Skocz do zawartości

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Panowie jak czytam wasze podziały to sam już nie wiem o co chodzi, nie dość że jest bajzel to wy to skutecznie komplikujecie.

Może napiszę jak ja to widzę

Mbuna - ryby roślinożerne przebywające na skałach

Aulonocara- wyodrębniona grupa do której podpięto Lethrinopsa, Tramitichromis ( trafne połączenie gdyż żywią się skorupiakami i larwami owadów)

Utaka- Copadichromis , Trematocranus ryby stadne odżywiające się planktonem.

Nie Mbuna - Otopharynx

Drapieżniki

Drapieżniki nie są częścią grupy Utaka, a Lethrinopsa nie można uznać za drapieżnika.

Trzeba pamiętać że podział w książce ,Back to Nature" Ad stworzył tylko dla tego wydania.

W każdej grupie istnieją wyjątki np. Sciaenochromis dla mnie to drapieżnik ale umieszczono go w innej grupie mimo że podano że żywi się rybami. Inni autorzy wspominają że ryba ta mylona jest z dwoma innymi gatunkami które odżywiają się bentosem, planktonem.

Ryby te w większości posegregował Ad. i raczej nie liczy się z opinią innych.

Zmiany w nazewnictwie ryb wprowadzają również zamieszanie i problem z klasyfikacją gatunku, podam przykład:

Cynotilapia Zebroides 1894

Cynotilapia Afra

Microchromis Zebroides

Dla mnie pod każdą nową nazwą powinna znajdować się poprzednia nieobowiązująca nazwa ryby, jak również grupa w której się znajdowała. Obecnie jest inaczej i stąd tyle nieporozumień.

Coś dla Olobolo, wypowiedź genetyka badającego Tanganikę i Malawi

,,Trudno dostrzec filogenetyczną historię pyszczaków jeziora Malawi"

Mogę tylko dodać, że z Tanganiką było im o wiele łatwiej. :D

pozdrawiam

Opublikowano

@yaro

Więc porównanie DNA jest czymś super?

Więc co powiesz na podobieństwo DNA świni z DNA człowieka?

Jeszcze większe podobieństwo jest przy małpach.

Więc jeżeli ludzkie DNA podobne jest do zwierzęcego, to co tu wysuwać hipotezy i wnioski o podobieństwie DNA jednej ryby do drugiej.



Nie rozumiem, do czego nawiązujesz? Podobieństwo szympansa do człowieka można oszacować na około 1.5%. Co nie zmienia faktu, że biorąc pod uwagę tylko długość DNA, jest to 1.5% z 3 000 000 000 par zasad = 150 000 000 różnic w DNA !!!


A do tego dochodzą tzw CNV, insercje, delecje, większe aberracje chromosomowe (np. człowiek ma chromosom drugi jako połączone 2 chromosomy, które występuję jako odrębne u szympansa, goryla i innych naczelnych, ale nie u Neandertalczyka i u nas) inne zmienności.

Te półtora procenta decyduje o tym, że nie skaczemy po drzewach i nie bzykamy wszystkiego co popadnie za gałązkę :)



@pozner

Sposób zdobywania i rodzaj pokarmu to chyba trochę za mało, tym bardziej, że tak Lethrinopsy, jak i Copadichromisy, gdy tylko mają okazję, też zjadają ryby (narybek), jak i drapieżniki też nie pogardzą pewnie innym pokarmem niż ryby.


Ja kilka miesięcy temu umieściłem w Galerii zdjęcie Copadichromisa z 3-4-centymetrową mdoką w pysku.


Zgadzam się. Widzisz, tak to jest jak człowiek systematykę swoją wprowadza na podstawie tylko jemu „potrzebnych” kryteriów.



Systematyka, klasyfikacja, przynależność gatunkowa powinna nam, akwarystom dyndać koło ogona, którego pozbyliśmy się kilka milionów lat temu.Głównym i podstawowym powodem tego całego zamieszania jest konieczność nazwania jakoś tych ryb, tak jak nazywamy samochody i ich modele, telewizory i ich modele...itd, itp. Potrzebujemy tego, żeby wiedzieć co posiadamy, wiedzieć co kupujemy, wiedzieć o czym mówimy, lub piszemy. Pseudotropheus staje się Mailandią i odwrotnie...jakie to ma znaczenie?! Czasami wydaje mi się, że ci wszyscy badacze robiący to całe zamieszanie znaleźli sobie intratny sposób na życie.


