tom77

Teoretycznie dla Copadichromis borleyi ( z wyjątkiem odmiany Mbenji i może jeszcze Namalenje) zbiornik 160cm jest trochę za mały. Trudno więc doradzać trzeci gatunek, który na relatywnie małej przestrzeni dałby sobie radę z borlejkami. IMHO "przy dużej desperacji" tylko fryerii, yellow, mdoki (wszystko nie więcej niż 1+2). Lepiej już spróbować Aulonocarę (którą już masz) kilkusamcowo. PS. Tak na marginesie - każdy z nas na obsesję dodawania czegoś do swojego akwarium.

Szczypta teorii Gatunek toniowy, żywiący się planktonem . Pływa nad gołymi (wolnymi od osadów) skałami, na prawie całym wschodnim brzegu jeziora. Samce bronią „swojego terenu” ale bez jakiejś specjalnej determinacji. Tarło na szczycie lub przy pionowej krawędzi dużego głazu. Tarło odbywa się w wielu miejscach, jednak na tym samym kamieniu. Inkubujące samice ukrywają się między skałami. Samiec dorasta w jeziorze do 19cm, samica osiąga 14cm. Czyli gatunek większy od najczęściej występujących w naszych zbiornikach Copadichromisów. Wymaga spokojnego towarzystwa. Warianty geograficzne opiszemy sobie następnym razem. Pierwsze wrażenia Copadichromis cyaneus (teoretycznie 2+2) sprowadziłem do mojego akwarium ponad 2 miesiące temu. Miały wtedy od 10 (chyba samica) do 13cm (2 samce) i jedna ryba coś pośrednio. Tej pośredniej coś dolegało i mimo kuracji w „szpitalu”, nie przeżyła. Są młode, ale myślę że już wybarwione prawie docelowo. Bardzo spodobały mi się i do mojej obecnej trójki zamówiłem następne (mniejsze). Będzie ich więcej….dużo więcej…na wiele lat. Nie myślałem, że Malawi będzie mnie w stanie jeszcze tak bardzo zaskoczyć. Założyłem wątek, bo zakochałem się w tych rybach. a to jest mój gapcio Rokowania: 1/ Toniowość - super, wśród 7 gatunków Codadichromisów, z którymi miałem do czynienia, wyraźny lider (razem z C.sp.virginalis gold), muszę nawet korygować karmienie, bo słabo mu wychodzi pobieranie pokarmu z dna. 2/ Samce super, samice bez kropek, u jednych i drugich znak rozpoznawczy - przyciemnienie nasady płetwy ogonowej 3/ Wielosamcowość bez uszczerbku na wybarwieniu - rokuje 4/ Minimalny zbiornik - 160, 180 lub 200cm (jeszcze nie wyrobiłem sobie zdania) 5/ Ryby żywotne, ciekawe, ale wymagające spokojnego towarzystwa Wstępna diagnoza: Copadichromis prawie idealny CDN

Podzielam pogląd, że problemem jest/byl Copadichromis borleyi. Miałem ten gatunek. Zrezygnowałem z niego, bo był uciążliwy dla mniej asertywnych ryb. Poza tym okazał się mało toniowy (w porównaniu z innymi Copadichromisami).

Relacja FANTASTYCZNA

Uważam yellow za gatunek mięsożerny z dodatkiem roślin, czyli coś pomiędzy mięsożernym a wszystkożernym Osobiście widziałem jednak także skarłowaciałe Yellowy karmione pokarmami mięsnym (jeden u mnie pływa). Wydaje mi się, że jako gatunek z chyba zerowym "dopływem świeżej krwi z jeziora", jest z ścisłej czołówce podatnych na skarłowacenie genetyczne. ...... już chyba nie ma. Mój sciśle prywatny pogląd - icebergi i snowy + trzymanie z mbuną (sam to robiłem) + rola singli wśród "starszych braciszków"(drapieżników) = no future

Gratuluję roooooooooozmachu

Największa pielęgnica w Malawi (ponad pół metra).

Teoretyczne przyczyny małego wzrostu: 1. zły balans diety mięso/rośliny 2. złe parametry wody 3. gatunek jest mniej bystry w pobieraniu pokarmu od innych występujących w akwarium (np. fryeri wśród mbuny) lub gatunek strachliwy w wypływaniu na otwartą przestrzeń w ciągu dnia (malawijski Synodontis) lub nieliczne gatunki wybitnie toniowe przy karmieniu pokarmem szybko tonącym (np. Copadichromis cyaneus) 4. znacząco za mały zbiornik 5. cechy wrodzone 6. umiarkowane karmienie Jeżeli przyczyny 1-4 nie występują, to moim zdaniem, nie ma się czym przejmować. Osobiście karmię umiarkowanie raz dziennie, nawet młode ryby. IMHO ryby w akwariach są ewidentnie przekarmiane. Ale to jest tylko moje zdanie, nikogo nie agituję

