Skocz do zawartości

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Nawet  wczoraj podczas wieczornego karmienia inkubujace samice delikatnie chwytały pokarm. Kiedyś był to dla mnie mały szok. A teraz widzę, że robią to niesamowicie sprawnie. Najlepiej robi to Mimi 🤪samica Aulonocara, wygląda jak francuska prost...🤪 Szara, niby nijaka, tylko z dodatkiem ciemniejszych szarych pasków ale głowa mieni jej się na niebiesko i usta ma nieco błękitne. Skromna i ładniutka. Te sprytne samice są już u mnie ponad półtora roku. Także mają doświadczenie. Kiedyś jedna z nich coś się wystraszyła i wypluła kilka maluchów takich jeszcze z dużymi brzuszkami , biedne leżały na dnie bo nie potrafiły pływać. Drugą inkubujaca samica szybko podpłynęła i chwyciła do pyszczka około 7 maluchów. Wyglądała jak szalony chomik, który trochę za dużo smakołyków schował w buzi. Dała radę wszystkie małe wychować. Było ich grubo ponad 30. Nie sądziłem, że będzie w stanie tyle zmieścić ale się nie poddała. W ogóle u mnie samice nawet z różnych gatunków gdy inkubuja to trzymają się razem. Odpoczywają blisko siebie, pływają razem. Żadna drugiej nie przegania. Potrafią za to przeganiać samce. 

Fantastyczna jest możliwość obserwowania tych wszystkich zachowań. Na pewno co jakiś czas Twoje ryby czymś Cię zaskoczą. 

Edytowane przez Pikczer
  • Lubię to 1
Opublikowano (edytowane)

Dzięki @piotriola za link, interesujący temat.
U mnie już po sprawie, dzisiaj samica wypuściła młode, tzn nie ma już w pysku nic, po narybku ani śladu, tak jak przypuszczałem 😁.  Co ciekawe różnica w długości inkubacji między pierwsza, a drugą samicą jest dość duża:

1 samica: inkubacja 22 dni

2 samica: inkubacja 27 dni 

Warunki środowiskowe mniej więcej te same, różnica w temperaturze max 0,5 stopnia przy temperaturze między 24,5-25,5. 
 

To co opisujesz @Pikczer to właśnie piękno i charakter naszego biotopu. To dlatego tak kochamy te ryby i ich obserwacja daje nam tyle radości i satysfakcji. Niesamowity przykład tej inkubującej samicy, która przygarnęła dzieciaki swojej koleżanki z baniaka. 😁

U mnie jak inkubowały samica Hary i Saulosi to razem przebywały przy konkretnym kamieniu, blisko siebie i wzajemnie sobie nie przeszkadzały. 

W dniu dzisiejszym mini „horror” w akwarium w końcu się skończył. Doszło do tarła mojego Blue Boya (Metriaclimy) z bardzo niedostępna samicą OB. Była to jego próba numer dwa, poprzednia zakończyła się niczym i trwała ponad tydzień. Od kilku dni samiec był bardzo aktywny, a jego agresja rosła. Dzięki niemu doszło do wspominanej wcześniej redukcji. Od wczoraj sytuacja w baniaku była bardzo nerwowa, BB gonił wszystko  i wszystkich (oprócz prawego samca alfa Hary) a poprzez to inne dominujące samce w swoich gatunkach także stały się dużo bardziej agresywne. Obserwując jego tańce i zaloty aż mi się gęba śmiała 😅

Tu mamy naszego bohatera w szacie godowej (sorry za jakość, ale świeciło słońce a zdjęcia robione na szybko)

E832AA61-73C6-4680-89C7-B81A0444B11F.thumb.jpeg.eb17057939b55b53d07e90a3fd46dea5.jpeg

FCA92A8D-8B72-454D-8B7A-B3182FA5E330.thumb.jpeg.297c3c6551bd4738a357d19ca3b3e204.jpeg

D492566B-D14C-431B-B394-480737CE7C21.thumb.jpeg.0f762acf3167a21b4dc214335ef4d1a3.jpegED37B87D-65FA-42A9-9736-E3DD75448758.thumb.jpeg.647ce00012240c7be9d9253372694637.jpeg

IMG_0613.MOVNiedostępne

 