Nic dodać, nic ująć!!!! Strzał w 10!


Co do kundli, to natura też tworzy nieudane krzyżówki i życie to szybko weryfikuje


Ależ cały czas! To jest naturalny proces. O ile pule genowe nie są są zbyt odrębne, to dochodzi do krzyżówek. Dobór naturalny szybko weryfikuje, czy to nowe coś przeżyje i da potomstwo.



Wiele ras psów, gdyby pozbawić opieki człowieka, szybko by wyginęła (Latlerki, Yorki i wiele, wiele innych), ale takich zwierząt sztucznie wyhodowanych przez człowieka, a nie przystosowanych do życia bez jego opieki, jest mnóstwo. W naturze do udanych krzyżówek dochodzi żadko, ale nie są niemożliwe. Najczęściej dochodzi do tego w zamkniętych, odizolowanych ekosystemach i dotyczy ras jednego gatunku, blisko ze sobą spokrewnionych (Malawi).


Brawo. Pozner! Nie jesteś czasami biologiem?:) Podam na szybko 2 przykłady mutantów, które bez człowieka nie dadzą rady:

krowa :) czyli bydło domowe (Bos taurus) - może i zime by przeżyła, jedzenie znalazłą, ale w starciu z wilkami, czy dzikimi psami nie miała by szans.

Jedwabnik morwowy (Bombyx mori) - jest takim mutantem, że jak spadnie z liścia morwy, to już na niego nie wlezie. "służy" człowiekowi, nic więcej.



@piotriola


Mbuna - ryby roślinożerne przebywające na skałach


a G. lawsi, C. zebroides I inne mięsożerne Mbuna?



Coś dla Olobolo, wypowiedź genetyka badającego Tanganikę i Malawi

,,Trudno dostrzec filogenetyczną historię pyszczaków jeziora Malawi"

Mogę tylko dodać, że z Tanganiką było im o wiele łatwiej.



Nie rozumiem dlaczego to dla mnie. Filogenetyka molekularna (o której cytat nic nie mówi, jest lepszą wersją filogentyki klasycznej (o której mówi cytat). Filogenetyka molekularna używa INNYCH metod od klasycznej. Tak jak pisałem – są to badania podobieństwa DNA, RNA I białek.


Każdy z nas się różni od siebie, Ja I Ty mamy nawet ponad 4 miliony różnych nukleotydów! Do tego dochodzą inne zmienności.

Zatem Twierdzisz, że analiza filogenetyczna na podstawie różnic w DNA nie wyłapie różnic w populacjach ryb w jeziorze Malawi?

Tam gdzie są różnice, zawsze można wyznaczyć macierz podobieństwa i drzewka podobieństwa :)


Jedyne z czym się mogę zgodzić, to z tym, że nie jest łatwo taka analizę w jeziorze Malawi przeprowadzić nawet gdybyśmy mieli sekwencje sporej liczby gatunków, interpretacja danych mogłaby być trudna właśnie przez to, że w większości te populacje się po prostu mieszają i ich pule genowe nakładają się. Być może to miałeś na myśli pisząc, że to do mnie, czyli, że mam rację a słowa genetyka to potwierdzają.

Jełsi możesz to podaj mi nazwisko tego genetyka i źródło wypowiedzi.


Pisałem Wam wcześniej, że DNA ryb z Malawi jest obecnie sekwencjonowane na olbrzymią skalę (jest na forum) Tam jeszcze byłem przeciwko krzyżówkom. Teraz jest mi raczej obojętne.


Jak będą dostępne sekwencje, to można ruszyć z analizą filogenetyczną. Jestem przekonany, że cała ta klasyfikacja Adrianusa Franciscusa Johannesa Marinusa Marii Koningsa zostanie wywrócona do góry nogami :) Oczywiście przesadzam, ale bardzo się zmieni. Zamiast ludzkiego oka to algorytmy będą określały co jest do czego podobne. Algorytmy się nie mylą. Muszą być tylko poprawnie napisane.

