niech zbiornik ma 50cm wysokości – 6cm podłoża – 4cm bez wody = 40cm wody. Ryba przydenna płynąca 20cm od piasku znajduje się dość często nad rybą przypowierzchniową płynącą 30cm od tafli wody. 2/ Żywieniowo. Ryby nie są głupie. Dostosowują się do sposobu karnienia. Ryba przydenna nie będzie czekała, aż jedzonko spadnie na piasek, bo czasem może tam nic nie dotrzeć. 3/ Pozycja w grupie. W ograniczonym litrażu w akwarium, nadmiar ryb „B” (grzebaczy lub kopaczy) i ryb „A” (wyjadaczy czyli Placidochromisów) „wypycha” od dna ich słabsze osobniki. 4/ … Po co o tym piszę? By nie zatracać naturalnych zachowań ryb nie zaszkodzi: (ad1) mieć akwarium jednak chyba minimum 60cm, (ad2) starać się karmić „selektywnie” przynajmniej „od święta” – jednocześnie pokarm pływający dla toniowców i aplikacja jedzonka w dno lub przy dnie, (ad3) obsadę komponować tak, by nadmiernie nie zagęszczać jednego rejonu akwarium (ryby od A do E), nie dziwić się, że zachowania rozrodcze większości ryb toniowych dodatkowo zagęszczają strefę przydenną, nie zapomnieć o potrzebie zapewnienia piaszczystej plaży (o skałach nikt nie zapomni) ........ Całkowite zatracenie zachowań naturalnych jest niemożliwe. Wystarczy porównać kształty pysków wyczynowych kopaczy (Taeniolethrinopsów) i ryb najbardziej toniowych (podniesiony pyszczek u torpedowatych Copadichromisów). Ale to już temat innej bajki. Swoją drogą ciekawe byłyby doświadczenia dotyczące obsady non-mbunowej (nie drapieżnikowej) z Mylochromisami (ryba B). Na przykład ich połączenie z Placidochromisami (ryba A) i Copadichromisami (ryba C).

No dobra niech będą kopaczo-grzebaczami Moje L. lethrinus ustępowały Taeniolethrinopsom. Dokładnie. Ja stosuję Northfin 3mm, OSI Cichlid Pellets i OSI Artemia Pellets Sinking (które są jeszcze trochę większe). Wciskam palcem pojedyńczo (albo po kilka, jak wyjdzie) głęboko w piach i nic nie przysypuję. Pokażę arcyciekawe zdjęcia @jjacek które kiedyś mi przesłał i na których wykorzystanie w tym wątku się zgodził. Nie jest to ani kopacz, ani grzebacz,.............. to jest Copadichromis parvus (samiec i samica) w chwili zagrożenia (nie robiły sobie krzywdy). Jednak w życiu piękne są tylko chwile. Moje C.parvus nie chowały już głowy w piasek. Świat non-mbuny jest naprawdę nieodgadniony.

Zainteresowanych wyborem obsady do akwarium Limaka86, zapraszam do wątku j.n. (od postu nr 23), gdzie przeniosłem 21 postów na ten temat Skrót "procesu decyzyjnego" zamieszczę oczywiście w naszym wątku.

Wątek przeniosłem. Dla mniej wgryzionych w temat – autor wątku: 1/ poszukuje obsady non-mbuna do akwa jak w tytule 2/ chciałby widzieć w zbiorniku coś czerwonego lub choćby pomarańczowego (stąd dużo o O.tetrastigma, a wcześniej o C.borleyi czy L.sp.”red cap”) 3/ zależy mu na zróżnicowaniu zachowaniowym - by nie dublować gatunków z umownych grup: A (Placidochromisy), B (grzebacze i kopacze), C (toniowce), D (skalniaki), E („coś ekstra” lub inne) 4/ brzydkie samice akceptuje, ale nie w nadmiarze no i żeby rybki się nie pozabijały PS. Mam nadzieję, że za dużo nie pokręciłem

1. Nie ograniczajcie się w dyskusji. 2. Przykład użycia algorytmu przyda się w wątku. Ale rzeczywiście dyskusja się rozwinęła. Przeniosę ją wieczorem do wątku Limaka86. Po jej zakończeniu streszczę jej przebieg w tym wątku. 3. Pozdrawiam wszystkich ?