Tarło trwało jakieś 40-50 minut i po nim jak ręką odjąć. Spokój, harmonia, zgoda. Niesamowite jak jedna taka sytuacja wpływa na atmosferę wszystkich bywalców w baniaku.

 
samiczka OB:
3E7055BF-3123-489D-B9CE-D538107311FD.thumb.jpeg.b434ced7a479346665c3bea5ba55895a.jpeg

Edytowane przez KapitanCzysty
  • Lubię to 5
Opublikowano

Dzięki @Ziemiojadza miłe słowa, moje Malawi dostarcza mi dużo frajdy i pozytywnych emocji stąd w wyniku obserwacji takie, a nie inne wypociny przelewane na forum… 😅 

Plus tego taki, że za jakiś czas jak będę to sobie czytał to przypomną się te wszystkie perypetie. 😁

Postaram się zachęcony Twoja sugestią, ale brak czasu mocno mnie ogranicza

Co do „Ciapatej” to faktycznie wyglada jakby była częścią tych kamieni, może ten kamuflaż trochę ułatwi jej inkubację przy tym napaleńcu BB 🙂

Opublikowano (edytowane)

Życie wśród gigantów… 😁💙

FC1506BB-3F47-48E9-8C27-1DFD9A761DDD.thumb.jpeg.56af3b03a5d8665ff2d95138ff7a3310.jpegB8BD126B-A804-4A68-A4E7-A7DA4CB026E8.thumb.jpeg.8969de84a11b4b599beae98c5bd3fd20.jpeg41FF8076-341B-4DC3-BB67-DF807EB9C217.thumb.jpeg.4ee367a7b94522d79441987c2950abb2.jpeg
 

A jednak, usypane mini gruzowisko dla narybku dało jakiś cień szansy temu mikrusowi. Obserwuje go od dwóch dni. Jest malutki, chudziutki, ale widać w nim chęć walki o przetrwanie… Cieszę się, że mam tą możliwość i to przy frontowej szybie 😁

Edytowane przez KapitanCzysty
  • Lubię to 4
  • 3 tygodnie później...
Opublikowano (edytowane)

Ach ta moja „Pomarańczka”, sam nie wiem co o niej myśleć…  Z jednej strony inkubuje 33 dni z troski o to aby młode nie zostały zjedzone, a z drugiej pobieraj pokarm ryzykując zjedzenie części z nich i wdaje się w dość zaciekłe bójki z „Ciapatą”. Właśnie a propo Ciapatej, tak jak przewidywałem, nie była gotowa na zostanie matką i już w 4 dniu miała pusty pysk 🤷‍♂️. Wracając do naszej dzisiejszej bohaterki to właśnie dzisiaj miał być ten dzień, w którym w trosce o jej życie i życie młodych miałem wcielić się w rolę położnej. Na szczęście obeszło się bez takich akcji.  Niestety póki co, żadnego mikrusa nie widzę między kamieniami. 

Co to opisywanego i sfotografowanego wyżej małego Saulosi to przepadł, bidok nie miał jednak szans. 
 

Miedzy czasie, trwa konflikt między BB i samcem Alfa C. Hara z lewej strony. Dominuje Metriaclima, ale Hara za mocno przyciśnięta stawia się i czasami zastaje ich w żelaznym uścisku, taki klincz trwa między 1-2 minuty.

IMG_1133.MOVPobieranie informacji ...   IMG_1134.MOVPobieranie informacji ...  

 

Skutki? Lekko obdarty bok Cynotilapii i uszkodzona warga BB (już drugi raz). Nie na darmo ta pierwsza to „psi ząb” z prostego łacińskiego tłumaczenia 😅Mam nadzieje, że dotrą się jakoś i ich relacja wejdzie na łagodniejszy poziom, narazie obserwuje, obym nie musiał reagować.

Zaległy filmik z „żerowania” inkubującej:

IMG_1135.MOVPobieranie informacji ...

W tle widoczne już drobne fragmenty pokarmu.

A tutaj dzisiejszy starcie „Pomarańczki” (pierwszy dzień bez inkubacji) i „Ciapatej”, było gorąco. 

IMG_1136.MOVPobieranie informacji ...

