Cynotilapia - opis i spostrzeżenia hodowcy

Slawek-meszek · 23 Marca 2013

Witam

Jestem bardzo rad że jest duże zainteresowanie opisywaniem naszych milusińskich. Chciałbym wszystkim podziękować z tego miejsca. Dziękuje.

Po wypowiedziach naszych userów tu na forum i prv że jest to przydatne, opiszemy może kolejne gatunki pyszczaków z jeziora Malawi.

Tym razem jest to szeroka grupa Cynotilapia. Myślę że jest to dobry pomysł aby w jednym wątku opisać kilka odmian tej rodziny np

Cynotilapia sp hara

Cynotilapia sp mbamba

Cynotilapia sp. Chinyankwazi- jeżeli ktoś takową posiada

Cynotilapia afra Jalo Reef

Cynotilapia afra red top Likoma

Cynotilapia afra coubwe

To są najpopularniesze odmiany ale jeżeli ktoś ma inne to też powinien oczywiście podzielić się wiedzą.

Bardzo chciałbym aby nasza polemika toczyła się wokół żywienia tych pysi, bo jest różnorodne miesożercy i wszystkożercy. Oczywiście popiszmy o wielkość w/w pyszczaków, ponieważ są rozbieżne dane. O agresji bo ponoć jest to dość agresywna rybka. Nic innego mi niepozostała jak zaprosić wszystkich do udziału.

Zapraszam

stan · 24 Marca 2013

Chciałbym pokrótce opisać spostrzeżenia z 6 miesięcznej pielęgnacji cynotilapii afry red top likomy.

Podczas tego okresu rybka dała się poznać raczej jako zadziorny terytorialista pokazujący miejsce w szyku innym mieszkańcom akwarium , nie robiący przy tym nikomu krzywdy. Agresja jest bardziej wewnątrz gatunkowa ale nie kończąca się jakimkolwiek pobiciem itp. Rybka po wpuszczeniu do akwarium w pierwszych dniach stara się zbudować małą grotę i kopie jak najęta. W moim akwarium przy różnych aranżach potrafiła pod wapieniami wykopać grotę długa na 30-40cm i szeroką na 20+. Po wykonaniu groty pilnuje zaciekle swojego rewiru (ale tak jak pisałem powyżej nikomu z mieszkańców nie robiąc krzywdy) i tam od czasu do czasu wygrzebuje piach aż do styropianu i tam podchodzi do tarła z wybrana samiczką. Tarło jest bardzo interesujący i ekspresyjne. Trwa około trzech dni i po dwóch dniach od pokazania się u samicy pokładełka do chodzi do złożenia ikry w pysku samicy. Jest to okres kiedy samiec jest mocno agresywny w stosunku do wszystkich ryb w akwarium.

Według mnie jeżeli chcemy dochować się ładnie wybarwionego samca likomy musimy mu zapewnić możliwość wykopania groty lub takowa wstawić. Wielokrotnie po zmianie aranżu afra dopóki nie wykonała groty była blada i była strasznie zestresowana( np. w tym samym czasie samiec saulosi nie wykazywał stresu i był ładnie wybarwiony).

Karmienie : Afra likoma jest typowym mięsożercą i nigdy nie zauważyłem , żeby skubała glony na kamieniach nawet w dniach głodówki. Jeżeli chodzi o samo karmienie to karmie ją i saulosi w proporcjach 60/40 na korzyść mięsa i po tym czasie nie mogę powiedzieć ażeby afra źle się czuła itp. Kształt , budowa jak i kolorystyka jest jak najbardziej w porządku o czym możecie przekonać się na poniższych zdjęciach.

Chociaż coraz częściej zaczynam zastanawiać się nad przerzuceniem labidochromisa lundu do afry , a saulosi do chailosi. I w tym momencie pogodzę żywienie jak i terytorializm tych rybek.

Kilka słów co do samiczek likomy. Są to rybki w kolorach tzw. ,,śledź" z lekkimi przebłyskami niebieskiego. W zależności o nastroju w danym momencie jest bardziej lub mniej jaśniejsza. Potrafi w jednej chwili zrobić się ciemno szara , żeby za chwile zrobić się jaśniutką lekko metalizującą srebrem rybką. Temperament wewnątrz gatunkowy bardzo spokojny

( samica alfa nie prześladuje innych samic , a na pewno nie robi im krzywdy) , to samo do innych mieszkańców akwarium.