Isnieje tez szansa, że nigdy się nie dowiemy co drzemie w Malawi:)


Więc lepiej podziwiajmy te cudowne ryby :) zamiast dywagować nad ich nazwami :)

Opublikowano

Nie rozumiem, do czego nawiązujesz? Podobieństwo szympansa do człowieka można oszacować na około 1.5%. Co nie zmienia faktu, że biorąc pod uwagę tylko długość DNA, jest to 1.5% z 3 000 000 000 par zasad = 150 000 000 różnic w DNA !!!


A do tego dochodzą tzw CNV, insercje, delecje, większe aberracje chromosomowe (np. człowiek ma chromosom drugi jako połączone 2 chromosomy, które występuję jako odrębne u szympansa, goryla i innych naczelnych, ale nie u Neandertalczyka i u nas) inne zmienności.

Te półtora procenta decyduje o tym, że nie skaczemy po drzewach i nie bzykamy wszystkiego co popadnie za gałązkę :)



Jakoś mi się wydawało, że jest 1,5 % różnicy a nie podobieństwa. :shock:

Rozumiem ,że klawiaturka się omsknęła ;).

  • Dziękuję 1
Opublikowano

No to jeżeli genetyka między tak różnymi stworzeniami jak świnia, człowiek czy szympans daje 1,5% różnicy lub więcej to jaka różnica jest między redem a acei? na jakiej podstawie gdybać że jak coś ma tyle podobieństwa a nie tyle to jest to ten sam gatunek a jak 0,000001% będzie się różnił to już inny?

Opublikowano

Yaro bierzesz np sekwencje genu p53 u reda i u acei i je porównujesz. Popularne jest używanie fragmentu mitochondrialnego DNA.

Możesz wsiąść ta sama sekwencje u 40 gatunków czy populacji. Możesz wsiąść nawet wszystkie pyszczaki czy pielegnice. Wazne jest natomiast umiejętne zaplanowanie analizy. Jutro wyjaśnię bo muszę lecieć po mikro akwa na rośliny :)

Twoje pytanie jest słuszne, a odpowiedz jest prosta zarazem.

Wiąże się ona z tym, co cały czas staram się Wam uświadomić.

Aby ustalić tzw klad czyli jakaś grupę, algorytm po prostu grupuje te sekwencje wg podobieństwa. Jak bede z rana miał dostęp do swojego komputera to Ci pokaże przykładowe drzewka. Te klady tylko czasami są tożsame z gatunkami dlatego tak nie lubię klasycznej systematyki. Jutro to Wam zobrazuje. A co ważne nie ma tylko tych kilku poziomów (rząd, gromada, rodzaj, itd) co w klasycznej systematyce, a jest ich tyle ile wynika z analizy.

Opublikowano

Kilka cytatów:

"W pracy wydanej w 1942 Ernst Mayr zauważył, że badacze przyjmują różne metody klasyfikowania organizmów. Określił je jako różne koncepcje gatunku. Mayr wniósł największe zasługi dla sprecyzowania – sugerowanej wcześniej przez innych badaczy – biologicznej koncepcji gatunku (ang. Biological Species Concept, w skrócie BSC), w której gatunek to wszystkie populacje, których osobniki potencjalnie mogą się ze sobą krzyżować w warunkach naturalnych i wydawać płodne potomstwo[5][3] (kryterium płodnego krzyżowania).


Grupa ta jest izolowana od innych grup populacji, a geny poszczególnych osobników przekazywane są wyłącznie w obrębie tej grupy populacji. Jedna z nowszych definicji gatunku (Mayr, 1982) mówi, że gatunek to wspólnota rozrodcza populacji, izolowana rozrodczo od innych wspólnot, która zajmuje określoną niszę ekologiczną."


