Skocz do zawartości

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Marcin wystarczy że na jednym urządzeniu będzie przebicie na fazie a na innym słabsza izolacja na zerze i popłynie "prądzik" na tyle mały aby zabezpieczenia nie zadziałały ale wystarczający aby zaszkodzić rybom. Nie twierdzę iż tak było na 100% ale dziwi mnie to, że ryby po dwóch tygodniach zaczęły padać praktycznie bez wcześniejszych oznak a jedynym co uległo zmianie było wykrycie właśnie przebicia.

Opublikowano

Jeśli mogę wtrącić Piotrze swoje trzy grosze w temat choć się nie znam na chorobach ryb zupełnie i chciałbym by tak pozostało to:


1/ Mam delfinki i wiem że to wielkie ryby i charakterne ale z racji wymiarów w baniakach bardzo słabe na "trudy życia akwariowego"


To one pierwsze reagują na nadmiar NO3 i już przy 60-80 mg/l mają oznaki duszenia się gdy inne pływają w najlepsze - szybki oddech, utrata kolorów, czarne pręgi ( ale ciemniejsze plamy na bokach to u nich oznaka podporządkowania się i zgody i mogą pojawiać się lub znikać w sekundy) Samiec alfa jak się k... robi się w moment aż granatowy.

Te ryby potrafią zmienić ubarwienie w sekundę i także tym sygnalizują swój stan emocjonalny.

Czarne pręgi , szybki oddech a następnie zczerninie całej ryby i jej śmierć przy NO3 w baniaku niskim to ewidentna oznaka zabicia przez gwałtowne zmiany potencjału wody z częstotliwością 50 Hz z przebicia izolacji. Szczególnie te czarne pręgi na początku.

Czym większa ryba tym mocniej reaguje na prąd dlatego ten wróbel na drucie to zły przykład ale łowienie ryb prądem to ten kierunek. Duże ryby giną a narybek bo jest krótki potencjał elektryczny tylko ogłusza.

To uzasadnienie że delfinki ginęły a aulonocary jeszcze nie.


Długotrwałe działanie potencjału elektrycznego uszkadza organy wewnętrzne ryb więc te kropnięte prądem silnie giną szybko te poddane długotrwałem lecz słabemu potencjałowi mogą zachorować po długim czasie. Tu już ten szybki oddech aulonocar to moim zdaniem objaw uszkodzonych wątróbek i ich szybki oddech czyli brak tlenu którego jest pod dostatkiem ale metabolizm ryby już tego nie widzi.

Jak choremu na marskość wątroby poza ogólnym zatruciem organizmu najbardziej brakuje tlenu.

Moim zdanie nie ma tu żadnych choróbsk a dyskusja o korkach, wróblach na drucie rozmywa temat, ale to tylko moje zdanie i nie musicie potwierdzać że macie odmienne:rolleyes:

Opublikowano
Czym większa ryba tym mocniej reaguje na prąd dlatego ten wróbel na drucie to zły przykład ale łowienie ryb prądem to ten kierunek. Duże ryby giną a narybek bo jest krótki potencjał elektryczny tylko ogłusza.



Tu się z tobą zgodzę, jednak jak jakbyś doczytał dokładnie to pierwsze do zbiornika trafiły aulonki 5-8cm, następnie delfinki 5-6cm więc z tego co napisałeś, to pierwsze objawy

powinny wystąpić u większych aulon. Tutaj przychylę się do teorii yaro.

Opublikowano

Poza najbardziej prawdopodobną teoria Yaro rozważcie jeszcze moją teorię w której myślę, że obie populacje mogły mieć różne np. pasożyty i kiedy się połączyło stada to choróbsko zadziałało z wielokrotnie większa siła jak bufor.


Załóżmy dla przykładu że delfiny miały wiciowce, a aulonocary nicienie lub na odwrót

Kiedy czynniki "chorobowe" się połączyły to któryś czynnik zadziałał szybciej z uwagi na cykl rozwojowy pasożytów i ta kumulacja nastąpiła najpierw u delfinów.

Według mnie to bloat i leczenie na to tylko pomoże,

Opublikowano

Dzięki za odpowiedzi.


Sytuacja jest nie opanowana.

Przed wczoraj podano szklarkę mrożoną.

Wszystkie ryby żerowały bardzo energicznie.


Widocznie wciąż trapi je układ pokarmowy.

Dwie aulonki padły. Jedna dobę po jedzeniu, druga dwie doby (wczoraj)


Ryby mają zielonkawo białe odchody ciągnące się, kupy nie rozpuszczają się tak szybko jak np. u moich frontek (kupa spada w locie rozpadając się, prąd wody od razu je rozmywa).

