Skocz do zawartości

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Cześć,

Szukałem , ale coś z marnym skutkiem informacji tutaj na temat pewnej rybki więc zapytam w nowym poście.

Czy ktoś z Was posiada lub hoduje Cynotilapie Aurifrons Mbamba Nkhata Bay ??

Szukałem jakiś większych informacji o tej rybie, ale jakoś niewiele tego - chciałbym poznać spostrzeżenia wasze, czym je karmicie oraz po czym mogę odróżnić zdominowane samce od samic czy samice również posiadają atrapy?

Wiem, że zdominowane samce przybierają kolorystykę samic, ale jakich różnic szukać.

 

Edytowane przez mathias
Opublikowano

A gdzie taką nazwę Cynotilapii znalazłeś? Z tego co się orientuję to pełna i prawidłowa nazwa brzmi Cynotilapia Aurifrons nkhata Bay. 

Niewiele pomogę bo nigdy nie miałem jej i nawet nie za bardzo spotkałem się by ktoś ją miał. 

Ogólnie to nie duża ryba. W mniejszych zbiornikach nie należy łączyć ich z silnymi rybami terytorialnym typu Zebry, Fainzilberi. Z tego co czytałem by uzyskać piękno samca warto by mieć ze trzy sztuki samców. Dodatkowo aurifrons nie należy łączyć z zebroidesami bo mogą się krzyżować. Samice pewnie jak u każdej innej mbunie mogą mieć atrapy, które z czasem mogą zniknąć. 

Opublikowano
24 minuty temu, Mortis napisał:

A gdzie taką nazwę Cynotilapii znalazłeś? Z tego co się orientuję to pełna i prawidłowa nazwa brzmi Cynotilapia Aurifrons nkhata Bay.

Wystarczy wpisać w google żeby przekonać się, że wiele osób używa nazwy z "mbamba" (W tym Pan Jarosław z fishmagic).

Dlatego właśnie założyłem post tutaj bo może akurat ktoś potrafi powiedzieć coś więcej o tej rybie. Ciężko mi było znaleźć jakiś sensowny opis tego gatunku.

Opublikowano
4 godziny temu, mathias napisał:

Czy ktoś z Was posiada lub hoduje Cynotilapie Aurifons Mbamba Nkhata Bay ??

Szukałem jakiś większych informacji o tej rybie, ale jakoś niewiele tego - chciałbym poznać spostrzeżenia wasze, czym je karmicie oraz po czym mogę odróżnić zdominowane samce od samic czy samice również posiadają atrapy?

Przede wszystkim to aurifrons, a nie aurifons. Co do nazwy, to z tego, co się zorientowałem, to teraz ta ryba nazywa się Cynotilapia aurifrons, wcześniej nazywała się Cynotilapia sp. mbamba. Dlatego może często używany jest ten dopisek. Nkhata Bay to lokalizacja z jakiej pochodzi ta odmiana. Gatunek ten można spotkać w różnych miejscach jeziora, stąd ten dopisek. Jest to istotne, gdyż poszczególne odmiany mogą różnić się wyglądem.

Jest to gatunek mięsożerny, rośnie do ok. 10cm. i ma cechy zachowania innych Cynotilapii, czyli średnio agresywny gatunek. Odróżnienie samic od zdominowanych samców to kwestia obserwacji. Są cechy osobnicze, więc poszczególne ryby mogą różnić się między sobą.

Opublikowano
3 godziny temu, pozner napisał:

Jest to gatunek mięsożerny, rośnie do ok. 10cm. i ma cechy zachowania innych Cynotilapii, czyli średnio agresywny gatunek. Odróżnienie samic od zdominowanych samców to kwestia obserwacji. Są cechy osobnicze, więc poszczególne ryby mogą różnić się między sobą.

To nie są mięsożerne ryby.

Cynotilapie odżywiają się przeważnie fitoplanktonem. Terytorialne samce dodatkowo skubią zielsko. Zostały one zbadane wraz z Metriaclimą dla porównania i okazało się, że Metriaclima wyłapuje więcej zooplanktonu niż Cynotilapia. 

  • Lubię to 1
Opublikowano

 

Godzinę temu, przemo-h napisał:

To nie są mięsożerne ryby.

Nie będę dyskutował, bo nie zagłębiłem się w ten temat, ale wszędzie, gdzie trafiłem na opis tego gatunku Cynotilapii, to dietę stanowi plankton unoszący się w wodzie, a w jednym opisie jest opisany jako mikro drapieżnik odżywiający się skorupiakami, mięczakami i małymi rybami (w domyśle narybkiem) . Nie wykluczm też skubania kamieni, wszak taki widok można spotkać u yellowów, a i non mbuna też nieżadko skubie skały. Na skałach też jest mięsko.