A kuku? 😅

CDE7782D-AC9E-4F52-AC68-26FBCF832C83.thumb.jpeg.8134415510f026429328b64acf9c03b7.jpeg

92ABA7A6-7840-408A-8D4C-808FF0FDEF21.thumb.jpeg.70ec32ede3750fba4602d961ba980441.jpeg

Edytowane przez KapitanCzysty
  • Lubię to 2
Opublikowano (edytowane)

Taki smutny widok zastał mnie po powrocie z pracy…

IMG_1256.MOVPobieranie informacji ...   IMG_1255.MOVPobieranie informacji ...  

4755BFBA-1F91-4B38-9221-8875E8D53D8D.thumb.jpeg.9a2f8f63b5012931a9afe9ba9107ba41.jpeg78308F45-B86D-4181-BDBE-59A259C3DC77.thumb.jpeg.e54e59f168da11a2da666fc6b092ce1f.jpeg402305B0-074C-47F6-8387-9D609A088F54.thumb.jpeg.4b6feac5dd72305d8ddb334f3f07d88f.jpeg

Został tylko szkielet, trochę skóry, jakieś fragmenty płetw.
Był to najmiejszy i najsłabszy Saulosi z całej czternastki. Miałem wrażenie, że prawie nie rósł przez te 10 miesięcy pobytu u mnie. Niepokoiło mnie to, a od dwóch dni wydawała się jakaś taka osłabiona, chociaż normalnie pobierała pokarm ( wczoraj wieczorem na pewno i dzisiaj rano chyba też) i pływała z całym stadem, nie gdzieś tam na uboczu. Przeczuwałem jednak, że coś jest z nią nie tak. 

Zaobserwowałem, że resztkami ryby były zainteresowane C. Hary i L. Perlmutty czyli te gatunki bardziej mięsożerne, Saulosi i Metriaclimy nie ruszały truchła.


Aktualizacja inkubacji:
Międzyczasie kolejna samica Perlmuttów zaczęła nosić, tarła nie miałem przyjemności widziec, a i specjalnych walk jakoś przed i po nie oglądałem. 
 

W kotniku za to moje młode Hary mają się dobrze i największe sztuki dobijają do ok 2,5 cm. „Najdojrzalszy” z nich wziął się nawet za „ wykopaliska” 😅

IMG_1257.MOVPobieranie informacji ...

 

Edytowane przez KapitanCzysty
  • Smutny 1
Opublikowano

Coś było nie tak skoro ryba nie rosła. U mnie takie które w półtora roku prawie nic nie rosły to też były z czasem jakieś dziwne. Widocznie od początku słabe i ich los był z góry przypieczętowany. 

A maluchy fajowe :) U mnie to jest "szwedzki stół" jak któraś samica wypuści małe. 

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano (edytowane)

Ostatnie walentynki były ostre, akurat w ten dzień przypadło tarło C. Hary i obiektem zainteresowań była ponownie największa samica, po której mam 8 sztuk młodych (druga jej inkubacja). Ta sytuacja wydaje mi się zmieniła w pewnym stopniu życie w baniaku. 

Obydwa samce alfa wybarwiły się jeszcze mocniej i zostało im to do dnia dzisiejszego. Oprócz tego został także wysoki poziom agresji, który szczególnie nasilił się u samca zajmującego prawą części akwarium.  Na obecną chwile dość intensywnie przepędza większość ryb z okolic swojej potężnej groty, która wykopał pod płaskim kamieniem. Zachowuje się tak jakby tarło dalej trwało zalecając się do pozostałych samic i przepędzając resztę samce. 
 

W czasie wtorkowych ekscesów było kilka ciekawych sytuacji podczas których reszta przedstawicieli Hary siedziała stłoczona w środku baniaka na granicy terytorium lewego i prawego samca Alfa. 

Kotna samica tarła się to raz z jednym to z drugim samcem pływając od groty do groty i każdy z nich próbował energicznymi tańcami zagonić ją do swojej nory. Na wideo poniżej  widać nawet sytuacje kiedy dwa mniejsze samce także próbując zalecać się do niej, wcześniej samica myśli, że muszelka przy szybie to ikra, a towarzystwo rozgania wkurzony BB.

IMG_1509.MOVPobieranie informacji ...

 

Tutaj mamy jedną z dwóch sytuacji gdzie zdesperowany Alfa lewej strony w poszukiwaniu kotnej samicy zagalopował się do groty prawego samca Hary i został „delikatnie” przepędzony 😅

IMG_1510.MOVPobieranie informacji ...