Uprzedzam, że nie jestem zawodowcem Podoba mi się tytuł wątku, świadczy o duszy Non-mbunowca Na 40cm szerokości, Copadichromis cyaneus jest za duży. IMHO najlepszy byłby C.sp."virginalis gold", ale rzeczywiscie jest trudno dostępny. Wpuściłbym Copadichromis trewavasae. Ma cała listę wad: samice kropkami, długo się wyprawia i nie jest specjalnie asertywny. Ale ....... ma to coś .... no i jest realnie toniowy. Z wielu powodów lepiej je wpuścić już podrośnięte, większe od mdok i yellow. Sorry za szczerość, ale przy braku wyrzeźbionego tla strukturalnego i niskich kamieniach, skalniaki będą w gruncie rzeczy rybami dennymi. Paradoksalnie jednocześnie mało jest odsłoniętego piasku dla grzebaczy i wyjadaczy. Wszystko powyżej to tylko moje zdanie

Poproszę Cichlid 1mm - 100g, 2mm - 400g, 3mm - 200g i Veggie 1mm - 100g, 2mm - 100g

Poproszę Cichlid 1mm - 100g, 2mm - 300g, 3mm - 300g i Veggie 1mm - 100g, 2mm - 100g

Kilka lat temu miałem całe podłoże w grysie koralowym (z Samoa, czy coś tak - kosztował krocie). Jeśli podnosił pH, to bardzo nieznacznie (nie miałem punktu odniesienia). Moje zdanie, jaki byłby wpływ grysu koralowego umieszczonego w kaseciaku na pH wody w akwarium - zerowy.

Tabelę z pierwszego postu znam od czasów "paletkowych",czyli zamierzchłych Uważam ją za wartościową wskazówkę. Ostatnio, trochę z nonszalancji, w jednym że swoich ustabilizowanych zbiorników (nie głównym), zastosowałem purolite (pod hasłem, że nie zaszkodzi zmniejszyć NO3)................. i pojawiły się sinice. No cóż - tabelka przypomniała mi o sobie.

Są 4 grupy Aulonocar, w obrębie których skrzyżowanie mamy "jak w banku": Chitande, Stuartgranti, Jacobfreibergi i piaskowe. Oba naturalne gatunki, które wymieniłeś należą do Stuartgranti (nie mogę się upewnić, bo jestem w pracy). German Red Select jest sztuczną odmianą, która też jest na to podatna. Wniosek: krzyżować się będzie wszystko że wszystkim. Przy okazji - po wypuszczeniu ryb do akwa, sam nie będziesz wiedział które samice są które. No i brak zróżnicowania zachowaniowego. Drugie no i - nadmiar brzydkich samic. PS. Uświadomiłeś mi, że zalegam z "remontem".

Mdoki - pierwszej stado (mam je do tej pory) połączyłem z ostatnimi emerytami mbuny. Okazało się to kompletnym niewypałem, mimo że mbuny było wtedy chyba 3 sztuki a Mdoki były większe . Może dlatego, że msobo i maingano były już wtedy zgoszkniałymi dziadami. Odradzam. IMHO szkoda Placidochromisów. Wielkość Protomelasów - podpisuje się pod tym co napisał Pozner. Wielkość Cyrtocar - dadzą sobie radę nawet jak będą tej samej wielkości. Wzbudzają szacunek samym swoim jestestwem, a same żyją w swoim świecie. Ryba zupełnie odmienna od pozostałych gatunków Malawi. Wszystko powyżej to oczywiście tylko moje zdanie.

Polecam Cyrtocarę moorii. W pierwszej mojej malawijskiej obsadzie., bardzo fajnie wyszło połączenie z msobo i maingano. Po roku musiałem zrezygnować z moorii, bo miałem za małe akwarium. Jeśli Cyrtocara, to bez typowych roślinożerców (trewki, demasoni, fuelleborni). Inną możliwą opcją Non-mbuny są wymienione w pierwszym poście Protomelasy.

Pierwsza myśl jest najlepsza - weź i skopiój. Bardziej pasuje Aulonocara. Imperator to odpowiednik Stefana i Ottona

Może być, ale nie musi...pływa w jednym z moich zbiorników i nie jest może łobuzem, ale też przesadnie nie przeprasza że żyje. Pozdrawiam Non-mbunowców, przyszłych Non-mbunowców też

Imperator to ryba niewyobrażalnie piękna. Jest duża i agresywna. Nie miałem jej jednocześnie z Kadango, ale mogłoby to być ciekawe połączenie. Szefem byłby Imperator, ale przy asertywności Kadango, mdok i yellow... mogłoby się udać, ale... ....osobiście Kadango mi nie leży. Miałem/mam 7 gatunków Copadichromisów i omawiany gatunek ..... wnosił najmniej zróżnicowania zachowaniowego (był najmniej toniowy)...ale już jest i podoba się Autorce tematu...... wracając do tematu: Adonisa (czwartego gatunku) szukałbym wśród grzebaczy (kopacze czyli Taeniolethrinopsy przy Kadango odpadają (sprawdziłem))..... czyli coś z większych i bardziej asertywnych aulonek (np. A. jacobfreibergi) lub Lethrinopsów (np. L. lethrinus) Ale osobiście nie szukałbym czwartego, tylko powiększyłby liczbę Placidochromis phenochilus Mdoka. Tyle ode mnie. Powodzenia.