"Pozycja gatunku w układzie hierarchicznym (z uwzględnieniem kategorii pomocniczych) wygląda następująco.


rodzaj

podrodzaj

gatunek

podgatunek

odmiana

forma"


I najważniejsze:

" Zjawisko hybrydyzacji wśród zwierząt swobodnie występujących w naturze jest słabiej zbadane, tym niemniej wśród ptaków, które są pod tym względem najlepiej zbadana grupą zwierząt, 9%-16% gatunków hybrydyzuje. Ekologiczne i ewolucyjne znaczenie międzygatunkowej hybrydyzacji jest przedmiotem sporów. Niektórzy naukowcy uważają mieszańce za "ślepą uliczkę ewolucji", ponieważ mieszańce często są sterylne lub wykazują obniżoną płodność a ich dostosowanie jest zazwyczaj niższe od osobników gatunków rodzicielskich. Z drugiej strony zastosowanie metod molekularnych w badaniach populacyjnych i filogenetycznych wykazało, że epizody hybrydyzacji pozostawały w ścisłym związku z wieloma radiacjami adaptatywnymi (np. pielęgnic w Wielkich Jeziorach Afrykańskich, zięb Darwina na wyspach Galapagos. Hybrydyzacja międzygatunkowa miała znaczenie także w ewolucji naczelnych - jak się okazuje, introgresja allelu mikrocefalin z archaicznej linii hominidów miała pozytywny wpływ na ewolucję wielkości mózgu u nowoczesnego Homo sapiens."

  • Dziękuję 1
Opublikowano

Zacytowałes nie byle naukowca! :) komentarz zbędny :)

-- dołączony post:

Obiecane wyjaśnienie.


Poniżej mamy tzw drzewko filogenetyczne - wyliczone z różnic w sekwencji DNA, bądź białkowej. Szczegóły nie są istotne. To drzewko ma posłużyć jako żywy przykład, na czym to polega.

Grafika pochodzi z tego artykułu: http://rspb.royalsocietypublishing.org/content/274/1620/1867


tree01.jpg


Widzimy gatunki połączone gałęziami. Gałęzie połączone są węzłami. Te liczby nie są istotna dla naszych rozważań, ale w uproszczeniu oznaczają istotność węzła, czyli im większa liczba (maks 100) tym większa szansa, że węzeł (czyli spólny przodek) jest prawdopodobny. Poniżej 50 to jest tragedia:) Ale nie o tym chcę napisać.


Chce napisać o kladach. Widzicie to drzewo i jak byście zebrali w grupy te gatunki?

Widzicie coś ciekawego? Np. Copadichromis eucinostomus jest bardziej spokrewniony z O. pictus niż z innym Copadichromis (C. mbenjii).... I gdzie ta systematyka "na oko" ??

To jedna ważna sprawa. A druga: gdzie są te rodzaje, rzędy, gromady :) Oczywiście trochę przesadzam, bo tutaj obracamy się na poziomie rodzajów i gatunków. Niemniej jednak widzicie, że poziomów jest kilka a nie dwa. Dwa poziomy by były, gdyby to drzewo rozgałeziało się raz na rodzaje a potem drugi raz na gatunki a jak widać rozgałęzień jest wiele i dla różnych gatunków jest to różna ilość!!!!

Np. dla O. heterodon jest to 7 węzłów (czyli rozgałęzień), a dla O. pictus mamy 6!!! A dla R. esox mamy 1 !!!! Oczywiście gdyby przeanalizować wszystkie gatunki, populacje z Malawi to jeśli Rhamphochromis ma więcej gatunków/populacji niż 1, to węzłów byłoby więcej. itd. itd


A teraz te klady, czyli grupy.

Poniżej przedstawiam schemat wydzielenia kladów (kolor pomarańczowy i zielony)


tree02.jpg

Dlaczego tak? Abo tak mi się podobało:) Rozumiecie? Mogłem A. christyi wywalić z tego kladu pomarańczowego. Mogłem tez klad rozszerzyć do gatunków oznaczonych na zielono :) Zauwazcie że klad zielony to też klad fioletowy. Czyli klad zielony to fioletowy i pomarańczowy + 3 dodatkowe gatunki. To jest kwestia interpretacji!!!!