Lewy jegomość:

IMG_1511.MOVPobieranie informacji ...

Prawy jegomość:

IMG_1512.MOVPobieranie informacji ...   IMG_1513.MOVPobieranie informacji ...  

Nasza bohaterka już z jajami:

50883971-5FCC-4A2E-9540-3C009D4A2583.thumb.jpeg.f45941e16004298d59c98b0f63be42cb.jpeg
 

Międzyczasie wypatrzyłem dwa maluchy w szczelinach, których matką była moja jak narazie rekordzistka w inkubacji „Pomarańczka” (33 dni). Jak widać jej starania nie poszły na marne.

Tego obserwuje już od kilku dni i jest dość zaradny, a zarazem bardzo ostrożny. Fajne jest to, że w przypadku tego gatunku jest dużo prawdopodobieństwo, że jest to samica.

F5C0790A-A441-48A7-94A1-4EB6B2786896.thumb.jpeg.1176edef0fa52deb0967ba7e23a7b3db.jpeg

Skutecznie życie utrudniają mu niestety Perlmutty, które jak już kiedyś wspominałem w trakcie karmienia po pobraniu pokarmu z toni intensywnie pływają między szczelinami szukając czegoś do zjedzenia.

IMG_1514.MOVPobieranie informacji ...

 

@Bojar miałeś racje w tym temacie, że ten gatunek drastycznie zmniejsza szanse narybku na przeżycie. Moje obserwacje, co prawda krótkie, ale już to potwierdzają.


Samczyk (albo samica OB, ale raczej samczyk) zauważony wczoraj w drugiej części akwarium.

52518E40-987D-4E56-853C-8DF4CA151A98.thumb.jpeg.72367c80705855f70ffcc4b562dfdff0.jpeg

30BCCAC0-77AA-4978-B37A-93262D463304.thumb.jpeg.518d7c186cb880b7c3d8794986f36aa6.jpeg

Edytowane przez KapitanCzysty
  • Lubię to 5
  • 3 tygodnie później...
Opublikowano

Bohaterką dzisiejszego wpisu jest niespełno 6 cm samica Labidochromis Perlmutt, która inkubuje już od 06.02.2023 roku.

Labidichromis.thumb.jpg.712042ce78d4c36cc1b5b2df37ad4f8b.jpg

To już jej 29 dzień kompletnej głodówki bo nie zauważyłem z jej strony nawet próby pobierania pokarmu (jest mała i ma wąski pyszczek pewnie z tego to wynika).  Nie jest jednak narazie rekordzistką ponieważ miano to dzierży jak już wspomniałem we wcześniejszym wpisie samica M. E. Minos Reef - 33 dni. Różnica między nimi jest jednak znaczna ponieważ "Pomarańczka" po kilku dniach z wypełnionym pyszczkiem zaczęła pobierać niewielkie ilości pokarmu.

Całej sytuacji nie pomaga fakt, że od ostatnich trzech dni stała się bardzo aktywna. Najpierw próbowała przeganiać wszystkie ryby przy jednej grocie co chwilę zerkając w pewną szczelinę, a w dniu wczorajszym, w innym miejscu także zaglądając co chwilę w szczeliny. Zachowanie to tłumacze sobie, tym, że musiała wypuścić część młodych w jednym i  w drugim miejscu. 

Udało mi się uchwycić moment jak miała dużo młodych w pysku, widać "gały" 😄

Takim zachowaniem mi zaimponowała, robiła tak prawie cały dzień:

Daje jej jeszcze maks 2-3 dni i będę próbował delikatnie pomóc z resztką młodych ponieważ mam obawy, że może się zagłodzić.

Międzyczasie druga samica Permuttów zaciążyła i też wygląda na bardzo zaangażowaną. W pewnym momencie miałem nawet cztery "nioski", ale samica Saulosi straciła jaja w piątym dniu i obecnie mamy 2x Labidochromis i 1x Hara.

