przemo-h

Jest już nieaktualna. Ad Konings przeklasyfikował ją i teraz jest to Cynotilapia zebroides Jalo Reef. W hodowlach możesz jeszcze znaleźć je pod starą nazwą, ponieważ niektórzy sprzedawcy nie przywiązują do tego zbytnio uwagi.

Nie ma sprawy! Dobre masz podejście do tematu. Powodzenia!

Dokładnie tak. Pokarmy roślinne jako podstawa, a mięsne jako uzupełnienie. Jeśli chodzi o mrożonki, to opinie są różne. Musisz mieć pewne źródło. Ja osobiście pewne źródło mam i podaję oprócz suchych karm mięsnych artemię i mysis na zmianę raz w tygodniu. Jeśli masz obawy, to suche karmy mięsne spokojnie wystarczą jako dodatek.

Myślę, że bardziej szczegółowych informacji już nie znajdziesz na temat diety tych ryb. Podstawą jest fitoplankton, a fitoplankton to nic innego jak glony w toni wodnej. Przy okazji wyłapuje zooplankton i czasem skubie glony porastające skały. Te "glony" nie są czystym zielskiem. Tak tylko wyraziłem się ogólnie, ponieważ wiemy, że wśród nich znajdują się również m.in. drobne organizmy pochodzenia zwierzęcego. W poradniku Back To Nature przetłumaczono tą powłokę na peryfiton, ale Ad Konings określa to jako "biocover". Peryfiton chyba bardziej pasuje do słonych wód.

Proszę bardzo Sławku.

W Habitacie jest to bardziej szczegółowo opisane niż w Back To Nature. Jeśli jest taka potrzeba, to mogę zrobić zdjęcie fragmentu tekstu do wglądu w języku angielskim.

Z habitatu i żywienia Koningsa

Witaj! Obecnie to Cynotilapia zebroides Jalo Reef. Występuje w głębszych regionach strefy skalistej wolnej od osadu. Samce są terytorialne i bronią małych jaskiń. Są to ryby wszystkożerne z przewagą pokarmu roślinnego w diecie. Żywią się głównie fitoplanktonem, w szczególności nieterytorialne osobniki, które żerują w toni. Samce raczej przywiązane są do substratu i czasem skubią glony porastające skały. Po zachodzie słońca, gdy plankton migruje na płytsze wody samice i nieterytorialne samce szukają schronienia wśród skał. Ich szczęki z wyjątkowo dużymi zębami służą zdaniem Koningsa do obrony. Ogólnie ryba terytorialna, średnioagresywna. Samce w akwariach dorastają do 12cm, a samice do 9cm. Dobierając obsadę do tej ryby powinieneś uwzględnić jej terytorializm. Bez własnego rewiru samiec nie będzie zbyt okazały. Czyli unikaj zbyt silnych ryb, oraz zbyt podobnych. W tym drugim przypadku samiec może okazać się dość kłopotliwy, gdyż będzie traktować podobną do siebie rybę wyglądem i gabarytami jako intruza. Oczywiście wszystko zależy od wielkości zbiornika. Tutaj jeszcze opis gatunku w języku angielskim: http://www.onzemalawicichliden.eu/Bestanden vissendatabase eng/Cynotilapia zebroides Jalo reef eng.html

No to mleko się wylało... Kolego @GOLUMN! Sugeruję obserwację ryb ze zwróceniem uwagi na tych kilka mniejszych osobników i dobór odpowiedniej karmy.

Czy ja dobrze rozumiem? Czy w poście nr.50 @fish_magicpokazał nam zbiornik autora postu?

Co do tej wiedzy o żywieniu, to mam pewne wątpliwości. Jeśli chodzi o zbyt duży granulat, to moim zdaniem trafiłeś w dziesiątkę. Część obsady mogła sobie nie radzić z tą karmą w tym wieku. Nawet większa mbuna może sobie nie radzić z granulatem np 2mm. Złapie kilka sztuk i mieli pyskiem parę minut, gdzie kolejna od razu łyka. Można by jeszcze zapytać autora postu które ryby były najwyżej w hierarchii, które pierwsze przy jedzeniu i które tej karmy najwięcej zjadały. Jeśli autor postu, @GOLUMN zwracał na takie rzeczy uwagę, to dobrze by było, aby się wypowiedział na ten temat. Kolega @Raffywysunął w tej rozmowie konkretny wniosek, jednak bez obserwacji i własnych spostrzeżeń możemy sobie polemizować. Najlepiej, jeśli autor wypowie się osobiście, aby nie tworzyć teorii z kosmosu.

Piękny zbiornik! Dobrze, że zawitałeś i tutaj?.

Dzięki Robert! Powoli, powoli, ale wszystko układa się po mojej myśli. Ten samiec wyrasta na niezłego byka. Pozostała walka finałowa, ale do tego czasu młody bandzior musi trochę podrosnąć.

Obecny samiec alfa Metriaclima fainzilberi Maison reef jako wiceprezes zbiornika. A nie mówiłem, że chłopak ambitny?

Nie dziw się, że tak to odbieram. No dobra kończymy temat, bo to nie ma sensu.

Jeśli uważasz, że znasz na tyle angielski, aby być pewnym tego, co w tym temacie wypisujesz to OK. Ja jestem tego zdania, że od początku naszej dyskusji Ty nie masz zbytnio pojęcia o czym ja piszę. Pytasz mnie, co to "osad". Piszesz, że mbuna występuje do głębokości max 20m itd. Czytamy te same książki i oglądamy seminarium o żywieniu, a najwyraźniej mamy inne książki. Bez obrazy, ale tak ja to widzę. Jeśli poczytasz po kolei strefa po strefie wraz z gatunkami, które w tych siedliskach występują, to wywnuoskujesz, że w strefie przypowierzchniowej jest bieda w tych glonach. Przystosowały się do takiego środowiska, pobierają taki pokarm, jaki tam jest i to czyni z nich roślinożerców.