Opublikowano
16 minut temu, pozner napisał:

 

Nie będę dyskutował, bo nie zagłębiłem się w ten temat, ale wszędzie, gdzie trafiłem na opis tego gatunku Cynotilapii, to dietę stanowi plankton unoszący się w wodzie, a w jednym opisie jest opisany jako mikro drapieżnik odżywiający się skorupiakami, mięczakami i małymi rybami (w domyśle narybkiem) . Nie wykluczm też skubania kamieni, wszak taki widok można spotkać u yellowów, a i non mbuna też nieżadko skubie skały. Na skałach też jest mięsko.

Zgadza się, mowa o planktonie unoszącym się w wodzie, tylko nikt nie bierze pod uwagę, że w jeziorze występuje fito i zooplankton. To Konings wyraźnie podkreśla w przypadku Cynotilapii i innych, ale nie będziemy wchodzić w OT. Jeśli chodzi o skubanie glonów...  użute określenie to biocover, czyli peryfiton. Mowy o cechach drapieżnych nie ma, a zęby służą raczej do obrony. Są to ryby prymitywne, jeśli chodzi o technikę pobierania pokarmu. 

Opublikowano (edytowane)
1 godzinę temu, przemo-h napisał:

Jeśli chodzi o skubanie glonów...  użute określenie to biocover, czyli peryfiton. Mowy o cechach drapieżnych nie ma, a zęby służą raczej do obrony. Są to ryby prymitywne, jeśli chodzi o technikę pobierania pokarmu. 

Tak, tylko jeśli chodzi o skubanie skał, to tu jest pewna specjalizacja. Są pyszczaki, które wybierają z tego podłoża różne żyjątka, jak bezkręgowce, larwy, osiadły plankton (zooplankton) i są takie, które wybierają z tego podłoża glony i ogólnie pokarm pochodzenia roślinnego. Nie określił bym tego jako prymitywne. Różnią się te ryby budową szczęki, uzębienia. Wszystko jest przystosowane do rodzaju pobieranego pokarmu. Dlatego sam fakt skubania skał nie określa diety ryb. Ta Cynotilapia jest raczej mięsożercą. Użyłem pewnego skrutu myślowego, gdyż nie ma 100% roślinożerców i 100% mięsożerców. No, poza, oczywiście , typowymi drapieżnikami. Zjadając plankton ta Cynotilapia zjada zoo, jak i przy okazji fitoplankton. Dlatego np. afry są określane jako mięsożercy. Gdzieś czytałem ciekawy artykuł o specjalizacji żywieniowej u mbuny. Spróbuję to znaleźć.

Edytowane przez pozner
Opublikowano
1 minutę temu, pozner napisał:

Tak, tylko jeśli chodzi o skubanie skał, to tu jest pewna specjalizacja. Są pyszczaki, które wybierają z tego podłoża różne żyjątka, jak bezkręgowce, larwy, osiadły plankton (zooplankton) i są takie, które wybierają z tego podłoża glony i ogólnie pokarm pochodzenia roślinnego. Dlatego sam fakt skubania skał nie określa diety ryb. Ta Cynotilapia jest raczej mięsożercą. Użyłem pewnego skrutu myślowego, gdyż nie ma 100% roślinożerców i 100% mięsożerców. No, poza, oczywiście , typowymi drapieżnikami. Zjadając plankton ta Cynotilapia zjada zoo, jak i przy okazji fitoplankton. Dlatego np. afry są określane jako mięsożercy. Gdzieś czytałem ciekawy artykuł o specjalizacji żywieniowej u mbuny. Spróbuję to znaleźć.

Na odwrót- fito w większości, jak i zooplankton, lecz tego zooplanktonu zdecydowanie mniej od Metriaclim. Sposób skubania został porównany do Pseudotropheusów.

Kieruję się filmem dokumentalnym Koningsa o żywieniu i Habitatem. 

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.