Być może normalne wypróżnianie sprawia im trudność, ale nie są też wzdęte.


Dzisiaj część ryb wygląda na nieco zdrowsze, nie oddycha już tak szybko jak wczoraj i przedwczoraj. Jedna samiczka aulkonek inkubuje od kilku dni i nie przerywa inkubacji.


Co można zrobić by próbować uratować resztę ryb?

Opublikowano

Jestem tego samego zdania co krzysiutoja - nie podawaj mrożonek, przynajmniej przez najbliższy tydzień.

Proponuję Ci - zrób rybom głodówkę, podmieniaj codziennie 10 - 15% wody, dotleń ją bardziej i monitoruj jej parametry oraz zachowanie ryb.

Myślę, że wlewanie leków nie będzie potrzebne.

Tak jak napisał decco - delfinki, to takie akwarystyczne barometry i jako pierwsze reagują na "zło" w zbiorniku, a w szczególności nieodpowiednie parametry wody.

Co do jedzenia - są bardziej tolerancyjne.

Opublikowano
delfinki, to takie akwarystyczne barometry i jako pierwsze reagują na "zło" w zbiorniku, a w szczególności nieodpowiednie parametry wody.

Co do jedzenia - są bardziej tolerancyjne.



Brakowało mi takiego stwierdzenia, pozwolisz że będę używał:D - dzięki demasoni.

To wyjaśnia dlaczego pierwsze padały delfinki czerniejąc mimo że zasada zabijania prądem ryb jest taka jak napisałem ( duże zabija narybek ogłusza) w tym przypadku mimo że różnica wymiarów niewielka i niby na korzyść delfinków to ich delikatność zmieniła kolejność.


Piotrze co robić teraz.

Stosować to co przy leczeniu ludzi z chorą wątrobą

- czas

- ścisła dieta więc raczej żadnych mrożonek a bardzo lekkie pokarmy ( tu ci nie doradzę co bo się nie znam ale sam to zapewne wiesz)

Parametry wody jak pamiętam były doskonałe więc podmiany bym utrzymał standardowe choć te proponowane przez demasoni też jak najbardziej wskazane jeśli czas pozwala ale bezstresowo więc temp. i pozostałe parametry wody - jak w baniaku.

IMHO teraz tylko czas pokaże które ryby zregenerują uszkodzenia i powrócą do zdrowia a które nie wytrzymają trudów porażenia prądem.

Szybkość tamtych zmian nie przemawiają do mnie jako połączenie wiciowców z nicieniami - to za szybko się działo a czarne pasy delfinków przed śmiercią świadczyły o wybuchowym charakterze czynnika ich śmierci.

Opublikowano

Jak w takim razie dobrać im dietę na najbliższe tygodnie?


Jak pisałem, wcześniej rybki nie znały mrożonek...

Karmienie w 100% płatkami mogło doprowadzić do tego stanu rzeczy.


Teraz odradzacie nawet delikatne skarmienie szklarką?

Co w takim razie podawać.

Opublikowano

Ja podaję oczlika, dafnię i solowca mrożonego, ale kolega przywozi mi to bezpośrednio od producenta (Ichthyo).

Mam pewność, że ich jakość jest na odpowiednim poziomie.

W zoologu ( nie każdym ) kupujesz niejednokrotnie pokarm, który był x razy rozmrażany i zamrażany - jakość mniej niż zero i bardzo duże prawdopodobieństwo zatrucia ryb.

Dlatego niektórzy - szczególnie Ci, boleśnie doświadczeni - nie polecają takich produktów i wcale im się nie dziwię.

Zaproponowałem Ci żebyś zastosował rybom tygodniową głodówkę, która pozwoli im wyczyścić przewód pokarmowy, a przy okazji nie zrobi krzywdy.

+ to co napisałem w poście 27.

Następnie zacznij podawać - bardzo małymi porcjami - pokarm suchy, ale bez granulatu, bo ten potrafi - w zależności od firmy - powiększyć swoją objętość kilkakrotnie.

Nie polecam granulatu dla młodych ryb, bo bardzo często nieumiejętne jego podawanie doprowadza do katastrofy.

Jeżeli sytuacja się unormuje ( żerowanie, kondycja ), to karm już normalnie.

Moje młode aulonki i delfiny cieszą się z tropicalowskiego krylla i spiruliny 36% - wszystko w płatkach, do tego mrożone oczlik, dafnia i solowiec.

Powodzenia.

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.