A ten klad fioletowy? Dlaczego tak?:) Bo tak :) Czy mogę go rozszerzyć do zielonego? Tak! A czy mogę go rozszerzyć o Protomelas fenestratus??? NIE! Bo nalezy on do innego kladu - lezy na innej gałęzi! Aby go włączyć do tego kladu fioletowego, musiałbym włączyć oprócz P. fenestratus także M. mola, P. johnstoni, oraz C. euchilus - bo klad ma jeden wspólny węzeł.


Dlatego to pole czarne nie jest kladem! Widac to jasno - nie ma wspólnego węzła. Żeby było kladem trzeba by było do jednego kladu wrzucić wszystko co jest ponad czarnym polem (wraz z tym polem).


Resztę drzewka pozostawiam Wam do zabawy :)


Nie chcę tłumaczyć przyrównywania sekwencji, o którym mówiłem, bo to jest znacznie bardziej skomplikowane. Ale jeśli chcecie to mogę spróbować.


Mam nadzieję że ten prosty przykład pokazuje głupotę systematyki. Aby była ona zgodna z prawdą należałoby dozwolić na różne jej poziomy. Jeśli ryby w Malawi są blisko spokrewnione, to pozwolić na uproszczoną systematykę bez np gatunku w niektórych przypadkach, albo dodać kolejne poziomy w razie potrzeby. A tak, ta sucha, konserwatywna systematyka jest o kant rozbił.

Opublikowano

Nie wiem czy dobrze cię zrozumiałem ale wychodzi na to, że możesz grupować ryby jak ci się rzewnie podoba. Biorąc pod uwagę, że tylko 1,5 % różnic spowodowało iż nie mamy 12 sutków, zakręconego ogona i nie ryjemy w ziemi :D. Wszak wiadomo iż te ryby są w większym lub mniejszym stopniu spokrewnione;). Taka systematyka będzie jeszcze bardziej zagmatwana i niezrozumiała niż ta "tradycyjna", jeśli pozwolisz pozostanę przy starej ;)

Opublikowano

Innym razem postaram się udowodnić, że nie musisz się bać nowego podejścia :)


Klasyfikacja "na oko" jest po prostu błędna, jest do bani. Sami widzicie na tym drzewku chociażby jeden przypadek: Copadichromis. Mamy 2 gat określone przez klasyczną klasyfikację, która się po prostu rozjeżdża gdy analizujemy DNA. A dlaczego to właśnie DNA jest tą lepszą metoda, to już pisałem.


Inny przykład: człowiek kiedyś uważał walenie za ryby!!! Bo oceniał "na oko". A to tylko konwergencja, czyli ewolucja zbieżna

Tak samo było w przypadku nietoperzy!!!! Były uznawane za PTAKI!!!!!

Analiza oparta na DNA się aż tak nie myli. Zresztą nie znam takiego przypadku, a piszę "aż się tak nie myli" dla bezpieczeństwa, bo nie ma metod idealnych.

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.