Prawie zapomniałbym napisać o niesfornym maluchu, którego pokazywałem wcześniej. Jest już ze mną jakieś trzy tygodnie i robi się coraz bardziej śmiały w zapuszczaniu po jedzenie. Często jednak swoje wypady kończy szaloną ucieczką, a szybki jest jak serialowy "Flash". W sumie powinienem napisać "szybka" bo to samica 😅

mikrus.thumb.JPG.87e7f45919098e363c0efbd41af46fd4.JPG

 

  • Lubię to 7

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.


  • Posty

    • Na chwilę obecną wszystkie 3 buccochromisy wyglądają na potencjalne samice i obecnie nic nie wskazuje aby był wśród nich samiec. Świadczy o tym m.in. brak nawet zalążków atrap jajowych, charakterystycznego wydłużania i zaostrzania się płetw, brak zmian w ubarwieniu szczególnie w okolicy pyska, roznica między największym, a najmniejszym to maksymalnie 2cm (na starcie były tej samej wielkości), do tego co równie ważne ich zachowiania nie świadczą o tym, że jest wśród nich potencjalny samiec lub np więcej niż jeden samiec. Widziałem też sporo zdjęć Buccochromisów i przy tej wielkości bardzo często samiec jest  już częściowo wybarwiony + dodatkowo dość wyraźnie odbiega wielkością swoim samicom. Reasumując jeszcze chwilę zaczekam, a później będę rozglądał się za samcem ewentualnie może trafi się ktoś, kto też kupował młode ryby z dobrego źródła i trafiło mi się więcej samców itp. Przy okazji jakby ktoś kto czyta miał na zbyciu samca lub potrzebował jednej samicy (planuje zostawić dwie) to można dać znać na priv. 
    • Ślicznego masz champso 🙂. Bucco ze zdjęcia to raczej samica, mam 4 mlode sztuki samca i trzy samice, różnica w wygladzie (wielkosc i budowa) diametralne. https://youtu.be/LoE0Isqv5Kg?feature=shared
    • Aktualizacja po 12 miesiącach od zalania zbiornika (10 m-cy od wpuszczenia obsady) Dziesięć miesięcy zrobiło swoje i widać po rybach, że trochę podrosły. Najważniejsze, że nadal ,,pływamy" w tym samym składzie i okres dojrzewania zbiornika nie wpłynął na obsadę. Pozostając przy temacie obecnej wielkości moich podopiecznych to wiadomo, że obserwując ryby każdego dnia, realny przyrost w ciągu jednego czy dwóch miesięcy nie jest aż tak zauważalny. Jednak niewątpliwie samiec Nimbochromis Livingstoni rośnie jak na drożdżach (w jego przypadku raczej bardziej na stynkach i krewetkach). W ostatnich miesiącach mocno wystrzeliły też moje 3 Buccochromisy. U pozostałych ryb biorąc pod uwagę wielkość początkową trzeba przyznać, że z perspektywy 8 miesięcy widać, że to już większe sztuki, ale nie ma aż tak spektakularnych przerostów jak np u amerykańskich pielegnic, które trzymałem u siebie lata temu. Dodam tylko, że w przypadku gatunków (Nimbo, Champso, Dimidio, Fosso) gdzie bazowo miałem określoną płeć nie było żadnych niespodzianek. Jeśli chodzi o pozostałe dwa gatunki, to na chwilę obecną u Tyrano chyba potwierdza się, iż będzie to samiec, zaś u Buccochromisów określenie płci (bez zaglądania pod ogonek) nadal nie jest możliwe. Pomijając fakt, iż w ostatnich miesiącach cała trójka wyraźnie złapała centymetrów, to jeden z osobników wystrzelił trochę bardziej i w nim upatruje samca, choć  może to być bardzo złudne i nie jest to poparte zmianami w ubarwieniu lub zachowaniami wskazującymi, że może być to młody samiec. Po cichu mam nadzieję, że wśród 3 osobników trafi się chociaż jeden samiec i samica, bo wtedy odbyłoby się bez ingegrencji w obsadę (no chyba, że byłoby 2+1 to pozbędę się jednego samca). Na chwilę obecną trochę wróżenie z fusów więc zbytnio się tym nie przejmuje, niech rosną, czas pokaże co dalej, a myślę, że te najbliższe miesiące