  • Posty

    • Napięcie jak u S.  Kinga. Dobrze, że wszystko się poprostowało.
    • Witam malawijskie towarzystwo! Minęły już 3 miesiące od mojego ostatniego wpisu. Od tamtej pory mocno ruszyły glony, ryby podrosły a akwarium w końcu żyje pełnią życia. Oczywiście znalazła się też masa problemów - od nich właśnie chciałbym zacząć dzisiejszą aktualizację. Podczas codziennego obserwowania ryb grupy mbuna z jeziora malawi zawsze najbardziej robiła na mnie wrażenie ich ruchliwość, która w połączeniu z niebanalnymi kolorami pyszczaków dawała oczom prawdziwy spektakl skrawka pięknego biotopu w moim własnym salonie. Pierwszy problem pojawił się wtedy, gdy ryby przez przeszło miesiąc czasu żyły w ciszy pod kamieniami. Było to o tyle kłopotliwe, że ani ja nie mogłem się cieszyć widokiem ryb, ani ryby nie mogły cieszyć się odpowiednio szybkim wzrostem. Ich płochliwość spowodowała zmniejszenie apetytu a co za tym idzie spowolnił także ich przyrost masy. Przyczynę problemu wykryłem dość szybko. Jak tylko wykluczyłem możliwość zbyt słabych parametrów wody odkryłem, iż mój kot notorycznie wrzucał zakrywkę od pokrywy akwarium do jego środka. Duża częstotliwość takiego działania spowodowała strach do pływania w toni u ryb. Jak tylko połączyłem kropki zabezpieczyłem zakrywkę tak, aby kot już nie mógł wrzucić jej do akwarium. Same ryby zacząłem na nowo przyzwyczajać do człowieka stosując głodówkę (oczywiście w granicach rozsądku - zamiast 3 razy dziennie dostawały raz). Gdy ryby zaczęły wychodzić zza kamieni przy karmieniu z powodu większej chęci do jedzenia szybko zaczęły z powrotem przyzwyczajać się do człowieka. Największy problem nastąpił około miesiąc temu: Otóż nie myśląc za dużo przy montowaniu oświetlenia opartego na modułach led postawiłem na przyklejenie go akrylem do pokrywy akwarium… Jak można się domyślić akryl w środowisku olbrzymiej wilgotności nie miał prawa wyschnąć, co poskutkowało odpadnięciem całej listwy z oświetleniem prosto do środka akwarium. O zaistniałej sytuacji dowiedziałem się dopiero po powrocie z pracy, kiedy to woda była już na tyle mętna od akrylu, że bałem się o zdrowie ryb. Od razu zabrałem się za podłączenie węży do akwarium, jeden pompował wodę przez balkon a drugi nalewał świeżej z kranu. Po godzinie okazało się, że wąż odprowadzający wodę z akwarium nie wyrabiał nad tym dolewającym i w salonie miałem wody po kostki. Szczęście w nieszczęściu, że żadna ryba nie ucierpiała. Nie mniej jednak wyciek wody spowodował zwarcie w zasilaczu od oświetlenia, który przez to, że leżał na podłodze za akwarium został zalany wodą. Po ogarnięciu sytuacji i ponownym zamontowaniu oświetlenia tym razem na śrubach, sytuacja się ustatkowała. Nie będę ukrywał, że spodziewałem się zdziesiątkowania populacji mojego akwarium, co na szczęście nie miało miejsca i ani jedna ryba nie przypłaciła mojego błędu życiem. Od tamtej pory wszystko śmiga jak należy więc mogę teraz napisać coś o samych rybach. Zacznę od gatunku Metriaclima Fainzilberi Makonde - ryba która tak jak wcześniej pisałem jest najbardziej związana ze środowiskiem skalnym przez co nie jest stałym bywalcem toni wodnej. Omawiany gatunek prawdopodobnie trafił mi się w statystyce 9+6 - o ile nie mylę się, iż samice mogą być tylko OB. Mooże jeszcze coś wyjdzie w ciapki ale szczerze wątpię. Z aż 9 samców tylko dwa dają się we znaki reszcie obsady. Dzieli ich +- 1cm wielkości. Większy osobnik zajmuje grotę po środku akwarium i nie narusza zbytnio cielesności innych ryb. Mniejszy samiec okupujący grotę w prawej części akwarium dużo bardziej natarczywie pokazuje swoją dominację na tym obszarze akwarium, ale nie robi przy tym większej krzywdy innym rybom. Nieustannie odgania nieproszonych gości ze swojego terytorium, ograniczając się przy tym jedynie do krótkiej pogoni. Z obserwacji tej dwójki nadal ciężko mi dojść do tego, który z nich jest rzeczywistym liderem u tego gatunku. Wielkość oraz okupowana przestrzeń skłania mnie