Na koniec dwa słowa co do obsady z innymi rybami. Jak na razie wszystko jest w porzadku po między dwoma terytorialistami jakimi są nie wątpliwie saulosi i afra co nie znaczy, że tak będzie wiecznie. Więc raczej proponowałbym od razu komponować obsadę afry likomy z innymi pyskami mniej terytorialnymi np. popularnym yellow.

samiec cynotilapi afry top likomy

inkubująca samica cynotilapi afry top likomy

Slawek-meszek · 26 Marca 2013

Panie i panowie popatrzcie na naszego kolegę Stan76 nie czekał nie wiadomo na co i opisał swoje spostrzeżenia. Dobrze byłoby iść w jego ślady. Wątek ten powinien być imponujący z tego względu że mamy szerokie pole do popisu. A jest o czym pisać bo w/w rybki są jednymi z bardziej pospolitych w obecnym czasie. Także klawiaturę przed siebie dwa palce naszykowane i czas start:-)

pablojogi · 26 Marca 2013

ok meszku to ja się pochwalę tym, że moja Cynotilapia Afra Cobwe F1 samiczka od dzisiaj inkubuje. Mam je dwa tygodnie więc wiele więcej mogę napisać ale później.

harisimi · 27 Marca 2013

Jako miłośnik tzw. Malawi - Mix ( nazewnictwo własne ) rozumianego nie jako worek czy akwarium w sklepie z rybami z Malawi w którym nie wiadomo nawet co jak się nazywa , tylko jako akwarium w którym łącze ryby z różnych grup, swego czasu postanowiłem połączyć w jedno ryby z grupy Mbuna i non-Mbuna w zbiorniku 864 litrów ( 180x80x60 ) . Wybór padł na opisywanego tutaj Cynotilapia afra w wariancie geograficznym Cobwe oraz Pseudotropheus saulosi „coral”, Pseudotropheus crabro, Copadichromis borleyi Kadango, Aulonocara sp. "stuartgranti maleri" , Labidochromis caeruleus "yellow" i jako doświadczenie dodatkowe na linii wymienionych grup z drapieżnikami Sciaenochromis fryeri. Łączyłem więc generalnie ryby wszystkożerne z mięsożenymi choć ryzykowne było włączenie do tej grupy ryb corale, który jednak przemigrował ze zbiornika 112 litrowego. Doświadczenie z delikatnymi frejkami się nie udało bo bardzo małe ryby jakie mi przysłano nie miały szans w konfrontacji z dynamiczna Mbuna i pozdychały. Pozostałe ryby bezproblemowo rosły i rozwijały się na diecie mieszanej i w przybliżeniu połowicznej. Z czasem inwencja twórcza dokooptowała do tej obsady dorosłą parę Dimidiochromis strigatus ( prezent dla kolegi od innego kolegi ) i doświadczenie z rybami drapieżnymi w Malawi – Mix miało jednak miejsce> nie jest ono jednak tematem niniejszego postu wiec płynę do brzegu . Cynotilapia afra Cobwe była jednym z mniejszych gatunków i jedynym poza saulosi coral wykazującym terytorializm. Nie określę finalnego rozmiaru ryb bo straciłem niestety kontakt z tym akwarium, gdyż kolega przeniósł je do Biblioteki publicznej jako eksponat . Ostatni kontakt z tymi rybami miałem gdy osiągnęły w przypadku samca około 11 cm a samicy 9 cm. Miały ponad 3 lata i wydaje mi się ze zbyt wiele już nie mogły urosnąć choć jak wiecie ryby rosną całe życie. Z początku to saulosi coral jako dorosła ryba dominował nad afrą jednak z czasem te dynamiczne łobuzy powoli wywalczały sobie rewiry by finalnie zdominować saulosi. Były bardzo silnymi terytorialistami i potrafiły przepędzać ze swojego ścisłego rewiru wielkie strigatusy. Walczyły ze sobą na granicach rewirów i nie pozwalały saulosi wyznaczyć własnego rewiru pomimo znacznej powierzchni dna. Karma kompromisowa sprawiała, ze ryby miały bardzo ładną sylwetkę a kolega choć niedoświadczony dał sobie rade i w akwarium poza frejkami nie było jakichkolwiek strat. Co ciekawe trzy samce utrzymywały swoje rewiry, choć czasowo zostawały tylko 2 wybarwione bo ostatni w hierarchii nie do końca był przekonany czy chce walczyć czy uciekać. Te piękne ryby wyglądały bajecznie na tyle bajecznie ze włożyłem je do mniejszych zbiorników znajomych jednak tylko w jednej 240tce czasami je widywałem. Ryby w tym mniejszym zbiorniku nie dały sobie szans i zostało po pewnym czasie jednosamcowo. Mimo to polecam ten gatunek z zastrzeżeniem że afry warto jednak trzymać jako jedyny gatunek terytorialny w zbiorniku również dużym zbiorniku. Lepiej prezentują się wielosamcowo i nawet jeśli jest to czasowe warto taki układ stworzyć. Samice są według mnie jednymi z bardziej niepozornych pyszczaków odradzam wiec pielęgnowanie tej ryby jednogatunkowo jeśli oczywiście uroda ma jakieś znaczenie. Jeśli chcemy obserwować ryby a nie je prezentować jak najbardziej układ jednogatunkowy będzie ciekawy.