ostatecznie potwierdzą czy samotny Tyrannochromis to samiec i czy u Bucco jest jakiś samiec (oby nie trzy). W tym wszystkim bardzo ważne jest to że mimo upływu czasu mogę przyznać, ze agresja między rybami jest co najwyżej ma minimalnym poziomie. W akwarium panuje ład i harmonia, do tej pory nie było sytuacji kiedy, któraś z ryb miałaby wyraźniejsze obrażenia walk/przepychanek (mam tu na myśli mocno postrzępione płetwy, ubytki w łuskach lub nawet zachowania sugerujące totalne zdominowanie). Jedynie na linii Champso-Nimbo od czasu do czasu trochę zaiskrzy. Raczej zdarza się to jednak tylko w okresie tarła Chmpsochromisa. Chłopaki najwyraźniej nadal widzą w sobie jedynych konkurentów do bycia ,,władcą zbiornika" i dlatego od czasu do czasu, Champso zaczepi samca Nimbochromisa (który jest drugą siłą w hierarchii mojej zbieraniny drapieznikow). Choć nie jest to wojna na całego i nie porównywalnym tego do licznych spin obserwowanych u mbuny. W okresach kiedy ww. dwa gatunki nie mają tarła samce starają się nie wchodzić sobie często w drogę. Pozycja Nimbo nie jest jednak na tyle silna aby mocniej odgryzać się Champsochormisowi (nawet w okresie swojego tarła). W tym czasie nimbochromis czuje się dużo pewniej ale nie na tyle aby powodować starcia z troche większym (albo raczej jedynie dłuższym) Champso. Jak jestem przy masie Nimbochromisa to muszę podkreślić, iż jest to mój największy łasuch i przypomina mi nabitego gościa z siłowni. Absolutnie nie przekarmiam swoich podopiecznych ale Nimbo to faktycznie kawał prosiaka, mimo, iż widząc spadającą (pokrojoną) stynkę tafla, aż się gotuje, wszyscy rzucają się aby wyrwać jak najwięcej łakomych kasków ale to Nimbo praktycznie zawsze wciąga najwięcej. Przy korycie jest bezwzględny i nawet Champso nie ma do niego podjazdu. Myślę, że to wszystko z czasem lekko się wyrówna bo na chwilę obecną Nimbo względem większości obsady nadrabia gabarytami (a tym samym również pojemnością pyska i brzucha), poza tym stynka i krewetki są na chwilę obecną z reguły krojone na trochę mniejsze kawałki, tak aby nie narobić problemu mniejszym mieszkańcom - szczególnie samicom Nimbo oraz Dimidio, których pojemność pyska znacznie odbiega od moich największych predatorów. Jeśli nie podzielę stynki to zdarza się że najmniejsze osobniki złapią stosunkowo dużą rybę i kończy się to pływaniem przez kilka h z wystającą z pyska stynką. Na obecną chwilę bardzo często do tarła podchodzą Nimbochromisy i Champsochromisy. Trochę rzadziej za miłosne igraszki zabierają się Dimidochormisy i Fossorochormisy. Oczywiście z uwagi na ograniczoną ilości kryjówek wyjątkowo rzadko udaje się spotkać ,,coś małego". Realnie patrząc to w całym akwarium jakiś pojedynczy maluch moze do pewnych gabarytów wytrwać jedynie gdzieś w blokach tła strukturalnego, a w sumie to mam jedno może dwa takie miejsca. Do tej pory miałem jednego ,,zawodnika", który wytrwał dłużej i regularnie widziałem jak się chowa w swojej kryjówce, miał już z 1,5-2cm, ale w pewnym momencie i jego przestałem widywać. Wiadomo, że to nic odkrywczego ale np. przy mbunie 1,5-3cm maluch przy dobrej znajomości zakamarków zbiornika i przy większym zagruzowaniu jest już niemal bezpieczny, to tutaj przy rosnącej obsadzie nie ma najmniejszych szans bo nawet jakby malych uchował się do tych 3 czy 4cm to w pewnym momencie będzie musiał wypłynąć na ,,pełne wody" a wielkie pyski będą wtedy tylko czekać na dodatkowy posiłek. Należy nadmienić, iz na obecną chwilę nie mogę narzekać na jakieś niebezpieczne obrazki w trakcie tarła. Jedynie samiec Champsochromis chwilowo