ku stwierdzeniu iż to większy samiec wiedzie prym. Z drugiej jednak strony mniejszy osobnik wykazuje większą agresję wobec innych ryb i wcale nie schodzi z drogi temu pierwszemu. Myślę, że moje wątpliwości rozwieje zaobserwowanie wyczekiwanego przeze mnie ich spotkania na neutralnym gruncie, które podpowie mi kto tu jest maczo. Drugi gatunek to Metriaclima Msobo Magunga - gatunek widoczny non stop, uwielbiający pływanie w toni. Tutaj nie mam za dużo do powiedzenia. Wszystkie ryby tego gatunku to nadal żółtki nijak odróżniające się od siebie nawzajem. Jedyne co wiem to to, że dwa osobniki powoli nabierają „brudnej żółci” co świadczyć może o ich powolnym wybarwianiu się ku niebiesko-czarnym kolorom dorosłych samców. Trzeci i ostatni już gatunek w moim akwarium to Metriaclima Kingsizei Lupingu - ryba widoczna najczęściej ze wszystkich, bojąca się człowieka najmniej. Wiecznie zainteresowana wszystkim spoza i w akwarium, pierwsza do jedzenia i pogodnie nastawiona. Tutaj o jakimkolwiek samcu nie mam pojęcia, każda ryba wygląda identycznie a odróżnia ich jedynie wielkość. Nie mogę się doczekać momentu, kiedy jakiś samiec wybarwi się na kolory dominanta. Przy istniejącej sytuacji zbiornika i takim a nie innym usposobieniu gatunków póki co w akwarium jest zdecydowanie za żółto. Przełom w tej sprawie będzie dopiero w nowym, większym baniaku po dodaniu czwartego gatunku, kiedy to bilans ryb o tym kolorze troche zmniejszy się w stosunku do całości obsady. Tutaj jeśli jeszcze ktoś to czyta prosiłbym o sugestie jaki gatunek mógłbym dodać. Chciałbym utrzymać akwarium w klimacie ryb z rodzaju Metriaclima. Nowy baniak będzie miał 700l także możecie pisać swoje propozycje co by do niego pasowało, uwzględniając oczywiście dopasowanie do obecnej obsady. Póki co na celowniku mam Metriaclima hajomaylandii. Tak akwarium prezentuje się na dzień dzisiejszy: IMG_8375.mov   Na koniec wrzucam filmik z wczorajszego wieczornego karmienia i życzę wszystkiego dobrego, pozdro! IMG_8269.mov  
    • No  i sprawa wyjaśniona w tym konkretnym przypadku. Ja cały czas stosuje coś takiego jak w linku .  Ma zwolenników i  sceptyków. Osobiście polecam. https://www.ustm.pl/produkt/wkłady-sedymentacyjno-weglowe-sto/
    • Odpisali mi z zoolka. Oto co napisali: W przypadku preparatów firmy ZOOLEK wskazujemy termin do którego produkt zachowuje swoje właściwości. Nie podajemy terminu przydatności po otwarciu. Jeśli chodzi konkretnie o preparat Antychlor, to spokojnie zachowuje on swoje działanie nawet po przekroczeniu terminu. OK to gitara. Mogę spokojnie używać ten antychlor. Nie musze się przejmować jakąkolwiek datą ważności.
    • Przeczytałem ten artykuł co podałeś, wynika z niego że mam ten nowy prefiltr bo mam 2 kosze zamiast jednego wielkiego.
    • Nie wiem czy dobrze kojarzę, ale kiedyś był problem z obiegiem wody w JBL. Firma zmieniała konstrukcję górnego koszyka. Może to właśnie Twój problem? https://www.akwarystyczny24.pl/artykul/nowy-prefiltr-w-filtrach-jbl-cristal-profi-greenline-ii-158
    • Napisałem wczoraj do zoolka. Może dzisiaj odpiszą.
    • Data  na opakowaniu antychloru to data ważności produktu w zamkniętym i oryginalnym opakowaniu ( w odpowiednich warunkach) .  Masz racje poddając wątpliwości. Po otwarciu substancje aktywne mogą się  pomału ulatniać i degradować. napisz do producenta to udzieli wyjaśnień .
    • Chyba napisze do zoolka bo czuje że nic się tutaj nie dowiem... 
    • Nie zadawaj mi takich pytań bo ja na przykładzie testów kropelkowych miałem na myśli ważność antychlorów na np. pół roku albo więcej. Przykładowo bo chce się tego dowiedzieć. Nic nie pisałem o 48h bo to bzdura. Moje pytanie kieruje do kogoś kto zna się na chemii i czy może mi powiedzieć ile czasu ważności mają antychlory po pierwszym użyciu?  Do kogoś kto się naprawde na tym zna.
  • Tematy

  • Grafiki

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

By using this site, you agree to our Warunki użytkowania.