  • Posty

    • Napięcie jak u S.  Kinga. Dobrze, że wszystko się poprostowało.
    • Witam malawijskie towarzystwo! Minęły już 3 miesiące od mojego ostatniego wpisu. Od tamtej pory mocno ruszyły glony, ryby podrosły a akwarium w końcu żyje pełnią życia. Oczywiście znalazła się też masa problemów - od nich właśnie chciałbym zacząć dzisiejszą aktualizację. Podczas codziennego obserwowania ryb grupy mbuna z jeziora malawi zawsze najbardziej robiła na mnie wrażenie ich ruchliwość, która w połączeniu z niebanalnymi kolorami pyszczaków dawała oczom prawdziwy spektakl skrawka pięknego biotopu w moim własnym salonie. Pierwszy problem pojawił się wtedy, gdy ryby przez przeszło miesiąc czasu żyły w ciszy pod kamieniami. Było to o tyle kłopotliwe, że ani ja nie mogłem się cieszyć widokiem ryb, ani ryby nie mogły cieszyć się odpowiednio szybkim wzrostem. Ich płochliwość spowodowała zmniejszenie apetytu a co za tym idzie spowolnił także ich przyrost masy. Przyczynę problemu wykryłem dość szybko. Jak tylko wykluczyłem możliwość zbyt słabych parametrów wody odkryłem, iż mój kot notorycznie wrzucał zakrywkę od pokrywy akwarium do jego środka. Duża częstotliwość takiego działania spowodowała strach do pływania w toni u ryb. Jak tylko połączyłem kropki zabezpieczyłem zakrywkę tak, aby kot już nie mógł wrzucić jej do akwarium. Same ryby zacząłem na nowo przyzwyczajać do człowieka stosując głodówkę (oczywiście w granicach rozsądku - zamiast 3 razy dziennie dostawały raz). Gdy ryby zaczęły wychodzić zza kamieni przy karmieniu z powodu większej chęci do jedzenia szybko zaczęły z powrotem przyzwyczajać się do człowieka. Największy problem nastąpił około miesiąc temu: Otóż nie myśląc za dużo przy montowaniu oświetlenia opartego na modułach led postawiłem na przyklejenie go akrylem do pokrywy akwarium… Jak można się domyślić akryl w środowisku olbrzymiej wilgotności nie miał prawa wyschnąć, co poskutkowało odpadnięciem całej listwy z oświetleniem prosto do środka akwarium. O zaistniałej sytuacji dowiedziałem się dopiero po powrocie z pracy, kiedy to woda była już na tyle mętna od akrylu, że bałem się o zdrowie ryb. Od razu zabrałem się za podłączenie węży do akwarium, jeden pompował wodę przez balkon a drugi nalewał świeżej z kranu. Po godzinie okazało się, że wąż odprowadzający wodę z akwarium nie wyrabiał nad tym dolewającym i w salonie miałem wody po kostki. Szczęście w nieszczęściu, że żadna ryba nie ucierpiała. Nie mniej jednak wyciek wody spowodował zwarcie w zasilaczu od oświetlenia, który przez to, że leżał na podłodze za akwarium został zalany wodą. Po ogarnięciu sytuacji i ponownym zamontowaniu oświetlenia tym razem na śrubach, sytuacja się ustatkowała. Nie będę ukrywał, że spodziewałem się zdziesiątkowania populacji mojego akwarium, co na szczęście nie miało miejsca i ani jedna ryba nie przypłaciła mojego błędu życiem. Od tamtej pory wszystko śmiga jak należy więc mogę teraz napisać coś o samych rybach. Zacznę od gatunku Metriaclima Fainzilberi Makonde - ryba która tak jak wcześniej pisałem jest najbardziej związana ze środowiskiem skalnym przez co nie jest stałym bywalcem toni wodnej. Omawiany gatunek prawdopodobnie trafił mi się w statystyce 9+6 - o ile nie mylę się, iż samice mogą być tylko OB. Mooże jeszcze coś wyjdzie w ciapki ale szczerze wątpię. Z aż 9 samców tylko dwa dają się we znaki reszcie obsady. Dzieli ich +- 1cm wielkości. Większy osobnik zajmuje grotę po środku akwarium i nie narusza zbytnio cielesności innych ryb. Mniejszy samiec okupujący grotę w prawej części akwarium dużo bardziej natarczywie pokazuje swoją dominację na tym obszarze akwarium, ale nie robi przy tym większej krzywdy innym rybom. Nieustannie odgania nieproszonych gości ze swojego terytorium, ograniczając się przy tym jedynie do krótkiej pogoni. Z obserwacji tej dwójki nadal ciężko mi dojść do tego, który z nich jest rzeczywistym liderem u tego gatunku. Wielkość oraz okupowana przestrzeń skłania mnie