piotriola · 27 Marca 2013

Witam

Posiadałem kiedyś Cynotilapie afre Chitande ryba nieduża około 9 cm samiczka 8cm,samiec fajnie ubarwiony niebieski w ciemne pasy. Z tego co pamiętam tarło odbywało się na płaskim kamieniu, samiczka troskliwie opiekowała się potomstwem łatwa w hodowli. Ciekawostką było to że młode tego gatunku w ogólnym zbiorniku przeżywały w ilości 5 szt. Samiec i samica mocno terytorialne przeganiają duże ryby w zbiorniku ogólnym. Nie polecam tej ryby gdyż u mnie była agresywna.

Są to spostrzeżenia w moim akwarium-pozdrawiam:

Damian S · 31 Marca 2013

ja ze swojej strony prosiłbym o opisanie zachowań terytorializmu, dominacji karmienia Cynotilapia sp hara w relacji np z Saulosi

firefighter1 · 31 Marca 2013

Cynotilapia sp. Hara jest niepodzielnym królem w moim akwarium, Saulosi są tolerowane, dostają jedynie lekko psztyczka w nos jak zaczną między sobą walczyć, wtedy wkracza Hara i każdy samiec z osobna jest rozstawiany.Przy karmieniu nie ma walki, Saolosi jedzą z tafli, Hara głównie z toni, rzadko podpływa pod powierzchnię. Poza tym ten sam zakres pokarmów. Hary bardziej lubią przebywać w części środkowej do dna (ja mam wysoko ułożone kamienie), Saulosi wówczas zajmują wyższe partie (półki skalne).

Slawek-meszek · 31 Marca 2013

Panowie to nie jest wątek o sulosi. Wyraźnie jest napisane w tytule Cynotilapia. Nie piszmy o czyś co nie potrzebne w tym temacie.

Post_Mortem · 1 Kwietnia 2013

Zainspirowany wypowiedzią Kolegi stan76 postanowiłem napisać kilka słów o rybach z rodzaju Cynotilapia, które pływają u mnie w akwarium. Niewiele ponad pół roku temu wpuściłem do zbiornika podrośnięte C. afra Cobue F1 w układzie 1+2 (samiec miał wtedy około 5 cm, a samice były zauważalnie mniejsze). Gdy wpuszczałem te ryby do akwarium pływało w nim w tamtym czasie 7 rocznych M. callainos, które właśnie zaczynały ze sobą na poważnie wojować o terytoria i wyglądały gigantycznie w porównaniu do relatywnie niewielkich i subtelnych C. afr oraz pływała w moim zbiorniku 1 dorosła samica M. msobo Magunga, a raczej 3/4 tej ryby (w wyniku walk z innymi samicami msobo trwale utraciła płetwę ogonową, a jej zachowania przejawiały się wyjątkową agresją wobec wszystkiego co było czymś nowym w akwarium i w jakiś sposób zaburzało istniejący ład). Trochę zrobię OT, ale w ramach ciekawostki chciałem tylko napisać, że ww. samica msobo stanowi pozostałość po pięknym, aczkolwiek – jak się później okazało – całkowicie nieprzewidywalnym stadzie z odłowu, którego majestatyczne piękno miałem przyjemność podziwiać przez kilka miesięcy zanim się ryby nie powybijały nawzajem – mimo wszystko dzięki Ci Perez666 za to urodziwe stadko msobo ;-).