  • Posty

    • Napięcie jak u S.  Kinga. Dobrze, że wszystko się poprostowało.
    • Witam malawijskie towarzystwo! Minęły już 3 miesiące od mojego ostatniego wpisu. Od tamtej pory mocno ruszyły glony, ryby podrosły a akwarium w końcu żyje pełnią życia. Oczywiście znalazła się też masa problemów - od nich właśnie chciałbym zacząć dzisiejszą aktualizację. Podczas codziennego obserwowania ryb grupy mbuna z jeziora malawi zawsze najbardziej robiła na mnie wrażenie ich ruchliwość, która w połączeniu z niebanalnymi kolorami pyszczaków dawała oczom prawdziwy spektakl skrawka pięknego biotopu w moim własnym salonie. Pierwszy problem pojawił się wtedy, gdy ryby przez przeszło miesiąc czasu żyły w ciszy pod kamieniami. Było to o tyle kłopotliwe, że ani ja nie mogłem się cieszyć widokiem ryb, ani ryby nie mogły cieszyć się odpowiednio szybkim wzrostem. Ich płochliwość spowodowała zmniejszenie apetytu a co za tym idzie spowolnił także ich przyrost masy. Przyczynę problemu wykryłem dość szybko. Jak tylko wykluczyłem możliwość zbyt słabych parametrów wody odkryłem, iż mój kot notorycznie wrzucał zakrywkę od pokrywy akwarium do jego środka. Duża częstotliwość takiego działania spowodowała strach do pływania w toni u ryb. Jak tylko połączyłem kropki zabezpieczyłem zakrywkę tak, aby kot już nie mógł wrzucić jej do akwarium. Same ryby zacząłem na nowo przyzwyczajać do człowieka stosując głodówkę (oczywiście w granicach rozsądku - zamiast 3 razy dziennie dostawały raz). Gdy ryby zaczęły wychodzić zza kamieni przy karmieniu z powodu większej chęci do jedzenia szybko zaczęły z powrotem przyzwyczajać się do człowieka. Największy problem nastąpił około miesiąc temu: Otóż nie myśląc za dużo przy montowaniu oświetlenia opartego na modułach led postawiłem na przyklejenie go akrylem do pokrywy akwarium… Jak można się domyślić akryl w środowisku olbrzymiej wilgotności nie miał prawa wyschnąć, co poskutkowało odpadnięciem całej listwy z oświetleniem prosto do środka akwarium. O zaistniałej sytuacji dowiedziałem się dopiero po powrocie z pracy, kiedy to woda była już na tyle mętna od akrylu, że bałem się o zdrowie ryb. Od razu zabrałem się za podłączenie węży do akwarium, jeden pompował wodę przez balkon a drugi nalewał świeżej z kranu. Po godzinie okazało się, że wąż odprowadzający wodę z akwarium nie wyrabiał nad tym dolewającym i w salonie miałem wody po kostki. Szczęście w nieszczęściu, że żadna ryba nie ucierpiała. Nie mniej jednak wyciek wody spowodował zwarcie w zasilaczu od oświetlenia, który przez to, że leżał na podłodze za akwarium został zalany wodą. Po ogarnięciu sytuacji i ponownym zamontowaniu oświetlenia tym razem na śrubach, sytuacja się ustatkowała. Nie będę ukrywał, że spodziewałem się zdziesiątkowania populacji mojego akwarium, co na szczęście nie miało miejsca i ani jedna ryba nie przypłaciła mojego błędu życiem. Od tamtej pory wszystko śmiga jak należy więc mogę teraz napisać coś o samych rybach. Zacznę od gatunku Metriaclima Fainzilberi Makonde - ryba która tak jak wcześniej pisałem jest najbardziej związana ze środowiskiem skalnym przez co nie jest stałym bywalcem toni wodnej. Omawiany gatunek prawdopodobnie trafił mi się w statystyce 9+6 - o ile nie mylę się, iż samice mogą być tylko OB. Mooże jeszcze coś wyjdzie w ciapki ale szczerze wątpię. Z aż 9 samców tylko dwa dają się we znaki reszcie obsady. Dzieli ich +- 1cm wielkości. Większy osobnik zajmuje grotę po środku akwarium i nie narusza zbytnio cielesności innych ryb. Mniejszy samiec okupujący grotę w prawej części akwarium dużo bardziej natarczywie pokazuje swoją dominację na tym obszarze akwarium, ale nie robi przy tym większej krzywdy innym rybom. Nieustannie odgania nieproszonych gości ze swojego terytorium, ograniczając się przy tym jedynie do krótkiej pogoni. Z obserwacji tej dwójki nadal ciężko mi dojść do tego, który z nich jest rzeczywistym liderem u tego gatunku. Wielkość oraz okupowana przestrzeń skłania mnie