Na tę okoliczność w artykule (poście nr 1) mamy fragment (dokonałem małego skrótu): Nie ma tutaj Lethrinopsa sp. "red capa", bo nie umieściłem go w artykule, z racji jego delikatności (Ag=1, Si=1) i tego że najlepsza dla niego jest obsada jednogatunkowa lub w towarzystwie typowych toniowców. Mamy kilka gatunków, które znajdą się w artykule przy jego aktualizacji (dla czytelników wątku nie będzie to zaskoczeniem): Copadichromis cyaneus, Synodontis njassae, Lethrinops lethrinus, Placidochromis sp. "blue otter". Tak jak napisałem wcześniej, według mnie (przy założeniu że ma być ciekawie zachowaniowo, z akcentem czerwonym, pamiętając o wymiarach Twojego planowanego zbiornika) najlepsza byłaby "obsada zielona": B zbyt delikatny przy A -> koncepcja po odrzuceniu A jest ciekawa (grzebaczo-kopacz, dobry toniowiec, skalniak i sumik) -> czyli "od B do E" (zrobię na zielono), na wszelki wypadek D lepiej wpuścić później Co do propozycji Poznera U mnie za delikatny (przy mdokach) był Copadichromis trewavasae. Natomiast mniejszy od niego "kieszonkowy" Copadichromis sp. "virginalis gold" to ryba o wielkim sercu. Gatunek w pierwszej piątce mojej prywatnej listy mister non-mbuna. W dodatku samice bez kropek (przepraszam fanów kropek). Mam go w dwóch zbiornikach i w kotniku. Przez kilka ostatnich lat ryba trudno dostępna. Arcydługo trwało zanim udało mi się kupić kilka sztuk (wszystkie wówczas dostępne), a potem jeszcze dłużej zanim dokupiłem następne. Problem jest przez dostawców "rozwiązywany" wysoką ceną. Teraz akurat jest w jednej z ofert. Limak86 - popatrz w artykule na "Ag" i "Si" Jest to przybliżenie przy dopasowaniu temperamentów obsady. Masz dużo czasu do założenia akwarium. Nie musisz się spieszyć.

A - Placidochromis (wyjadacz) B - grzebacz, a jeszcze lepiej kopacz C - toniowiec D - skalniak E - coś ekstra czyli 4 gatunki w kolejności A do E mamy: B zbyt delikatny przy A -> koncepcja po odrzuceniu A jest ciekawa (grzebaczo-kopacz, dobry toniowiec, skalniak i sumik) -> czyli "od B do E" (zrobię na zielono), na wszelki wypadek D lepiej wpuścić później obsada dałaby radę, ale za małe planujesz akwarium, plus kolorystyczny, minus zachowaniowy (wg mnie C słabo toniowy, B słabo grzebie), ale coś za coś, przy podanych założeniach zrezygnowałbym z jednego z gatunków kilkusamcowych (A lub B Przy tej wielkości akwarium ograniczyłbym się do trzech pierwszych gatunków, dwa kilkusamcowo -> czyli "od A do C" (zrobię na zielono) Wszystko powyżej to mój subiektywny pogląd (trochę też kieruję się gustem panującym na forum). Powodzenia

Do połączenia z mbuną (na pewno nie stricte roślinożerną) najlepiej (i moim zdaniem chyba tylko) wśród non-mbuny nadają się Protomelasy. Dietowo i charakterologicznie. Większość z nich jest wszystkożerna z przewagą roślin. I te sobie poradzą.