Dzięki @Mortisza dobre słowo?. Apropo ostatniej wypowiedzi Poznera... Co by niejasności nie było. Te dwa ostatnie cytaty, które przytoczył to moje słowa,a nie Poznera.

Moim zdaniem ma coś wspólnego. Dobrze by było opisać dokładniej środowisko, w jakim występują nasze pyszczaki. Poznać dokładniej ich zwyczaje żywieniowe, a następnie przedyskutować na spokojnie rodzaje pokarmów. Tym bardziej, że jest sporo niejasności i błędna interpretacja żywienia niektórych gatunków. To wszystko zostało już opisane szczegółowo i można te wątpliwości rozwiać. Niech każdy w takim razie robi po swojemu i rozumie to wszystko po swojemu. Najlepiej jak każdy z nas będzie innego zdania. @piotriolaodpuścimy sobie już z tymi Cynotilapiami.

Trochę napisałeś na temat, o którym ja wspominałem już wcześniej, a poza tym te informacje są kompletnie z innej beczki. Może tym razem Ty pochwalisz się z jakiego źródła korzystasz. Na pewno nie jest to literatura Koningsa, bo jedno drugiemu zaprzecza.

No to dodatkowa pompa jest w razie problemów. Jeśli będziesz segregował, to nie polecam robić tego gatunkowo. Samice jednego gatunku z samcem innego itd. Acei są też dobrym dodatkiem?. Przemieszasz jeszcze z nimi i będzie dobrze.

Zobaczysz w praniu. Na wszelki wypadek wykombinuj coś dodatkowego. To może być cokolwiek. Nawet styropianowe pudło na żywność utrzyma wodę, a w przyszłości może się przydać do transportu ryb. Oczywiście zalane trochę poniżej połowy. Nie więcej.

Będzie dobrze.

Ja robiłem to trochę inaczej. Posegregowalem ryby, które względem siebie nie wykazywały w ogóle zainteresowania i wpuściłem do dwóch plasikowych pojemników i kotnika 60l. Do każdego z nich podłączyłem filtry. Twój plan powinien wypalić z tym falownikiem, ale masz sporo ryb i dobrze by było zerknąć od czasu do czasu w jakim są stanie i w razie "w" przerzedzić je trochę.

Na dużych głębokościach jest mniej glonów, ale w tych glonach i osadzie znajduje się więcej skorupiaków i larw owadów. Dla czego nie spotkamy roślinożerców na tych głębokościach? Jedne i drugie przystosowały się do innych warunków. Zgadza się. A najciekawsze jest to, że Metriaclima zebra Gold zjada więcej zooplanktonu niż Cynotilapie. W rejonach, gdzie występują razem zostały zbadane dla porównania. Jak już wcześniej napisałem w tej strefie jedzenie jest ubogie ze względu na niewielką ilość pokarmu pochodzenia zwierzęcego. Najwięcej pokarmu znajduje się w strefie skalistej wolnej od osadu (w przedziale mniej więcej 5-15m). Tam występuje Aufwuchs, a dzięki niemu największa różnorodność gatunków. Każdy m2 zdaje się być zasiedlony przez mbunę, więc terytorializm ma tutaj trochę inne znaczenie. W przypadku naszych ryb nie jest to takie łatwe. Chyba, że wrzucisz tak duże kawałki mięsa, aby mbuna sobie z nimi nie poradziła, a drapieżniki mogły łyknąć.

Dla tego też napisałem jak zachowuje się ta ryba w warunkach naturalnych. Ogrom, czyli miałem na myśli, że takich roślinożernych gatunków jest jeszcze bardzo dużo, wśród których zarówno samiec jak i samica zaciekle broną swojego terytorium, które jest jednocześnie ich żerowiskiem. Osad to gnijąca materia, w której skład wchodzą mikroorganizmy, odpady i piach. Wytrąca się on z wyższych siedlisk. Ta materia pokrywa glony na skałach i tylko nieliczne glony potrafią przeżyć w tak ograniczonym świetle. Te glony tworzą swego rodzaju powłokę o mocnej teksturze i są siedliskiem dla larw owadów i skorupiaków. Ten osad występuje w siedlisku od 15m i można w nim znaleźć trochę gatunków należących do grupy mbuna takich jak: Metriaclima zebra Gold, Cynotilapie min. Cynotilapia sp. Maleri ( występowanie 20-40m głębokości), Labidochromisy, Melanochromisy i inne. No to akurat by się zgadzało. Dokładniej w przedziale 3-4m. Niegdzie nie napisałem, że Demasoni występuje w głębokim siedlisku. Źródło mojej wiedzy to Habitat i Malawi Cichlids feeding behavior. Najwyraźniej nie tylko tam ten osad występuje. Użyłem określenia typowy roślinożerca, ponieważ tak te pyszczaki zazwyczaj na tym forum nazywamy i jeśli czytałeś moją wypowiedź w poście nr. 24, to wiesz jakie jest moje zdanie na ten temat. Oczywiście, że nawet Tropheopsy z tych przypowierzchniowych stref zjadają w niewielkiej ilości mięsko. Ma to związek z budową szczęki i uzębienia, ale równierz ma to związek z głębokością. Ty jednak jesteś innego zdania co do tej głębokości. Ja jestem tego zdania, że ten pokarm, który skubie np. roślinożerny Tropheops red cheek lub Chindongo demasoni w płytkich strefach znacznie się różni od tego pokarmu, który jest skrobany przez Metriaclimę zebra Gold Kawanga.