ku stwierdzeniu iż to większy samiec wiedzie prym. Z drugiej jednak strony mniejszy osobnik wykazuje większą agresję wobec innych ryb i wcale nie schodzi z drogi temu pierwszemu. Myślę, że moje wątpliwości rozwieje zaobserwowanie wyczekiwanego przeze mnie ich spotkania na neutralnym gruncie, które podpowie mi kto tu jest maczo. Drugi gatunek to Metriaclima Msobo Magunga - gatunek widoczny non stop, uwielbiający pływanie w toni. Tutaj nie mam za dużo do powiedzenia. Wszystkie ryby tego gatunku to nadal żółtki nijak odróżniające się od siebie nawzajem. Jedyne co wiem to to, że dwa osobniki powoli nabierają „brudnej żółci” co świadczyć może o ich powolnym wybarwianiu się ku niebiesko-czarnym kolorom dorosłych samców. Trzeci i ostatni już gatunek w moim akwarium to Metriaclima Kingsizei Lupingu - ryba widoczna najczęściej ze wszystkich, bojąca się człowieka najmniej. Wiecznie zainteresowana wszystkim spoza i w akwarium, pierwsza do jedzenia i pogodnie nastawiona. Tutaj o jakimkolwiek samcu nie mam pojęcia, każda ryba wygląda identycznie a odróżnia ich jedynie wielkość. Nie mogę się doczekać momentu, kiedy jakiś samiec wybarwi się na kolory dominanta. Przy istniejącej sytuacji zbiornika i takim a nie innym usposobieniu gatunków póki co w akwarium jest zdecydowanie za żółto. Przełom w tej sprawie będzie dopiero w nowym, większym baniaku po dodaniu czwartego gatunku, kiedy to bilans ryb o tym kolorze troche zmniejszy się w stosunku do całości obsady. Tutaj jeśli jeszcze ktoś to czyta prosiłbym o sugestie jaki gatunek mógłbym dodać. Chciałbym utrzymać akwarium w klimacie ryb z rodzaju Metriaclima. Nowy baniak będzie miał 700l także możecie pisać swoje propozycje co by do niego pasowało, uwzględniając oczywiście dopasowanie do obecnej obsady. Póki co na celowniku mam Metriaclima hajomaylandii. Tak akwarium prezentuje się na dzień dzisiejszy: IMG_8375.mov   Na koniec wrzucam filmik z wczorajszego wieczornego karmienia i życzę wszystkiego dobrego, pozdro! IMG_8269.mov  
    • No  i sprawa wyjaśniona w tym konkretnym przypadku. Ja cały czas stosuje coś takiego jak w linku .  Ma zwolenników i  sceptyków. Osobiście polecam. https://www.ustm.pl/produkt/wkłady-sedymentacyjno-weglowe-sto/
    • Odpisali mi z zoolka. Oto co napisali: W przypadku preparatów firmy ZOOLEK wskazujemy termin do którego produkt zachowuje swoje właściwości. Nie podajemy terminu przydatności po otwarciu. Jeśli chodzi konkretnie o preparat Antychlor, to spokojnie zachowuje on swoje działanie nawet po przekroczeniu terminu. OK to gitara. Mogę spokojnie używać ten antychlor. Nie musze się przejmować jakąkolwiek datą ważności.
    • Przeczytałem ten artykuł co podałeś, wynika z niego że mam ten nowy prefiltr bo mam 2 kosze zamiast jednego wielkiego.
    • Nie wiem czy dobrze kojarzę, ale kiedyś był problem z obiegiem wody w JBL. Firma zmieniała konstrukcję górnego koszyka. Może to właśnie Twój problem? https://www.akwarystyczny24.pl/artykul/nowy-prefiltr-w-filtrach-jbl-cristal-profi-greenline-ii-158
    • Napisałem wczoraj do zoolka. Może dzisiaj odpiszą.
    • Data  na opakowaniu antychloru to data ważności produktu w zamkniętym i oryginalnym opakowaniu ( w odpowiednich warunkach) .  Masz racje poddając wątpliwości. Po otwarciu substancje aktywne mogą się  pomału ulatniać i degradować. napisz do producenta to udzieli wyjaśnień .
    • Chyba napisze do zoolka bo czuje że nic się tutaj nie dowiem... 
    • Nie zadawaj mi takich pytań bo ja na przykładzie testów kropelkowych miałem na myśli ważność antychlorów na np. pół roku albo więcej. Przykładowo bo chce się tego dowiedzieć. Nic nie pisałem o 48h bo to bzdura. Moje pytanie kieruje do kogoś kto zna się na chemii i czy może mi powiedzieć ile czasu ważności mają antychlory po pierwszym użyciu?  Do kogoś kto się naprawde na tym zna.
  • Tematy

  • Grafiki

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

By using this site, you agree to our Warunki użytkowania.