Garść obserwacji dotyczących Taeniolethrinops praeorbitalis w akwarium 200x80x60cm: 1/ Zbiornik o powyższych wymiarach uważam za wystarczający 2/ Gatunek jest bardziej wrażliwy na jakość wody od innych non-mbuna. Przykład. Po powrocie z wakacji (karmienie przez rodzinę z tzw. sypaniem od serca, nie odłowienie padniętej ryby, itd?). Pierwszymi poszkodowanymi były Taeniolethrinopsy. 3/ Wielkość moich ryb (karmię umiarkowanie) - samiec ma 17cm, 3 samice mają 13-16cm (trzy z tych ryb były kupione w grudniu 2016r (9-10cm), jedna z samic później), myślę że przekroczą 20cm. 4/ Gatunek potrzebujący spokojnego towarzystwa. Przetestowane połączenia (obserwacje subiektywne: a/ Protomelas sp. „steveni imperial ” - zdecydowanie nie !!!!!!! b/ Copadichromis borleyi Kadango - nie c/ Sciaenochromis fryeri - raczej nie d/ Placidochromis phenochilus Mdoka („white lips”) - ? (wyjaśnienie poniżej) e/ Copadichromis sp. „virginalis gold” - raczej tak ( nie jestem do końca pewien, życie pokaże) - życie pokazało, że jest OK (IX 2018) f/ Copadichromis trewavasae - tak g/ Copadichromis parvus - tak h/ Labidochromis caeruleus - tak i/ Synodontis njassae - tak j/ Copadichromis cyaneus - zdecydowanie tak k/ Copadichromis virginalis Chitimba - zdecydowanie tak 5/ Ku mojemu zaskoczeniu, na razie pierwszy kontakt z Placidochromis phenochilus Mdoka nie wyszedł (ostry samiec mdoki "gasił" Taeniolethrinopsa). A przecież w naturze te gatunki żyją w symbiozie!!!!!! Na wszelki wypadek (nie chciałem ryzykować), przeniosłem mdoki do innego zbiornika. Na razie sukcesywnie wprowadziłem do 200cm trzy mdokowe samice (po tarłach w innym zbiorniku, by mieć pewność co do płci). W kotniku pływają maluchy, może wpuszczę jak będą trochę większe. Jeszcze nie wiem. 6/ Najważniejsze: ryba jest cudowna, uwielbiam też jak kopie (minimalna warstwa piasku moim zdaniem to 10cm). Czasem zakopuję jedzenie i wtedy ........ dlatego interesuję się akwarystyką. Aulonocary i Lethrinopsy nazywam grzebaczami. Taeniolethrinopsy - kopaczami. Taeniolethrinopsy, moim zdaniem, ze wszystkich ryb przydennych najlepiej "robią zróżnicowanie zachowaniowe".

A gdzie się utarło ? Pytanie rytoryczne. Proponuję nie używać tego typu "skrótów myślowych". Przychodzą mi do głowy "analogie" dotyczące mbuny, ale nigdy ich nie używam. Uwieżcie mi, że każdy Malawista prędzej czy później będzie miał jedne i drugie rybki. Osobiście, nawet w swoim okresie non-mbunowym "kombinowałem" z Gephyrochromis lawsi. No i pływają u mnie adoptowane yellowki.

Wyszło rewelacyjnie. Akwarium i obsada bardzo mi się podoba. Powodzenia !

Tutaj macie przykład koledzy jak radzi sobie non-mbuna z piaskiem mieszanej gradacji.. Egon 1/ W przykładzie przywołanym przez Ciebie nie ma Taeniolethrinopsów, a ich dotyczył mój post, który zacytowałeś 2/ Widziałem u siebie, jak radzi sobie non-mbuna przy różnych podłożach, ale na akwarium Troada zawsze miło popatrzeć 3/ Osobiście dla non-mbuny preferuję piasek Kreisel 099. Nie kieruję się modą. Wydaje mi się, że jest najlepszy i dla moich ryb i dla mnie Mi ten zabieg też się podoba

Nie ograniczałbym się do oferty sklepu z linku. i bym zostawił. Jeśli już to "Pseudotropheus sp. elongatus neon spot" lub "labidochromis sp, mbamba". Czyli ryby relatywnie łagodne. Wtedy wszystko docelowo 1+2. Z lekką korektą diety w stronę wszystkożerności. Ale to tylko moje zdanie.

1/ Jedyną rybą z grupy non-mbuna, w ofercie tego sklepu, aktualnie w nim dostępną i nadającą się do 120cm jest Aulonocara baenschi. Może się uda kilkusamcowo, ale gwarancji nie ma. Można na wstępie nabyć np 6-8 szt 2/ Z oferty jak w linku (spoza non-mbuny) można by dodać Labidochromis caeruleus. 3/ Niezbyt dużo kamieni, ale koniecznie wysokich, by "podciągnąć" ryby do góry.

1/ Pozycje nr od 2 do 4 z Twojej listy są sztuczne, ale co ważniejsze za duże do 120cm. A. baenschi może być. 2/ Same samce rzeczywiście nie robiły by problemów, ale czy to ma sens ? Samice aulonek są niezbyt urodziwe, więc tym bardziej. 3/ Może przyda się lektura: 4/ W przypadku determinacji i ciągu na Aulonocary - IMHO tylko dwa gatunki jednosamcowo (w haremach) z najmniejszych gatunków (patrz wskazany wątek) i ze świadomością trudności późniejszego rozeznania się które pływające samice są które (bo są podobne)

Przy Taeniolethrinopsach (kopaczach) przesiewających piasek przez skrzela (w poszukiwaniu jedzenia) nie wyobrażam sobie żwiru zamiast piasku.