zmniejsza przestrzeń życiową pozostałych mieszkańców, jednak nie są stłamszeni jak sardynki tylko mają dla siebie dobrze ponad połowę akwarium (akurat właśnie dziś jest ten dzień). Jako miejsce do tarła wybrał sobie pustą przestrzeń po lewej stronie akwarium, pod samą taflą (pod warunkiem, że to nie samiec Nimbo) oraz z tyłu za dwoma większymi modułami, na środku ryby mogą swobodnie plywac (przydaje się tu 80cm głębi). Na szczęście takie sytuacje nie wiążą się z przesadna agresja i inne gatunki schodzą z drogi nabuzowanemu samcowi Champso więc nie spotkałem się z jakimiś niebezpiecznymi sytuacjami. Pozostałe gatunki podchodzą do tarła to tu to tam i nie wiąże się to z przejmowaniem jakieś większej części akwarium. Ponad 2,5 m i 80cm głębi/szerokości przy niezbyt licznej obsadzie na chwilę obecną pozwala na jednoczesne tarło dwóch gatunków, które nie odbija się na jakości życia innych  mieszkańców. Wiem, że ryby są jeszcze młode i możliwe, że z czasem będzie trudniej o taki ład i harmonie, ale na tą chwilę jestem optymistą (tym bardziej, że 4 z 5 gatunków, ktore będą podchodzić do tarła to już całkiem spore osobniki i na tą chwilę wszystko dobrze się kręci) i mam nadzieję, że przy takiej obsadzie te 1400l im wystarczy. Z takich końcowych refleksji dodam tylko, że jak na tą chwilę jestem zadowolony, że zdecydowałem się na stosunkowo małą ilość ryb (5 gatunków z 1/2 samicami + pojedynczy Tyranochromis). 14 drapieżników zadowalająco wypełnia ten baniak, a jednocześnie nadal mam wrażenie, że ryby mają wystarczająco miejsca dla siebie.  
    • Przypadkiem trafiłem na Twoje pytanie, więc pewnie już jest nieaktualne, ale dla porządku odpowiadam. To prawdopodobnie krasnorosty. Zmora w akwariach roślinnych, w Malawi nawet mogłyby nieźle wyglądać. Nie jestem jednak pewien, czy ryby to jedzą, bo jak nie to pewnie zarosną wszystko. Na wszelki wypadek staram się więc, żeby się u mnie nie pojawiły, bo trudno z nimi walczyć.
    • Ja zaproponuję metriaclima estherae red blue, niebieskie samce i pomarańczowe samiczki.  
    • Witaj. Pewnie część odpowiedzi będzie już nieaktualna, ale odpowiem. 1) w takiej sytuacji możesz od razu wpuszczać ryby. Tak na marginesie, nawet gdyby to było zupełnie świeże akwarium, to przy planach jednogatunkowego akwarium mógłbyś spokojnie wpuścić do tego litrażu te kilkanaście sztuk maluchów. Nie byłoby z tym żadnego problemu. 2) testy kropelkowe JBL są chyba najbardziej miarodajne. 3) nochal w takim litrażu mógłby być ok, gdyby nie długość tego akwarium. Tu mam wątpliwości. To mbuna zaliczana do tych większych, a do tego lubiąca sobie popływać. Potrzebuje przestrzeni. Nie jest ścisłym terytorialistą, przywiązanym do jakiejś groty. Nie chcesz saulosi, więc może Pseudotropheus interruptus lub Pseudotropheus sp. "membe deep" lub Pseudotropheus johani. Myślę, że mógłbyś dać do tego akwarium  dwa gatunki. Np. któryś z wymienionych i Labidochromis chisumulae lub Labidochromis sp."perlmut" lub Iodotropheus sprengerae.  Aranżacja super.  
    • Te brązowe to okrzemki. Te zielone to zielenice, które zaczynają przykrywać okrzemki. Okrzemki w końcu przestaną być widoczne,co nie znaczy, że ich nie będzie. Zaczną po prostu dominować inne glony. 
    • Sprzedam w bardzo dobrym stanie dwa filtry AQUAEL ULTRAMAX 1500 wraz z pudełkami i akcesoriami.  Cena za oba to 500 zł. Przesyłka w cenie. Oferta tylko tutaj i tylko dla osób z forum.   🍻  
    • @Duckdub coś nie działa  
  • Tematy

  • Grafiki

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

By using this site, you agree to our Warunki użytkowania.