Jak zatem łatwo się domyślić, moje C. afry nie miały łatwego „startu” po wpuszczeniu do zbiornika, w którym pływało takie towarzystwo. W związku z tym okres ich aklimatyzacji w nowym otoczeniu trochę się przedłużył, a charakterystyczne dla tego gatunku zachowania polegające m.in. na umiłowaniu samca do „kopania” zacząłem obserwować dopiero po upływie ponad 1 miesiąca od daty ich wpuszczenia do zbiornika. Wtedy też doszło do pierwszego tarła.

Jeśli chodzi o temperament tych ryb to samiec przejawia zachowania agresywne wyłącznie w okresie tarła (przez 2-3 dni jest tak „nakręcony”, że gdyby tylko mógł to poprzestawiałby wszystkie dekoracje w akwarium). W tym okresie pozostałe ryby (nawet duże M. callainos) dosłownie schodzą mu z drogi. Zachęcając samice do odbycia tarła, samiec gania za nimi po całym akwarium próbując je nakłonić do podpłynięcia w ustronne miejsce usytuowane pod urwiskiem utworzonym na skutek podkopania kamienia o nieregularnym kształcie, a miejsce to jest starannie przygotowane na potrzeby tarła (wyczyszczone z piasku, aż do samego styropianu).

Co ciekawe obydwie samice noszą prawie równocześnie (zaczynają inkubować ikrę w odstępach jednodniowych, a ostatnio nawet zaczęły "nosić" w tym samym dniu). Do tarła dochodzi regularnie i stosunkowo często (mniej więcej co 8 tygodni), a obydwu samicom za każdym razem udaje się „donosić” do końca. Inkubacja trwa około 3,5 tygodnia, a po przerwie trwającej w granicach 4 tygodni odbywa się ponowne tarło. Z uwagi na okoliczność, że musiałem zrobić małe przemeblowanie zostałem zmuszony do zlikwidowania kotnika. Dlatego też każdą z samic udało mi się odłowić do kotnika tylko po jednym razie. Nie wiem czy jest to normą, ale z moich dotychczasowych obserwacji wynika, że zarówno jedna, jak i druga samica wypuściły w kotniku za każdym razem po 8 maluchów.

Pomimo, że w okresie tarła ubarwienie samca „zapiera dech w piersiach”, niestety na co dzień intensywność barw nie jest już taka powalająca, choć skłamałbym pisząc, że rybka nie prezentuje się okazale nawet w okresach poza tarłem. Tak naprawdę ryba traciła na uroku jedynie w okresie, gdy jej samopoczucie nie było najlepsze (akwarium przez dłuższy okres czasu było podzielone pomiędzy 2 samce M. callainos, a wszystkie inne ryby były zmuszone do przebywania w „zawieszeniu” w toni). Wtedy też samiec afry nie miał możliwości obrania na stałe rewiru. Niemniej jednak ostatnio nastąpiła wyraźna zmiana, gdyż samiec C. afra otrzymał w prezencie kawałek rewiru na skutek „porządków”, które zrobił samiec alfa M. callainos wyraźnie znużony utarczkami jakie toczył z samcem beta, pokazując mu dobitnie miejsce w szeregu, a tym samym umożliwiając samcowi C. afra zaanektowanie skrawka akwarium, który się „zwolnił” po dotkliwie poturbowanym samcu beta M. callainos.