ku stwierdzeniu iż to większy samiec wiedzie prym. Z drugiej jednak strony mniejszy osobnik wykazuje większą agresję wobec innych ryb i wcale nie schodzi z drogi temu pierwszemu. Myślę, że moje wątpliwości rozwieje zaobserwowanie wyczekiwanego przeze mnie ich spotkania na neutralnym gruncie, które podpowie mi kto tu jest maczo. Drugi gatunek to Metriaclima Msobo Magunga - gatunek widoczny non stop, uwielbiający pływanie w toni. Tutaj nie mam za dużo do powiedzenia. Wszystkie ryby tego gatunku to nadal żółtki nijak odróżniające się od siebie nawzajem. Jedyne co wiem to to, że dwa osobniki powoli nabierają „brudnej żółci” co świadczyć może o ich powolnym wybarwianiu się ku niebiesko-czarnym kolorom dorosłych samców. Trzeci i ostatni już gatunek w moim akwarium to Metriaclima Kingsizei Lupingu - ryba widoczna najczęściej ze wszystkich, bojąca się człowieka najmniej. Wiecznie zainteresowana wszystkim spoza i w akwarium, pierwsza do jedzenia i pogodnie nastawiona. Tutaj o jakimkolwiek samcu nie mam pojęcia, każda ryba wygląda identycznie a odróżnia ich jedynie wielkość. Nie mogę się doczekać momentu, kiedy jakiś samiec wybarwi się na kolory dominanta. Przy istniejącej sytuacji zbiornika i takim a nie innym usposobieniu gatunków póki co w akwarium jest zdecydowanie za żółto. Przełom w tej sprawie będzie dopiero w nowym, większym baniaku po dodaniu czwartego gatunku, kiedy to bilans ryb o tym kolorze troche zmniejszy się w stosunku do całości obsady. Tutaj jeśli jeszcze ktoś to czyta prosiłbym o sugestie jaki gatunek mógłbym dodać. Chciałbym utrzymać akwarium w klimacie ryb z rodzaju Metriaclima. Nowy baniak będzie miał 700l także możecie pisać swoje propozycje co by do niego pasowało, uwzględniając oczywiście dopasowanie do obecnej obsady. Póki co na celowniku mam Metriaclima hajomaylandii. Tak akwarium prezentuje się na dzień dzisiejszy: IMG_8375.mov   Na koniec wrzucam filmik z wczorajszego wieczornego karmienia i życzę wszystkiego dobrego, pozdro! IMG_8269.mov  
    • No  i sprawa wyjaśniona w tym konkretnym przypadku. Ja cały czas stosuje coś takiego jak w linku .  Ma zwolenników i  sceptyków. Osobiście polecam. https://www.ustm.pl/produkt/wkłady-sedymentacyjno-weglowe-sto/
    • Odpisali mi z zoolka. Oto co napisali: W przypadku preparatów firmy ZOOLEK wskazujemy termin do którego produkt zachowuje swoje właściwości. Nie podajemy terminu przydatności po otwarciu. Jeśli chodzi konkretnie o preparat Antychlor, to spokojnie zachowuje on swoje działanie nawet po przekroczeniu terminu. OK to gitara. Mogę spokojnie używać ten antychlor. Nie musze się przejmować jakąkolwiek datą ważności.
    • Przeczytałem ten artykuł co podałeś, wynika z niego że mam ten nowy prefiltr bo mam 2 kosze zamiast jednego wielkiego.
    • Nie wiem czy dobrze kojarzę, ale kiedyś był problem z obiegiem wody w JBL. Firma zmieniała konstrukcję górnego koszyka. Może to właśnie Twój problem? https://www.akwarystyczny24.pl/artykul/nowy-prefiltr-w-filtrach-jbl-cristal-profi-greenline-ii-158
    • Napisałem wczoraj do zoolka. Może dzisiaj odpiszą.
    • Data  na opakowaniu antychloru to data ważności produktu w zamkniętym i oryginalnym opakowaniu ( w odpowiednich warunkach) .  Masz racje poddając wątpliwości. Po otwarciu substancje aktywne mogą się  pomału ulatniać i degradować. napisz do producenta to udzieli wyjaśnień .
    • Chyba napisze do zoolka bo czuje że nic się tutaj nie dowiem... 
    • Nie zadawaj mi takich pytań bo ja na przykładzie testów kropelkowych miałem na myśli ważność antychlorów na np. pół roku albo więcej. Przykładowo bo chce się tego dowiedzieć. Nic nie pisałem o 48h bo to bzdura. Moje pytanie kieruje do kogoś kto zna się na chemii i czy może mi powiedzieć ile czasu ważności mają antychlory po pierwszym użyciu?  Do kogoś kto się naprawde na tym zna.
  • Tematy

  • Grafiki

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

By using this site, you agree to our Warunki użytkowania.