Osoby, które na bieżąco śledzą forum zapewne zauważyły, że jeszcze nie tak dawno nosiłem się z zamiarem zrezygnowania z hodowania C. afry zwłaszcza, że powoli zaczyna dorastać w moim zbiorniku pokaźne stadko M. msobo Magunga, a obydwa M. callainos destabilizowały swego czasu życie afrze, ale to zdarzenie, o którym mowa powyżej z udziałem M. callainos przynajmniej na jakiś czas pozwoliło mi zaniechać podejmowania zdecydowanych działań w tym kierunku. Niemniej jednak zapewne wcześniej, czy później będzie to nieuniknione, gdyż utrzymanie 3 silnych terytorialistów w akwarium o relatywnie niedużej powierzchni dna na dłuższą metę zapewne się nie uda, ale zanim rozpocznę przebudowę obsady mam nadzieję, że przynajmniej jeszcze przez jakiś czas nacieszę się rybkami, które u mnie aktualnie pływają.

Pomijając okresy, w których odbywa się tarło, samiec C. afra jest świetnym i bezkonfliktowym współtowarzyszem (również dla samic własnego gatunku). Pomimo, że mam tylko 2 samiczki afry muszę powiedzieć, że samiec naprawdę traktuje je z należytym szacunkiem i ich nie nęka – generalnie stadko w układzie 1+2 u mnie zdaje egzamin i nie mam najmniejszych problemów z tymi rybami w takiej właśnie konfiguracji). Oczywiście, gdy ryby innych gatunków podpływają w pobliże kamienia, który samiec C. afra Cobue obrał za swój rewir, zaczyna się delikatnie prężyć i nabierać wyraźniejszych kolorków. Jak na razie takie zachowanie jest wystarczającym sygnałem dla potencjalnych intruzów, żeby zmienili kierunek, w którym podążają i dotychczas nie zaobserwowałem sytuacji, w której samiec C. afra podjąłby zdecydowane działania zmierzające do obrony swojego rewiru. Chciałbym jeszcze nadmienić, że samiec C. afra Cobue lubi „czuć” sufit nisko nad głową i preferuje niezbyt obszerne kryjówki (moje kamienie wapienne mają podstawy o wiele mniejsze, aniżeli średnica kamieni i ryby podkopując piasek pod kamieniami, o nieregularnych kształtach utworzyły w tych miejscach bardzo zgrabne naturalne kryjówki. Mój samiec C. afra Cobue wprawdzie kilka razy podjął próbę obrania przestronnej groty, ale nie czuł się komfortowo w takim miejscu i w rezultacie „zamieszkał” pod jednym z takich urwisk. Oczywiście przy każdej podmiance wody konsekwentnie zakopuję te „kryjówki”. Nie zaobserwowałem natomiast, żeby zakopywanie przeze mnie kryjówek wpływało negatywnie na samopoczucie samca (tak jak to ma miejsce u Kolegi stan76). Mój samiec jest najwyraźniej pogodzony z tą sytuacją i niezwłocznie oraz z zapałem przystępuje do kopania, a po krótkim okresie czasu wszystko wraca do normy ;-)

Jeśli chodzi o dietę, to tutaj z uwagi na obsadę jestem zmuszony do pewnego kompromisu oraz karmię wszystkie ryby w proporcjach: 50% pokarmów pochodzenia roślinnego i 50% pokarmów pochodzenia "zwierzęcego" (w jeden dzień serwuję 2 posiłki „roślinne” i 1 „mięsny”, a następnego dnia 1 posiłek „roślinny” i 2 „mięsne”). Nie zauważyłem, żeby podawanie pokarmów w takich proporcjach negatywnie wpływało na ryby, w tym również na C. afry Cobue. W ramach ciekawostki zaobserwowałem, że samiec afry pobiera pokarm wyłącznie z toni wodnej, natomiast samice tego gatunku oraz narybek bardzo chętnie podpływają pod lustro wody i pobierają pokarm bezpośrednio z tafli. O skubaniu glonów ze skałek w przypadku tego gatunku nie ma natomiast mowy.

To byłoby na razie tyle jeśli chodzi o moje pierwsze wrażenia po półrocznej styczności z tym gatunkiem w swoim akwarium. Ciąg dalszy zapewne nastąpi, gdy dłużej poobserwuję te bardzo cieakwe ryby ;-)

pozdrawiam